tag:blogger.com,1999:blog-88271148586025742362024-03-06T02:46:20.198+01:00Margriet vertelt - Borstkanker, alweer. θα πάμε να δούμεApril 2013 stond ik gevoelsmatig op de top van de Mount Everest en verklaarde sterk en gelukkig te zijn.
Wie "de Goden verzoekt" krijgt gehoor en ik kukelde van de berg met borstkanker 2.0.
Ik bleef overeind en vond mijn weg terug naar de top. Ik besloot voortaan uit de wind te blijven.
Tijdens Covid-19 blijkt het leven bar saai te worden. Borstkanker 3.0 klopt ongevraagd aan.
Maar nu zijn er uitzaaiingen ...Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.comBlogger284125tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-50619537883938813882024-01-18T14:50:00.005+01:002024-01-18T14:50:52.504+01:00Zinloze verlengingen<h4 style="text-align: left;">Een wedstrijd die bestaat uit verlengingen. Verlenging op verlenging, maar de winnaar staat allang vast. De vraag is waarom ik die wedstrijd zou uitspelen. Ik ben immers de uiteindelijke verliezer. Dat staat al vast. Verlenging op verlenging gaat er zeer waarschijnlijk voor zorgen dat ik bij de laatste bal nog maar een schim van mezelf ben. Daar heb ik al helemaal geen zin in. Dus, waarom?</h4><p>Het antwoord? Ik weet het niet. <span></span></p><a name='more'></a>De stemmingswisselingen die ik nu beleef, hebben een prachtige fundering: een stevige depressie. In de jaren voor mijn ADHD-diagnose werd ik regelmatig behandeld voor zo’n terugkerende periode in mijn leven. Daarom weet ik nu heel goed dat er met deze depressie weinig te doen valt. Zelfs als de depressie wordt verholpen, wacht er daarna weinig leuks. Deze week kreeg ik de bevestiging dat op 16 februari a.s. mijn tijdelijke contract afloopt. Geen verlenging, succes met je verdere leven. Fijn en bedankt.<p></p><p>De kinderen zijn volwassen, de beide dochters het huis uit, manlief werkt in ploegendiensten. En zo mag ik gezellig met de honden wandelen, elke dag naar het bos. En daarna wachten tot manlief thuiskomt of wakker wordt van zijn nachtdienst, om even later weer naar de volgende dienst af te taaien. Maar dan deed ik altijd al, alleen had ik voorheen zelf ook nog een bijdrage aan het leven en de maatschappij. Nu mag ik thuiszitten want wie geeft mij nog een contract?</p><p>Kies ik voor een zinloos en nutteloos bestaan of stap ik eruit. Laten we maar meteen de hand schudden. Ik speel geen wedstrijden die ik niet kan winnen.</p><p><br /></p>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-48751744045286179552024-01-12T10:31:00.002+01:002024-01-12T10:31:55.211+01:00Valkuilen en misverstanden<h3 style="text-align: left;">Een update, dat blijkt nodig want er zijn mensen in mijn omgeving die denken dat ik inmiddels afscheid aan het nemen ben van mijn geliefden. Dat mijn laatste dagen zijn geteld en ik bezig ben met mijn bucketlist. Logische gedachten als je je hebt ziekgemeld met de mededeling dat er uitzaaiingen zijn gevonden door het hele lichaam.</h3><p><span></span></p><a name='more'></a>Punt is, dat ik nergens last van heb. Nou ja, die tumoren zitten er echt, zo werd mij verzekerd. Maar het is vooral mijn hoofd dat overhoop ligt. ADHD viert hoogtijden en geniet van de chaos. Ik dus niet. Na welgeteld één week anti-hormonale pillen te hebben geslikt, herkende ik mijn grootste valkuil. De heks is terug. Ik weet precies waarom ik in 2013 voor deze rotzooi bedankte en ik bedankte opnieuw in 2021. Stemmingswisselingen. Nu is er geen alternatief, of wel. Ik stond op het punt met de medicatie te stoppen want hier heb ik geen zin in. Doe mij maar chemo. Daar kan mijn lijf wel wat mee, dat voelt als ranja.<p></p><p>De oncoloog denkt er anders over en blijft bij haar standpunt. Ik krijg nog lang geen chemo. Pas als het veel slechter gaat. Wel krijg ik hulp bij het orde krijgen van mijn hoofd en als het meezit bij het vinden van werk. Want hobbyen en wanden vol met nog (opnieuw) te lezen boeken zijn leuke dingen maar niet 24/7. En half februari loopt mijn contract af. Wat dan!? Ik moet me nuttig voelen en wat regelmaat is daarbij erg welkom.</p><p>In de tussentijd gaan we door met wat voor mij voelt als een loopgravenoorlog. Daar waar ik het liefst en gevoelsmatig vol in de aanval zou gaan. Zo moeten dus die pilletjes van een luttele paar millimeter doorsnede hun werk gaan doen. De oncoloog noemde een gemiddelde van 26,8 maanden tot die pillen hun werk niet meer (voldoende) doen. Het kan zelfs veel langer duren voordat ik überhaupt klachten ga ontwikkelen (ja en ook korter). Met andere woorden, zo benadrukte ze, denkt ze daarbij aan jaren en jaren. Ofwel de kans is nog altijd groot dat ik dood ga aan iets anders. Wie weet ga ik nog een aantal jubilea aftikken sinds de eerste diagnose in 2002.</p><div><br /></div>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-44923993143689320892023-12-27T07:37:00.007+01:002023-12-27T07:37:47.792+01:00Gezocht: oncoloog met ballen<h4 style="text-align: left;">Van de mannen en vrouwen met uitgezaaide borstkanker is 10 procent na 10 jaar nog in leven. Althans zo valt te lezen op internet. Ik schaar mij bij dat schamele percentage. Nu nog een oncoloog die niet bang is om in de aanval te gaan. De berichten die ik lees over palliatieve behandelingen komen op mij nogal tam over. Ik heb totaal geen interesse in zo comfortabel mogelijk leven en de boel rekken. Ik wil mogelijkheden en de tijd dringt. Ik ben uitzonderlijk. Velen zullen met hun ogen rollen, maar die kennen mij niet.</h4><br /><span><a name='more'></a></span>Waarom wordt er klakkeloos aangenomen dat stadium vier niet te genezen is? De getallen zullen deze aanname vast staven. Boeien. Uitzonderingen bevestigen de regel en ik gooi mijn kont in de krib. Voor mij geen pleisters, zachte heelmeesters en stinkende wonden.<br /><br />In de tussentijd laat ik mij vanochtend opnieuw beschieten voor een punctie zodat ze kunnen bevestigen dat de tweede knobbel dezelfde eigenschappen heeft als de eerste die ik ontdekte. Laat het geen Einzelgänger zijn van een andere soort. En morgenochtend volgt de uitgebreide kennismaking met de oncoloog. Dan zullen we zien hoe het met haar daadkracht gesteld is.Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-68251924656274479312023-12-23T18:03:00.004+01:002023-12-27T07:38:59.277+01:00Slecht nieuws of een schop onder de kont?<h3 style="text-align: left;">Hoe breng je slecht nieuws naar buiten? Zelf ontdekte ik het
toen ik mijn koude handen probeerde te warmen onder mijn oksels. Een knobbeltje!
Niet weer … Ja toch. Dat was maandagavond 12 december jl. De 18<sup>e</sup> had
ik toevallig al een halfjaarlijkse controle afspraak staan bij het
Borstcentrum. ‘Zou ik wachten’? De volgende ochtend na toch niet zo lekker te
hebben geslapen besloot ik toch maar te bellen naar het Borstcentrum met de
vraag of ik eerder mocht komen. Na een tweede belletje die ochtend mocht ik
direct in de auto springen.</h3><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span></span></p><a name='more'></a>Toen ik mijn kleding uittrok, bleek er een bloeduitstorting
te zitten. Had ik zo hard geknepen? Ik dacht van niet en de verpleegkundig
specialiste dacht nog aan een ontstekinkje. Maar toch maar even een echo en
eventueel een punctie erachteraan.<p></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Die punctie volgde want de radioloog zag toch echt een
knobbeltje en geen ontstekinkje of geïrriteerd vetweefsel zoals eerder dit jaar
in april aan de andere kant van mijn reconstructieborst.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Om het niet al te ver uit te wijden (waar ik maar al te goed
in ben), de uitslag was niet goed. Een recidief uit 2020/21 en mogelijk door de
bijkeukendeur (de lymfeklieren) naar binnen geslopen.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Een pet scan volgde afgelopen donderdagmiddag 21 december.
De uitslag zou vrijdagochtend volgen. Donderdagavond stonden we op het punt om
uit eten te gaan toen ik (gelukkig) besloot even online te kijken of de uitslag
al bekend was. We zijn alsnog uit eten gegaan, ‘nu zeker’, concludeerde
manlief.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik las van alles tussen de regels door voordat ik afsloot. Verdachte
plekjes, metastasen, rechterlong, skelet, rond de slokdarm en luchtpijp, bekken
beide kanten, schouderblad, lymfeklieren in de hals. Hatsaflats. Mijn pet scan
moet er hebben uitgezien als een verlichte kerstboom. Er werd zelfs gesproken
over plekjes in de rechterbil maar die konden ook komen door subcutane injecties.
Duh! Littekenweefsel dus omdat ik sinds 2014 in diezelfde bil tweemaandelijks
een naald ingestoken krijg met B12.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Toen we de volgende ochtend door de voor mij nog onbekende
chirurge werden binnengeroepen (mijn voormalige is net met pensioen gegaan),
brak ik het ijs met ‘slecht nieuws hè’. Ze beaamde het en vertelde dat er nog
een tweede knobbel was waar ook nog een punctie van wenselijk was om uit te
sluiten dat die niet onverhoopt andere eigenschappen vertoont. Vervolgafspraken
volgen, punctie, oncoloog (en niet die ene waar ik drie jaar geleden een onaangename
ervaring mee had. Een die mij niet kende en dacht dat ik de risico’s achteloos van
tafel wuifde door nabehandeling met chemo of hormoontherapie te weigeren). Ik
sta nog altijd vierkant achter dat besluit. Met of zonder die therapie zou ik
nu in hetzelfde schuitje hebben gezeten. Of niet. Ik heb drie goede jaren
gehad, die voelen goed en maken mij nu des te sterker.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Gistermiddag zaten we bij de huisarts. Daar had ik (voorgevoel?)
mij al ingeboekt bij de huisarts die mij gisterochtend al belde. Ze had niet
gezien dat ik al ingepland stond maar had de brieven van het ziekenhuis ontvangen.
Ik ging voor een vitamine B12 prik en een babbeltje. Toen ik dat plande, was ik
nog in de modus van iedereen gerust stellen ‘joh, ronde vier, daar komen we ook
wel doorheen. Het leven mag blijkbaar niet al te saai worden.’ Zoiets …</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Onze huisarts is bijzonder en ziet in mij een uitzonderlijke
kracht. Die voel ik ook. Zeker nu. Als ik besluit niet dood te gaan (aldus de
huisarts) dan gebeurt dat waarschijnlijk ook niet. Makkelijk praten want ik heb
nog nergens last van. Ondanks die kerstboomverlichting op de pet scan. Ik heb
al zo vaak een trukendoos kunnen openen in uitzichtloze situaties, waarom dan
nu niet! Er zijn mensen die wonderbaarlijk genezen nadat ze zijn opgegeven. Ik
ben nog niet opgegeven, slechts ‘niet te genezen’ volgens de medische kennis. Is dit mijn definitieve schop onder de kont? Moet ik iets met mijn leven dat ik steeds maar weet uit te stellen? Ik heb de afgelopen tijd het universum aangeroepen om een oplossing te bedenken voor de sollicitatieplicht die er weer komen gaat als mijn contract half februari afloopt. Ja, dit is een uitweg. Ziekmelden en worden doorbetaald. Met uitzaaiingen ben je behoorlijk ziek. Enfin, de schop onder de kont was een uitspraak van mijn vader nadat mijn moeder plotseling overleed. Soms heb je een schop nodig, soms komt die te laat. Komt deze schop te laat?</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik herinner mij vooral een spreuk van mijn eerste vakantie
in Griekenland: θα πάμε να δούμε. We gaan en zien wel. Dat was bedoeld als we
zonder plannen op stap gingen, maar nu gaan we het beleven.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">En als alternatief pik ik een lijfspreuk van een lotgenoot:</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"></p><div style="text-align: center;">‘Be the
kind of</div><div style="text-align: center;">Woman</div><div style="text-align: center;">that when your
feet hit the floor each morning</div><div style="text-align: center;">the devil
says,</div><div style="text-align: center;">Oh crap she’s
up’.</div><p></p><p class="MsoNormal">De belangrijkste mensen in mijn leven zijn ingelicht, nu de
buitenwereld nog. Merry Christmas allemaal (en dat is geen grapje, dat meen ik
echt). Hier wordt maandag een gevulde kalkoen binnengebracht van vijf kilo. We zijn
met zijn zevenen. Misschien moeten we op zoek naar wat eenzame mensen die een bordje
lusten.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-89444558823464225492022-11-03T12:24:00.001+01:002023-12-23T18:28:02.570+01:00Van competentietest naar passie<h3 style="text-align: left;">Dat was de bedoeling. Maar ergens ging iets fout. En nu? Mijn passies zijn gevonden. Het wordt een heuse carrièreswitch, het roer gaat om en hoe.</h3><p>De stichting waar ik sinds maart 2006 heb gewerkt, is per 1 mei van dit jaar opgeheven. De stekker werd er uitgetrokken, o.a. vanwege bedrijfseconomische redenen. Met mijn dienstverband van 16 jaar trok ik aan een behoorlijk lang eind. Zo kreeg ik een zak geld mee. Allemaal leuk en aardig, een lening is afgelost en zonnepanelen liggen op het platte dak van de aanbouw. Alles dankzij mijn werkloosheid. Maar ik ben in de tussentijd 57 geworden en met de huidige pensioenleeftijd moet ik nog een jaar of elf. Op basis van mijn leeftijd looft het UWV zelfs al een subsidie van twee maanden salaris uit aan een geïnteresseerde werkgever.</p><p><span></span></p><a name='more'></a>Eerlijk gezegd, heb ik nooit geweten wat ik wilde worden. Maar nu weet ik het echt niet meer. Op mijn gedane functies ben ik zeg maar “uitgekeken”. Ik ging naar Schoevers en werd secretaresse, maar dat werk heb ik sinds 2010 niet meer gedaan. Toen werd mijn functie gesplitst en ik koos ervoor de financiële administratie te doen. Want, daar was ik goed in en dat leek me wel zo veilig voor de continuïteit van de doorbetaling van de salarissen van niet alleen mijzelf maar ook die van mijn collega’s. Een opleiding in die richting heb ik nooit gevolgd. Maar potverdrie, wat vind ik dat werk saai.<p></p><p>De contactpersoon van het UWV snapt mijn twijfels en bood een competentietest aan. Daar zag ik wel wat in. Een jaar of wat geleden heb ik al eens zo’n test gedaan en toen kwam er “iets met schrijven uit”. Ik hoopte op een soort bevestiging of misschien zelfs een wat specifiekere duiding.</p><p>Maar ja, de ADHD’er in mij heeft de vragen dit keer anders geïnterpreteerd. Dat moet haast wel. Het is voor mij lastig werk en privé te scheiden. Een keertje ’s avonds of in het weekend (dat al op de vrije vrijdag begon) een mailtje beantwoorden, is toch helemaal geen moeite!? Of ik nu loop te lanterfanten of iemand antwoord geef … Maar goed volgens de competentietest ben ik een heuse workaholic. Ik moet mij hoeden voor te weinig tijd voor hobby’s. Als ik ergens blij mee was, waren het de coronajaren waarin ik volledig thuis mocht werken. Mijn privéleven kon ongehinderd doorgaan, zelfs toen ik tussendoor voor de derde keer ernstig ziek werd. Mijn werk deed ik juist "erbij". Thuiswerken bespaart enorm veel geneuzel en tijdverspilling door geklets bij de kopieermachine en het koffieapparaat.</p><p>Verder gaf ik in de test aan graag buiten te zijn en met mijn handen bezig te zijn. Doe mij maar open vragen, dan kan ik tenminste de juiste antwoorden geven. Want …</p><p>a)<span style="white-space: pre;"> </span>Buiten zijn houdt in: elke dag wandelen in het bos met twee hyperactieve boxers.</p><p>b)<span style="white-space: pre;"> </span>Met mijn handen bezig zijn houdt in: journalen met papier, journal, lijm, inkt, vulpennen etc.</p><p>Wat moet ik in vredesnaam met een algoritme dat hier voeger, metselaar, schilder etc. van maakt in de baanzoeker.nl?</p><div><br /></div>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-78413318767784503122020-12-19T14:12:00.001+01:002023-12-23T18:28:16.198+01:00Kerstcadeau: operatiedatum<p>Mijn kerstcadeau heb ik onverwacht al gekregen. Gisteren
maakten we onze opwachting bij de verpleegkundig specialiste in het ziekenhuis.
De chirurge had al verteld dat we met Angelique het een en ander gingen
doorspreken. Eigenlijk wist ik niet zo goed wat er besproken zou worden. Ik
wilde maar een ding weten, een operatiedatum.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Op 1 december zat ik bij de plastische chirurge. Op 8
december had ik een intake voor de préoperatieve screening (POS). Dat betrof
een web-consult via een videoverbinding. Slechts een paar seconden zag ik de
jongedame in beeld, ik hoorde haar nog net iets over een hartfilmpje zeggen
toen de verbinding wegviel. Vervolgens was het onmogelijk opnieuw in de
digitale wachtkamer plaats te nemen. Gelukkig belde ze even via de telefoon.
Ook goed, maar wie dat hartfilmpje betrof? Geen idee.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><span></span></p><a name='more'></a>Er werden wat vragen doorlopen en vervolgens vertelde tussen
neus en lippen door dat er een ingreep stond gepland die anderhalf uur zou
duren …. <o:p></o:p><p></p>
<p class="MsoNormal">“Uhhhh, dat klopt niet, dat kan hooguit de tijd zijn die de algemeen
chirurge nodig heeft om mijn borst te verwijderen”. Er volgde een welles/nietes
gesprekje, waarin ik haar probeerde uit te leggen dat de plastisch chirurgen en
hun team toch echt een hele dag nodig gingen hebben om van het vet uit mijn
bovenbeen met huid en spier een nieuwe borst te maken waarbij ze ook nog eens bloedvaten
aan elkaar moeten naaien … Dat de chirurg echt had gesproken over een “dubbele
DIEP-dag”. Ik kon haar niet echt overtuigen. Eventuele complicaties waarbij bijvoorbeeld
het thoraxteam erbij moet worden geroepen zoals de vorige keer. Ach, daar ben ik
maar niet over begonnen. Ze zou het niet snappen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Een telefoontje met de assistente van de plastisch chirurgie
werd een logisch vervolg. “Mevrouw Schetselaar, uw naam staat helder op mijn
netvlies”… “Oh?” “Ja, u bent toch die mevrouw die de vorige ronde een blog
bijhield”. Zo dan, ik hou wel van mensen met zo’n olifantengeheugen (of was
mijn blog zó bijzonder <span face=""Segoe UI Emoji", sans-serif">😉</span>).</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ze vertelde dat ze met de planning van mijn operatie bezig
was. Ze had zelfs al een datum in gedachten maar moest overleggen met dr. B. om
te controleren of die datum voldeed aan de termijn waarbinnen de tumor moet
worden verwijderd. Ze wilde wel verklappen dat het januari was en dat het
inderdaad om een “dubbele DIEP-dag” gaat en zeker niet om anderhalf uur. Het
plastisch chirurgie deel was nog helemaal niet aangemeld. En mijn conclusie bij
de POS klopte dus. Die anderhalf uur was voor de amputatie zelf bedoeld. Dr. B
zou pas donderdag 12 december weer aanwezig zijn. Ze beloofde contact op te
nemen als ze meer wist. Tenminste, dat begreep ik eruit.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Na dat gesprek had ik de POS weer aan de lijn, dit keer een
collega. Ze hadden het nog steeds niet goed begrepen. Dit keer wilde ze de anderhalf
uur toebedelen aan de plastisch chirurgie en de rest van de dag voor de
amputatie zelf. “Zullen we dat maar omdraaien” stelde ik voor. Ik liet het
erbij. Gelukkig weten de chirurgen wel hoe het zit.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Het weekend kwam en ging zonder dat ik iets hoorde. Ik
aarzelde of ik weer zou bellen. Mijn humeur werd er niet beter op. Mijn
adhd-chaos speelde op. Zodanig dat ik uit wanhoop de huisarts belde om mijn
medicatie maar weer op te starten. Ik was toe aan een beetje focus.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Uiteindelijk werd het weer vrijdag. Gisteren werden we binnengeroepen
bij Angelique. “Fijn dat jullie samen zijn gekomen”, verwelkomde ze ons. “Er is
al een hoop gebeurd en geregeld hè!”.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Nou”, zei ik, “dat vind ik nogal tegenvallen. Ik wil zo
graag weten wanneer de operatie is. Ik wil een datum”.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Oh, nou, die heb ik en die mag ik je vertellen”.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik kreeg er rode wangen van. Helemaal opgewonden was ik.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Het mens lijdt het meest van de dingen die hij vreest”. Die
hoorde ik afgelopen weer. Het klopt. Ik moet me niet zo druk maken. Eigenlijk
wist ik het al terwijl ik de uren en de minuten aftelde tot we naar het
ziekenhuis mochten. De zon scheen. Ik heb nog nooit een slecht bericht gekregen
terwijl die scheen. Waar maak ik toch druk om.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“7 januari word je geopereerd’ …</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Dan al?”. Ze keek nog eens. “Ja echt, dan al”.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ze heeft wel tien keer haar beeldscherm gecontroleerd en ja,
het is echt een hele dag. De oorspronkelijke planning van de POS stond erbij
vermeld met de vergissing van de amputatie met plaatsing van een tissue
expander en al.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Daar heb ik me toch een partij druk om gemaakt. Ik zag het
al helemaal voor me. Corona ging vast roet in het eten gooien. Na de strenge
lockdown zou vast totale afroming van de reguliere zorg inclusief acute zorg –
en dus ook kanker operaties – volgen. Er was vast geen datum te vinden op
aanvaardbare termijn en de operatie zou gesplitst gaan worden. Ik had het
scenario al uitgeschreven. Ik zou weigeren en eisen dat ik eerst aan de chemopaal
wilde, nodig of niet.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Allemaal zorgen om niets dus.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Er blijft wel iets over om me druk over te maken. Ik krijg
vooraf een coronatest. Zonder negatieve test geen operatie. Ik kom er niet
onderuit, ik moet eraan geloven, wattenstaafjes die mijn hersenen gaan
doorboren, ieuw.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-52077759817487168942020-12-04T12:34:00.007+01:002023-12-23T18:28:27.609+01:00Check, check en check<p>Vanochtend werd ik wakker gebeld. Het ziekenhuis. De dame
aan de lijn wilde een afspraak maken voor de preoperatieve screening. Ik sta
immers op de wachtlijst voor een operatie. Dat klopt. Er is het een en ander
gebeurd deze week.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Onbewust of bewust, ik was er toch wel mee bezig de
afgelopen dagen. Het begint allemaal een beetje in te dalen. Borstkanker is en
blijft heftig, hoe je er ook mee omgaat. Voor mij zit de spanning vooral in het
niet weten wat er gaat gebeuren. Als alles is afgevinkt en op een lijstje
staat, dan kan ik verder. Dus, check, check en check.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<h4 style="text-align: left;"><span><a name='more'></a></span>Check 1 medische foto’s</h4><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Dinsdag, 1 december, de dag waarop papa 95 zou zijn geworden.
Het was een regenachtige ochtend geweest. In het verleden doorgaans geen goed
teken. De zon moest altijd schijnen voor goede uitslagen. Geen bijgeloof,
gewoon feitelijke ervaringen. Maar goed, de regen was gestopt en een aarzelend
blauw kwam tevoorschijn achter het kort daarvoor nog dik gesloten wolkendek. En
ik, ik mocht weer naar mijn plastisch chirurge, de geweldige dr. B. Met collega-chirurgen
en hun uitgebreide teams heeft zij in februari 2014 mijn prachtige DIEP-borst gecreëerd
vanuit mijn buikweefsel. Vooraf aan onze afspraak was ik al op bezoek geweest
bij de medisch fotograaf voor een serie half-naaktfoto’s van het bovenlichaam. “Je
hoofd blijft buiten beeld”, verzekerde de fotografe mij nog. Maar dat wist ik
al van de vorige keer. Ik mocht wat draaien op een geel kruisje, mijn handen
zus en dan weer zo.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><o:p> </o:p></p>
<h4 style="text-align: left;"><span lang="EN-US" style="mso-ansi-language: EN-US;">Check 2
primaire reconstructie ‘thigh gap’</span></h4>
<p class="MsoNormal">Pré-Covid heb ik doorgaans veel langer moeten wachten voordat
ik bij welke arts dan ook aan de beurt kwam, maar goed. Nadat ik haar kamer
werd binnengeleid, spraken we beiden uit dat deze ontmoeting eigenlijk niet de
bedoeling was geweest. Ik was immers klaar met borstkanker. En de reconstructie
was een groot succes en voltooid. Soms denk ik wel eens na over het laten
optrekken van mijn hamsterwangen, maar ja. Wij zouden elkaar niet meer
tegenkomen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Ik wist dat je zou komen”, zei ze nadat ik mocht gaan
zitten. “Bij ons wekelijkse overleg ben je al ter sprake gekomen”. Ze wist duidelijk
waar ik voor kwam en had dus niet, zoals haar assistent in 2013, een serie
siliconen op tafel klaarliggen. Ook dr. B. wilde me bekijken en dus werd het
bovenlichaam weer ontbloot. Gauw gooide ik er nog een waarschuwing uit dat ik
iets met haar tepelreconstructie uit 2014 had gedaan. Mijn bloementattoo. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ze was vooral onder de indruk van de borst zelf. “Eigenlijk
vind ik de DIEP-borst mooier dan de ander, de vorm is echt mooi”. Logisch, het
is haar creatie.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Ik ook”, bekende ik. “Dat buikvet groeit gewoon lekker
door, ook nadat het een borst is geworden. Ik wil er nog wel een, maar dan links”.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ze bekeek mijn bovenlichaam van alle kanten. “Mag ik je benen
zien”.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik dacht dat het haar om mijn billen ging. Ik vreesde al een
doorverwijzing naar Maastricht waar ze van bilpartijen borsten maken. Maar doelgericht
pakte ze de binnenkant van mijn bovenbenen vast. Mijn probleemzone, zullen we
maar zeggen. Hoe ik ook sport of wandel met de boxers, het lukt het me niet om
het vet weg te werken.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Hmmm, de meeste vrouwen hebben daar wel overtollige huid,
maar jij hebt daar best wel wat vet zitten”. Normaal zou ik mij misschien op mijn
tenen getrapt voelen, maar ik voelde ‘m aankomen, jullie ook?<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Daar kunnen we misschien wel een borst van maken. Mijn
collega is in huis. Hij doet vandaag kleine operaties. Vind je het goed als ik
hem er even bij roep om naar je benen te kijken? Misschien heeft hij even tijd”.
“Tuurlijk”, (the more the merrier, dacht ik bij mezelf. Ik begin er al aan
gewend te raken om mijn tattoo te showen></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">“Wil je thee?”. “Lekker, doe maar groen”. Ik zakte met thee en
boek wat achterover in mijn stoel en begon met wachten terwijl de dokter alvast
naar haar volgende patiënt ging. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Even later kwam ze met collega en nog een collega de kamer
weer binnen. Tijd om mijn weefsel-waren te ‘verkopen’. Beide collega’s waren het
eens met dr. B. De collega merkte op dat als de borst onverhoopt wat kleiner
uitvalt, dat ze dan de DIEP-borst met liposuctie kunnen verkleinen.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Wat??? Nee, dat gaan we niet doen, hoe gaat mijn tattoo er
dan uitzien?<o:p></o:p></i></p>
<p class="MsoNormal">Nadat de collega mijn Margrietjes had aangezien voor gerbera’s
<span style="mso-spacerun: yes;"> </span>mocht ik mij weer aankleden en de
collega nam afscheid met “Plan maar een dubbele DIEP-dag in”.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><i>Whoohoo! (Een van mijn collega’s grapte toen ik vertelde
wat ze willen gaan doen “dus je krijgt een thigh gap”. Waarop ik antwoordde dat
manlief daar een heel andere benaming voor heeft.)</i></p>
<p class="MsoNormal">Er volgden nog wat waarschuwingen van dr. B. Het kan nog
even duren en van belang zijn ook de vervolgstappen. Die zijn er gelukkig niet
zo veel. Geen bestralingen want de hele borst gaat eraf. Die zouden de huid
ongunstig kunnen beïnvloeden. Er bestaat een kans dat het toch niet in één
operatie lukt. In dat geval word ik wakker met een geamputeerde borst en een
tissue-expander (een ballon). Liever niet, want dat betekent dat ik flink wat
keren terug moet komen om die ballon op te laten vullen, maar goed, het kan
gebeuren. Aan de andere kant is er de mogelijkheid dat ze zelfs een grotere
borst kunnen maken dan de DIEP-borst. Als dat zo is, stelde dr. B. dan doen ze
dat ook. Want, de spier die uit het been wordt meegenomen (een spier die je
makkelijk kunt missen maar waarvan ik de naam direct ben vergeten) heeft de
neiging om te krimpen. Dan is er nog de mogelijkheid dat het gebruikte been
geen geschikt bloedvat heeft, te dun bijvoorbeeld. In dat geval maken ze gebruik
van het andere been. Als het eerste been geschikt is en het verschil tussen beide
benen te groot wordt <i>(daar hoop ik op)</i>, dan kunnen ze het andere been
gelijktrekken met liposuctie. (Geen bezwaar). De littekens komen overigens
precies in de bikinilijn te liggen.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal"><br /></p><h4 style="text-align: left;">Check 3 zes weken</h4><p class="MsoNormal">Donderdag, 3 december belde de verpleegkundig specialiste. De
allereerste keer dat ik haar ontmoette, was toen ik in 2002 in het ziekenhuisbed
lag te wachten op mijn operatie vanwege borstkanker 1.0. Ze was nog maar een
jong ding en kwam mij vertellen dat de poortwachtersklier schoon was. Er waren
geen uitzaaiingen om bang voor te hoeven zijn. Gek dat je je zo’n ontmoeting na
achttien jaar nog zo helder voor de geest kunt halen. Maar goed, zij is mijn
regisseur voor borstkanker 3.0. Zo biedt ze me aan dat ik diezelfde middag nog terecht
kan bij de algemeen chirurge die in 2014 mijn borst amputeerde.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ik bel manlief of hij eerder naar huis kan komen zodat ik met
de Volvo naar het ziekenhuis kan en niet met zijn racewagentje hoef. Serieus,
met zijn autootje wordt ik liever niet gezien <span face=""Segoe UI Emoji", sans-serif">😉</span>. Hij kwam zelfs zo veel vroeger naar huis
dat we eerst nog even naar het bos konden met de boxers. Die waren anders hun
dagelijkse uitje misgelopen. Het kon maar zo al aan het schemeren zijn als ik
weer terug was op deze grijze regenachtige dag.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ook op de chirurge, dr. S. hoefde ik niet lang te wachten. “De
vorige keer was u nog blond”, merkte ik op toen ze me binnenriep. “Ik ben nog
niet zover”. <i>Pas nog heb ik bij de kapster gezeten om een strook grijs weg
te werken. Stel dat ik straks toch aan de chemo, moet … Niet aan denken.</i></p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Dr. S. vulde het benodigde formulier in zodat de plastische
chirurgie de zaak verder in kan plannen. Ze vertelde dat reguliere operaties
binnen drie weken kunnen worden ingepland. Kort door de bocht krijgt kanker
gewoon voorrang. Maar die van mij, ja daar hebben ze wel weer een hele dag voor
nodig, dus dat duurt wat langer. Een week of zes, daar mag ik wel van uitgaan.
Dat valt mij enorm mee. In 2013 kreeg ik te horen dat het wel vijf tot acht
maanden kon duren voordat ik aan de beurt was als ik een primaire reconstructie
wilde. Zou het helpen dat veel mensen nu wegblijven uit het ziekenhuis? Kloppen
die aantallen uit het nieuws dat er duizenden diagnoses niet worden gesteld. Hoe
dan ook, dan wordt het ergens in januari. Van mij had het ook volgende week gemogen.
Was ik met kerst net weer een beetje mobiel.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De enige zekere vervolgstap die is benoemd, is een nog te
plannen afspraak met de klinische genetica. Want sinds ongeveer een half jaar
kunnen ze op drie andere genen borstkanker afwijkingen traceren. Dit zijn
behalve BRCA-1 en 2, CHECK2-gen, P53-gen, PTEN-gen en ATM-gen. Dit onderzoek is
van belang, niet zozeer voor mij, maar wel voor onze drie kinderen. De vraag
rijst opnieuw of zij zich extra moeten laten controleren, met name de dochters.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Ook dat wordt dus weer een spannende tijd.<o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Verder is het afwachten. Of ik nog aan de chemo moet, is een
grijs gebied. Het hangt af van de resultaten van de operatie en wat de
poortwachtersklier laat zien. Het Petri schaaltje van de patholoog zal ons meer
vertellen. De oncoloog is dus nog buiten beeld. Ik maak mij nog niet druk over
een gesprek over anti-hormonale therapie. Of ik dat wel of niet ga doen. Dr. S.
was het met mij eens dat er een grotere massa voelbaar is dan dat de mammografie
heeft laten zien en de radioloog heeft vastgesteld. Mogelijk is niet alles wat we
voelen zichtbaar of blijkt dat toch ander weefsel dan tumor-gerelateerd.</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">De tijd zal het leren. <o:p></o:p></p>
<p class="MsoNormal">Sinds afgelopen zomer ben ik een zeker zes kilo afgevallen.
Corona-kilo’s, ze moesten er af. Met als gevolg dat mijn bovenbenen ook een
paar centimeter hebben afgeschud. Daar baal ik nu wel van, maar gelukkig is er
nog wat over voor donatie. Is er een dieet waarmee je lokaal vet kunt kweken? Iemand
de gouden tip?</p><p class="MsoNormal"><o:p></o:p></p>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-2397456711770683802020-11-27T10:23:00.006+01:002023-12-23T18:28:51.383+01:00Borstkanker 3.0 - hoe dan!?<p>Echt waar, ik had er vrede mee, had me er bij neergelegd. Er was geen inspiratie meer om er wat voor blog dan ook uit te persen. Om die reden stopte ik onlangs zelfs met een opleiding columns en blogs. Het jaar 2020 alias Covid-19 was domweg te saai om iets aan toe te voegen. Ik zou mijn blog laten doodbloeden. Helaas, mijn lichaam, of toch het lot, heeft andere plannen met mij.</p><p>In mijn gezonde rechterborst zit een verdikking. Zoals ik het zie, zit die verdikking er al jaren. In 2017 ging ik voor de laatste jaarlijkse controle. Ik was er wel klaar mee al die controles, en al die straling is ook niet gezond. Zo belde ik jaarlijks na elke oproep weer af. Beide borstkankers heb ik zelf ontdekt. Dat zou me bij een onverhoopte derde ronde ook vast wel lukken.</p><p>Die verdikking, dat was vast mijn fibroadenoom, of littekenweefsel van de mammalift uit 2004, weet ik veel. Toch begon het te knagen de afgelopen maanden. Af en toe lag ik ’s nachts te malen, vooral als manlief nachtdienst had en afwezig was. Toen ik hem laatst vroeg wat hij voelde … manlief, tja die vond het maar een eng hard ding.</p><p><span></span></p><a name='more'></a>En zo belde ik toch maar met het borstcentrum. Die verwezen me resoluut terug naar de huisarts, want ik was al zo lang niet meer op controle geweest. Ik hoorde niet meer bij de vaste fanclub.<p></p><p>De huisarts in opleiding deed niet moeilijk en maakte, ondanks dat we het er samen wel over eens waren dat het ‘slechts een spook’ zou zijn, een spoedverwijzing aan. Ik kon de volgende dag, vrijdagmiddag (20 november) al terecht. ’s Avonds kreeg ik een “woop woop woop-bericht” van onze middelste dochter. Een herinnering van zeven jaar geleden. De MRI had uitgewezen dat mijn tumor volledig was verdwenen door de chemobehandelingen. Wat moest ik zeggen? Ik had de kinderen niet verteld dat ik voor een mammografie ging, al helemaal niet voor meer dan een jaarlijkse onschuldige, relaxte controle. Laat staan dat ik iets voelde.</p><p>Na de mammografie werd ik resoluut doorgeleid naar de echotafel. Ik bedacht me nog dat ze mij en zichzelf gewoon extra wilden geruststellen. Tegelijkertijd bedacht ik mij dat ik met een speer door mijn eigen risico heen wordt gejaagd, mijn verbruik staat nog op nul van het maximale vrijwillige bedrag. Daar gaat mijn dertiende maand …. En toen, toen kwam de radioloog binnen. Hij ging zitten en viel met de deur in huis. Hij zag een duidelijke verandering in het weefsel en stelde voor een echo doen. “Er is maar één manier om het zeker te weten” vervolgde hij “en dat is een biopt afnemen”. Bam! Tuurlijk, waarom niet. Daarbij vertelde hij dat het ditmaal is om bewijslast te leveren van maligniteit. Bewijslast zoals zijn collega dat in 2013 wilde met een biopt in dezelfde borst omdat hij er van overtuigd was dat er een fibroadenoom zat … <a href="http://margrietvertelt.blogspot.com/2013/05/lief-monster-fybroadenoom.html" target="_blank">Lief monster fybroadenoom</a>.</p><p>Oké, ik weet dat ik bijzonder ben, maar dit hoeft nu ook weer niet. In 2012 heeft DNA-onderzoek plaatsgevonden <a href="http://margrietvertelt.blogspot.com/2012/11/zwaard-van-damokles.html" target="_blank">Zwaard van Damokles</a>. Ik ben geen BRCA-gen draagster. We konden gerust verder. Kort daarna bleek ik toch opnieuw in prijzen te zijn gevallen. Ik gaf de stress tijdens mijn burn-out de schuld. In 2002 leek het daar ook verdacht veel op. Toen kwam ik net uit een zware depressie na het verlies van mama. Onverwacht fietste ik met tien vingers in de neus door het behandeltraject van borstkanker 2.0 en werd het ‘wonderkind’ van het MMC genoemd door een van de mammacareverpleegkundigen.</p><p>Het bleef bij een tweetal biopten uit de borst. De okselklieren lijken vooralsnog niet vergroot of aangedaan, zonder enige garantie natuurlijk. Na de biopsie mocht ik mij aankleden en werd ik doorverwezen naar het borstcentrum. Ik werd opgevangen door een mij goed bekende verpleegkundig specialiste. Ze wond er geen doekjes om. Het gezwel is voorlopig gemeten op 18 mm wat nog binnen het kader ‘klein’ valt. Ze gaan uit van een nieuwe primaire borstkanker. Geen overloper uit mijn linkerborst. De uitslagen van de patholoog laten iets langer op zich wachten en komen dinsdag of woensdag. Het lange wachten begint.</p><p><br /></p><h4 style="text-align: left;">Vrijdag, 27 november 2020 - update</h4><p>De voorlopige uitslag is binnen. Borstkanker, tumor van slechts 13 mm, graad 2, normaal groeiend en hormoongevoelig zoals in 2013. Dit keer 100 procent positief voor oestrogeen (vrouwelijke hormonen). Verder negatief voor progesteron en eveneens negatief voor Her2Neu. Ondanks mijn voorgeschiedenis is het mogelijk borstsparend te opereren. Maar dat wil ik niet. Ik ben klaar met mijn natuurlijke borsten. Ik focus op een amputatie met primaire reconstructie van eigen weefsel.</p><p>De eerste stap is een afspraak bij de plastisch chirurge. Daar kan ik aanstaande dinsdag, 1 december, terecht. Papa’s verjaardag, hij zou 95 worden. Maar goed dat hij ook dit niet meer hoeft mee te maken.</p><p>Het is gek, maar ik ben er behoorlijk rustig onder. De stress is weg nu ik weet dat het fout zit, maar toch ook wel weer goed. Ik hoop alleen maar dat ik niet teveel ben afgevallen, dat de plastisch chirurge nog genoeg weefsel uit mijn rug kan halen voor een nieuwe borst. Implantaten zie ik nog altijd niet zitten. Mijn buikweefsel heeft ze de vorige keer al opgesoupeerd.</p><p>Dus, lieve mensen, duimen jullie mee?</p>Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-46752396529705888602018-10-26T08:30:00.000+02:002018-10-26T08:30:05.255+02:00Magische knop<h4>
Zelden baal ik ervan dat
ik meestal gelijk heb. Door de jaren heen verweet manlief mij weleens dat ik
verslaafd zou zijn. Ik ontkende dat steevast … Ik dronk wijn omdat ik het lekker
vond, niet omdat ik het nodig had, laat staan dat ik niet zonder zou kunnen.
Het enige dat ik nodig had, was een aanleiding, een reden om het voor mijzelf
te verantwoorden … Potverdrie, ik had alweer gelijk.</h4>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Ruim twee maanden geleden
liet ik in een opwelling de alcohol voor wat het was … We waren op vakantie in
de Haute-Marne en ik schreef een blog - <a href="https://margrietvertelt.blogspot.com/2018/08/chardonnee-en-margriet-30.html">chardonnee</a> -, waarin ik mijn stap wereldkundig maakte. Stiekem hoopte ik dat ik met
diezelfde opwelling mijn sluimerende blog nieuw leven in kon blazen. Niets is
minder waar. Er valt weinig te vertellen behalve dat ook deze stap in mijn
leven een eitje blijkt te zijn, voor mij althans. Een groot eitje zelfs, zo
groot dat ik er zelfs geen moeite mee heb als er wijn in huis is, hoe lekker
ook, zelfs niet als zo’n fles open is. Ik voel me bijna verraden door mijn
smaakpapillen. Voor bezoek trek ik met gemak een fles open en blijf er zelf van
af.<o:p></o:p><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<a name='more'></a>Er is geen wezenlijk
verschil met toen ik vele jaren terug stopte met roken. Net als toen ondervind
ik geen ontwenningsverschijnselen. Ik heb nergens last van. Ik hoopte dat ik
misschien wel wat gewicht achter mij zou laten. Niet dat ik last heb van
overgewicht, maar gewoon, leuk een paar kilo eraf. Ook daar is geen sprake van.
Dat komt natuurlijk door die hazelnootchocolade waar ik minder goed van af kan
blijven … daar heb ik dan weer wel last van. ‘Note to self: NIET MEER KOPEN
MUTS!’<o:p></o:p><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Omdat manlief het zo
graag wil en omdat ik de beelden van de slachthuizen ook verschrikkelijk vind,
zijn we gelijk ook maar op de grotendeels vegetarische toer gegaan. Daarbij
moet ik bekennen dat we nog wel regelmatig vis eten. Ik weet het, ook dat zijn
dieren.<o:p></o:p><br />
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Deze week sprak ik weer
eens mijn verbazing uit tegen manlief en vroeg of hij dit had aan zien komen.
Zijn antwoord was duidelijk “Als jij iets in je kop hebt, haalt niemand dat er
uit”. Zo is het wel. Ik kan inderdaad een knop omdraaien als ik iets in mijn
kop haal. Dan gebeurt het en niet anders. <o:p></o:p></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
Als ik zo’n magisch knopje
in een doosje kon doen, met een strik eromheen en een prijskaartje eraan, kon
ik vast geld verdienen. Maar het allermooiste van alles vind ik toch wel dat mijn
kinderen zo mateloos trots op mij zijn en dat voor iets dat ik ervaar als een “eitje”.<o:p></o:p></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-41188696940211278552018-08-15T15:56:00.000+02:002018-08-16T10:26:48.518+02:00ChardonNEE en Margriet 3.0<h3 style="line-height: normal;">
Behalve mijn familie weet niemand dat ik te veel drink, of moet ik zeggen ‘heb gedronken’ (met de nadruk op de voltooid verleden tijd). Niemand weet dat er vrijwel iedere dag wel een fles wijn doorheen ging, slechts af en toe hield ik het bij een flesje van 25 cl. </h3>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Manlief kreeg het niet eens altijd mee. Zijn ploegendiensten maakten het mij al die jaren makkelijk om de lege flessen te verbergen of tussentijds in de glasbak te kieperen, alhoewel ik die net zo makkelijk demonstratief liet staan om aan te tonen dat het leven nog altijd lastig was. De kinderen staken zelden hun teleurstelling onder tafel of stoelen.</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Maar het is klaar, ik ben klaar met alle zelfbedachte onzin-excuses. Ik beken, tot en met eergisteren dronk ik te veel, veel te veel. Gisteren was mijn eerste alcoholvrije dag van de rest van mijn leven. Ik weet dat ik hulp nodig heb. Mentale hulp, een steuntje in de rug als het moeilijk wordt, maar ik voel er niets, helemaal niets voor om dit in groepsverband, bijvoorbeeld bij de AA te doen.</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Een anoniem blog los van mijn bestaande blog was een optie, maar het is beter, zeg maar, ‘met de billen bloot te gaan’. Ook dit hoort bij mij. Als dit traject mijn leven gaat beheersen via een ander blog, wat moet ik dan nog met mijn oude blog dat het zo goed heeft gedaan in andere tijden van hoogte- en dieptepunten. Margriet 3.0 komt eraan.</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
</div>
<a name='more'></a>Kort voor we op vakantie gingen liep ik nog even de boekhandel binnen en het was ongetwijfeld het lot en geen toeval (daar geloof ik niet in) dat ervoor zorgde dat het boek van Clare Pooley mijn aandacht trok. ‘ChardonNEE, hoe ik stopte met drinken en begon te leven’. Vanuit een spontaan anoniem blog in maart 2015 onder de naam ‘Mummy was a secret drinker’ ontstond na het doorslaande succes van het blog het boek en dat is nu vertaald, ongetwijfeld in meer talen dan alleen Nederlands. De herkenbaarheid van Clare’s verhaal was de druppel die ik nodig had, een duwtje van de hoge duikplank. Laat het nog een geweldig leuk en grappig boek zijn ook. Als back-up heb ik manlief ook aan het lezen gezet.<br />
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Gelukkig ben ik geen huisvrouw die bij de lunch al snakt naar een glas wijn, alhoewel ik regelmatig de wijzers van de klok de toekomst in kijk op naar de vijf. Ook bof ik dat we niet in ‘t Gooi wonen waar blijkbaar de volste glasbakken van het land te vinden zijn. We gaan zelden of nooit op stap en feestjes hebben we weinig. Wekelijkse of sociaal verplichte borrels hoef ik evenmin te trotseren. Waardeloos is echter het feit dat we recht tegenover een supermarkt wonen en ik daar veel te vaak naar binnen loop.</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Door de jaren heb ik altijd volgehouden dat het allemaal wel mee viel en dat als ik dat echt wilde, gewoon kon en zou stoppen. Ik heb me weleens afgevraagd waarom stoppen me drinken niet net zo makkelijk voor me is als stoppen met roken. Dat was een makkie en ik heb nooit ontwenningsverschijnselen ervaren. Ik snoepte wel wat meer en kwam de nodige kilo’s aan. Waar ik destijds tegenaan liep was dat ik niet wist wat ik met mijn handen aan moest, die hadden niets meer te doen. Sindsdien weet ik dat matig niet bij mij past, hoe je het ook wendt of keert. Maar, roken is vies en wijn is lekker. Ook de lekkerste thee of espresso doppio komt mij zo nu en dan de neus uit en van frisdrank ga ik alleen maar boeren. In de tijden dat ik aan de lijn deed, dronk ik water maar dat lukt me alleen nog als het echt warm is. Ik weet ‘t, het is al maanden warm, maar ja, dan is een koud (of lauw) wijntje ook lekker toch?</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Zojuist is manlief onverrichter zaken vertrokken voor boodschappen met de dringende opdracht vooral geen wijn mee te brengen, hooguit alcoholvrij. Dat is gelukt. Bij zijn thuiskomst bleek dat we ons in de datum hebben vergist. Geen winkel in de wijde omgeving was open. Oeps, we zijn er weer eens ingetrapt, 15 augustus, het is Maria Hemelvaart.</div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal" style="line-height: normal;">
Ik besef dat er vast meer zijn zoals ik, ook in mijn nabije omgeving, of niet? Was ik een zeldzame zuipschuit? Op naar dag 3.</div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-33184934496221533482018-04-22T16:45:00.001+02:002018-04-22T16:48:20.024+02:00Klein geluk<h3>
Er zit vast
niemand te wachten op mijn kleine volmaakte geluk. Ik realiseer mij goed dat
onheil veel beter “verkoopt” op een blog (ervaringsdeskundig en resultaten uit
het verleden). Mijn huidige gevoel wordt geen bestseller of viraal bericht.
Maar toch hoort het thuis op mijn blog.</h3>
<div>
<br /></div>
Doorgaans is mijn leven van het soort “Himmelhoch
jauchzend, zum Tode betrübt”, ook wel “Margrietje lacht, Margrietje huilt”. Nou
ja, zo iets met “hoge bergen en diepe dalen” of “Mensch, durf te leven!”.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dzlXAl4qLvkQvRkR4Ib331R3-OfgGhrcFG4u7EsbSbQs4EO19TmS4rriTT0TYK4CjOGfd_0Bk8AsFHGS12TQg' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"></span></div>
<a name='more'></a>Punt is dat het
gewoon zo’n onwijs lekkere dag is waarop het ene hoogtepunt het andere opvolgt.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Dries, onze boxerpup
van inmiddels zes maanden oud leerde vanochtend tijdens een boswandeling
spontaan zwemmen in een bosmeer. Hij rende het water in achter een stok aan en
toen het te diep werd om te staan, ging hij pardoes met zijn kinnetje omhoog en
begon hij de hondjesslag te doen alsof hij nooit anders had gedaan. Toen hij
weer terug aan de kant kwam, stond broertje Ollie hem kwispelend en bewonderend
op te wachten … die is nog niet zo ver. Snel een filmpje ervan gemaakt. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Bij thuiskomst
bleek de seringenboom opeens in bloei te staan terwijl die gisteren nog
volledig in dieppaarse knoppen was gehuld.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1_hf9d4wemmmLXSMtYQUxKCiJO_ty39xdkuvbThy9d5Z53kJF_q1lJmNEGoXmzO3HVK4oGH5jKIlSxc7JLJCXI8SybKlZXbAME4kP9wXg-ENNT2EEoi2NGxLJmmYQq2me6kPoIInnnNgX/s1600/IMAG2799.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh1_hf9d4wemmmLXSMtYQUxKCiJO_ty39xdkuvbThy9d5Z53kJF_q1lJmNEGoXmzO3HVK4oGH5jKIlSxc7JLJCXI8SybKlZXbAME4kP9wXg-ENNT2EEoi2NGxLJmmYQq2me6kPoIInnnNgX/s320/IMAG2799.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Nu zitten we
lekker te smelten in de tuin waar de wind de seringengeur rond blaast, met wat
mini-tomaatjes, bleekselderij stengels, koude sangria en lauwe thee en een goed
boek van Hendrik Groen, die er al een tijdje lag om gelezen te worden. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb7W5HYvX3hHpi6YbOmmfXyEYGdd1rh7f71B6a0zRLhyphenhyphen0UBOneEFYH2fzL960lqhwus67MCidFZzq2JUwuPz3_ibu1z9ZG9w6DYpOm0sIEvgEeiJP771ZGFC4CgiSgHqv4pnBnYWNZq6pT/s1600/IMAG2798.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgb7W5HYvX3hHpi6YbOmmfXyEYGdd1rh7f71B6a0zRLhyphenhyphen0UBOneEFYH2fzL960lqhwus67MCidFZzq2JUwuPz3_ibu1z9ZG9w6DYpOm0sIEvgEeiJP771ZGFC4CgiSgHqv4pnBnYWNZq6pT/s320/IMAG2798.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">In het bos
besefte ik al hoe gelukkig ik mij voelde en nu denk ik, laat het altijd maar zo
zijn. Als elke dag was zoals vandaag, zou dat mij nooit gaan vervelen. Er is slechts een kleine hobbel ... de eerste aardbeienplantjes staan alweer in bloei en onze pups laten zich niet tegenhouden door de afrastering die we hebben geplaatst ... Ze zien dat perkje als hun "mini uitlaatveldje" ...<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE5zDRkX8ETc4JZhPa9Ftvy8qOwTU0rTtiBm3D7KOEg1mekVYzwPzaoKgN1rrPpIRvGSqVvly9gKhkRx1KmQg6o6CTxHE8ObiS9r8vbtzvboi483HqAYKo_Iv3v1T_0uz-flDeE_TKt76r/s1600/IMAG2801.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgE5zDRkX8ETc4JZhPa9Ftvy8qOwTU0rTtiBm3D7KOEg1mekVYzwPzaoKgN1rrPpIRvGSqVvly9gKhkRx1KmQg6o6CTxHE8ObiS9r8vbtzvboi483HqAYKo_Iv3v1T_0uz-flDeE_TKt76r/s320/IMAG2801.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8eT0yG6924EO6VM0IhBKcXLiYO3_1rjPox-fkUfV-hlAa93Sa1a3zh6HSycZlVIisyurtCoCF1_rNGoobS62SVjzFVUTUavIA1z7m-zZs4MWE76Qq9fupFIvp2_Ec17ibF8rzTcDwIRnx/s1600/IMAG2800.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8eT0yG6924EO6VM0IhBKcXLiYO3_1rjPox-fkUfV-hlAa93Sa1a3zh6HSycZlVIisyurtCoCF1_rNGoobS62SVjzFVUTUavIA1z7m-zZs4MWE76Qq9fupFIvp2_Ec17ibF8rzTcDwIRnx/s320/IMAG2800.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Ik wens iedereen
net zo’n fijne dag die eeuwig mag leven. <o:p></o:p></span></div>
<br />Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-90507428157340404272018-04-15T22:58:00.001+02:002018-04-15T22:58:30.479+02:00Mens ruim je troep op<br />
<div class="MsoNormal">
PSV is nauwelijks
kampioen of het Stratumseind en de rest van Eindhoven centrum is bezaaid met
afval dat het feestvierend publiek achteloos uit de handen laat vallen. Ach,
wat maakt het uit, na de huldiging van morgenavond zal dat allemaal zo weer
opgeruimd zijn.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Anders is dat in
het bos. Dagelijks loop ik (alleen of met manlief) een flink stuk met de
hondjes, kunnen ze lekker hun energie kwijt. Pup Dries echter heeft een hobby
ontwikkeld daar in het bos en op de heide … hij verzamelt lege flesjes en
blikjes. Omdat het ons niet al te gezond lijkt al dat gekouw en gebijt op dat
plastic en blik, pakken we uiteindelijk die flesjes en blikjes weer af, voordat
zijn bekje er aan kapot gaat, zeg maar. Maar wat doe je dan met die flesjes en
blikjes die half kapot gebeten zijn in zijn opruimspel? Weer het tussen de
struiken gooien (het lag er immers toch al), begon al snel te knagen, dus maar
in jaszak steken en mee naar huis om in de afvalcontainer te gooien.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxoyRq3iqWzvG3RICAnI52vYyKmkDILngQlN2kk9g9s7v42GEnek0YPUDgQNNI6n7SEKon7JUiBYsVbkTaSHUVEa0rwLtTQjb7ToJphz3zPLVKbgpCNphuRs7PQKdlLdmb2XtNAHXORQ_9/s1600/2018-04-15+zwerfafval.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxoyRq3iqWzvG3RICAnI52vYyKmkDILngQlN2kk9g9s7v42GEnek0YPUDgQNNI6n7SEKon7JUiBYsVbkTaSHUVEa0rwLtTQjb7ToJphz3zPLVKbgpCNphuRs7PQKdlLdmb2XtNAHXORQ_9/s320/2018-04-15+zwerfafval.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"></span></div>
<a name='more'></a>Geen nood, we
vonden een lege zak in het bos en verzamelden daarin al het vuil dat Dries voor
ons traceerde en tussen de bedrijven door vonden we zelf ook nog wat afval. Al
snel puilde de zak uit en met een volle zak kwamen we thuis. Dat gaf een goed
gevoel. We besloten voortaan altijd een lege zak mee te nemen naar het bos. De
frustratie groeit evenredig met het goede gevoel. Elke dag is die lege zak bij
thuiskomst gevuld met de meest uiteenlopende troep. Zelfs als ik elke dag
dezelfde route loop, kom ik telkens opnieuw weer nieuwe troep tegen. Verzin het
en we vinden het … van smerige overvolle luier (wie dumpt zoiets in een natuurgebied?)
tot auto onderdelen die verloren zijn door auto’s die denken dat ze een 4WD
zijn en de mist ingaan bij het nemen van te diepe kuilen. Maar in het bos en op
de heide is meer te vinden van Boeddhabeeldje tot lege blikjes en flesjes, chips
zakjes tot ach, zoals ik al schreef, verzin het maar en je komt het tegen in de
natuurgebieden.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Wat zijn mensen
toch een rare wezens, het lijken wel muizen. Ze vervuilen hun eigen leefgebied.
Iets gevuld en zwaar neem je mee tot welke afstand dan ook, maar eenmaal leeg,
weg ermee.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Er blijkt
onderzoek te zijn gedaan, er is een berekening gemaakt waaruit blijkt dat als
wij Nederlanders allemaal gedurende drie weken slechts elke dag een half uurtje
alles oprapen wat we tegenkomen en dat niet op straat of in de natuur
thuishoort … dan is ons kleine landje kraakhelder schoon opgeruimd. Hoe
moeilijk is dat?<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Vanochtend liepen
we op de heide en kwamen we een verbaasd koppel tegen die een vuilniszak bij
zich hadden. Zij gingen wandelen met hetzelfde doel voor ogen. Alleen liepen
zij in tegengestelde richting … Zij hadden net als wij de nodige lichtgevende breekbandjes uit de struiken geplukt. Deze waren vermoedelijk (net als de nodige lege waterflesjes) de restanten van een nachtelijke speurtocht. Ik hoop dat ze een andere route hebben genomen,
anders hebben ze vast weinig gevonden. Ze vroegen ons of wij ons georganiseerd
hadden, maar nee, onze daad was opgezet door onze pup. Hij mag los met
puppybroertje. Samen verzamelen ze de troep tussen de struiken en wij stoppen
het in de zak en al spelenderwijs raken die twee ook nog hun ontembare energie
kwijt.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL" style="mso-ansi-language: NL;">Een dilemma
hebben we wel, wat doen we na afloop met al dat vuil als er straks voor het
huisvuil moet worden betaald op gewicht … Gaan we dan extra betalen voor de
gemakzucht en vervuiling van anderen?<o:p></o:p></span></div>
<br />Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-71262655523798901672018-03-15T13:25:00.002+01:002018-03-15T14:01:21.903+01:00‘Alles sal reg kom’ krijgt een update 2.0 ofwel “Alles kóm reg!”<h3>
Tijd voor een upgrade, hoog tijd zelfs. Een toevoeging aan mijn motto is ook op zijn plaats. Die toevoeging is weliswaar niet van mijzelf maar voelt lekker “La Vita è bella!” <br />Met een uitroepteken want mensenlief, wat werd ik afgelopen zondag lekker wakker. Bizar is een understatement.</h3>
<div>
<br /></div>
Een paar dagen zat ik ondergedoken. Ik had mij in het diepe gegooid ergens in Vught (niet bij de nonnen en evenmin in de bajes J). Het ging om een persoonlijkheidstraining waar ik moest voor de volle honderd procent diende te gaan. Cento per cento was de naam van de training. Zo goed en kwaad als het ging liet ik mijzelf gaan. Frustraties leefden zich uit en diverse malen hoefde ik slechts mijn ogen te sluiten of de tranen prikten al achter mijn ogen om vervolgens vrij over mijn wangen omlaag te biggelen. Ze leidden een eigen leven.<br />
Zaterdagmiddag raakte ik (door een toevallige opmerking van een andere deelneemster) bij de kern. Ik mepte mijn verdriet en frustraties eruit.<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a>Bij het wakker worden bedacht ik zondagochtend dat mijn rug geen pijn deed. Ik was soepel en voelde mij uitgerust. Het was nog lang geen tijd voor de ochtendbijeenkomst en de wekelijkse vuile was thuis in Veldhoven was ver weg. <br />
<br />
Met mijn i-Pod oortjes (ja ja “ear-Pods”) in mijn oren luisterde ik naar wat “Le plus beaux Avé Maria’s”. Mooie stemmen die zonder instrumentele begeleiding de mooiste liederen zingen (althans zo voelt dat voor mij). Wat een rust. Liggend op mijn buik (ook zoiets, altijd een garantie voor pijn in de onderrug) begon ik te schrijven aan dit stukje.<br />
<br />
Opeens was er zaterdagavond de rust in mijn hoofd en lijf. Zomaar een detail. Vraag mij niet op één been te gaan staan, maakt niet uit welk been. Ik val direct om … althans, dat deed ik altijd. Altijd moest ik een steuntje zoeken, een schouder, een muur of paal, iets. Zaterdagavond lukte het opeens, nog niet met de ogen dicht, maar toch, vanuit het niets was er opeens balans. <br />
<br />
Zondagochtend zat opeens de levensformule, mijn nieuwe doel en motto, in mijn hoofd gebeiteld alsof het in marmer is gegraveerd. Ik stond te popelen om mijn tekst te delen met de groep. Het gevoel was duidelijk ‘Alles, maar dan ook álles, sal, nee! Alles kóm reg!Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-68454760220480263292017-12-30T10:59:00.000+01:002018-03-15T14:39:25.904+01:00KPN, de keizer en heerser van het glasvezelnetwerk<h3>
Zaterdag voor
kerst viel opeens het internet uit. De tv ontving evenmin enig signaal van het
modem. Na een aantal keren opnieuw uit- en aanzetten van het modem (dat online advies
via de rap oplopende verbruikskosten op onze gsm’s hadden we echt niet nodig
van onze provider, dat kunnen we zelf ook wel bedenken) gingen we over tot
pogingen om onze provider Xs4all telefonisch te benaderen. Daar deden we een
paar dagen over, het was nogal druk bij de helpdesk.</h3>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Nog een geluk dat
manlief een abonnement heeft waarbij hij in ieder geval onbeperkt kan bellen
binnen de landsgrenzen. Via twitter kregen we tegenstrijdige berichten “dat ze
prima bereikbaar waren en zelfs zonder wachttijd” … Uiteindelijk kwam telefonisch
contact tot stand. In de tussentijd had ik zelf al een toevalligheidje ontdekt in
het Eindhovens Dagblad … Die zaterdag zou er een spoedreparatie plaatsvinden
door Reggefiber die de aansluitingen uitvoert. Een dame in onze wijk bleek al
drie weken afgesloten te zijn van de rest van haar wereld die met name rond de
feestdagen buiten de landsgrenzen draait. Zij werd hopelijk met succes (ik heb
er verder niet meer over gelezen in het Eindhovens Dagblad) her aangesloten.
Zij kon de kerstdagen volgen op tv en vooral telefoneren met haar vrienden en
familie over de grens.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"></span><br />
<a name='more'></a><span lang="NL">Ging het fout bij
die aansluiting? Het zal niet de eerste keer zijn dat er in de wijk iemand
aangesloten werd en wij op exact hetzelfde moment werden losgekoppeld door een
losgetrokken draadje. Gelukkig zagen we het toen voor onze neus gebeuren. Toen
dochterlief destijds vroeg of ik nog wel ontvangst had (niet dus) keek ik naar
buiten en zag een medewerker van de BAM voor ons huis in de verbindingskast
werken. Hij maakte net de stoep weer dicht. Ik holde naar buiten en vroeg of
hij ons had losgekoppeld. “Nee”, zei hij, “ik heb iemand aan de … aangesloten,
maar ik kan wel even kijken …”. Vervolgens schoof hij de dvd-laadjes met
aansluitingen een voor een open en dicht en constateerde vervolgens “daar zit
een draadje los, die kan ik wel even vastlassen”. Eureka! Onze internetverbinding
was pardoes hersteld.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Daarom dus mijn
veronderstelling dat er zaterdag iets fout is gegaan. Kan gebeuren, maar het
herstellen is nogal lastig. Reggefiber zou komen om de diagnose te stellen en zo
mogelijk te herstellen. Ze zouden vrijdag pas komen, de irritatie groeide in
huis, met name bij de kinderen die door hun belbundel heenvlogen waar ze
normaal onbeperkt op de Wi-Fi kunnen surfen. Zoonlief zit in 6vwo, die komt
inmiddels zwaar in de knel omdat zijn profielwerkstuk niet afkomt. Dochterlief
is hysterisch, haar vriend zit voor vijf maanden in Oostenrijk. Ze kon alleen
maar dromen van hulp van Robert ten Brink met “All you need is love”, maar
helaas die konden we niet informeren zonder internet. Zwijmelen bij de
uitzending zat er evenmin in op kerstavond …<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Donderdagmiddag
kregen we opeens een telefoontje dat de monteurs van Reggefiber in de buurt
waren en of ze een dag eerder mochten komen. Tuurlijk, graag zelfs. De monteurs
gingen heen en weer tussen ons modem en de centrale kast. Er werd een nieuw
modem opgehangen, maar vervolgens bleek dat die dan weer door de KPN moet
worden bevestigd. Het oude modem werd terug gehangen, die was immers helemaal
niet defect, maar ook die poort bleek nog steeds dicht. Het signaal kwam gewoon
niet bij ons aan. Er werd telefonisch contact gelegd met KPN om de lijn door te
meten, ook bij KPN was het druk … Na ruim een half uur in de wacht kreeg de
monteur eindelijk iemand aan de lijn om de verbinding te testen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Conclusie was dat
KPN ons per abuis heeft afgesloten, zoals dat normaliter opzettelijk gebeurt
bij een verhuizing of overstap naar andere provider. Een of andere sukkel heeft
gewoon op de verkeerde knop gedrukt … Simpel zou je denken. Opnieuw op die knop
drukken en familie Schetselaar is uit de brand en vooral in de lucht.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Niets blijkt zo
simpel. Een week later zit de familie nog steeds zonder internet en tv. Alle
dvd’s zijn bekeken en de boeken zijn gelezen. Het gemiddelde humeur daalt naar
Kelvin en belbundels worden rijkelijk bijgekocht … Geen muziek van Spotify en
films op Netflix waar we in beide gevallen voldoende voor betalen.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Het is duidelijk
dat we zwaar aan het afkicken zijn. Maar dat doen we liever op eigen
initiatief, niet omdat KPN weigert een fout toe te geven, die beweerden zelfs
dat de monteurs van Reggefiber nog niet waren geweest, dat ze op vrijdag zouden
komen en dat die afspraak nog altijd stond als een huis …. Eenmaal raden
hoeveel monteurs van Reggefiber er vrijdag zijn gekomen … NUL. Logisch want ze
waren al geweest.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Gisteravond
kregen we een sms’je van Reggefiber “u heeft glasvezeldiensten aangevraagd. U
kunt uw afspraak maken via www……” Huh, wat?
En zo gaat het maar door tussen Xs4all, Reggefiber en KPN en wij zitten
er tussen.<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Nu nog een manier
bedenken hoe ik dit blog de lucht in krijg vanaf mijn laptop zonder internet
naar mijn blog.<o:p></o:p></span></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-42494873008972461062017-11-17T12:50:00.000+01:002017-11-17T12:50:39.367+01:00Empty nest syndroom @Roefdeboxer<h4>
</h4>
<h3>
Met drie kinderen die de puberteit inruilen voor een volwassenheid-light ligt een empty nest syndroom op de loer. Dat wist ik. Maar ons lege nest kwam uit onverwachte hoek.</h3>
<div>
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-rV4N8h4fOsroMqzbBcQiBzhvX5XLjwCgXibh39FoDdv6vagtZcJC5nLsA8k3dNuYD80v0luxmNGJsJ792H9eaanlOayPo5Hz7x4ycsVrXIj-iINZpOb6PEHQV46Z8XquzI8efVrjHXqL/s1600/2013-10-29+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+de+zon+1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-rV4N8h4fOsroMqzbBcQiBzhvX5XLjwCgXibh39FoDdv6vagtZcJC5nLsA8k3dNuYD80v0luxmNGJsJ792H9eaanlOayPo5Hz7x4ycsVrXIj-iINZpOb6PEHQV46Z8XquzI8efVrjHXqL/s320/2013-10-29+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+de+zon+1.JPG" width="320" /></a></div>
<span style="font-weight: normal;"><br /></span>
<span style="font-weight: normal;">Het zijn niet onze drie apen die van de ene op de andere dag het huis verlieten. Die komen en gaan al een tijdje op hun eigen tempo. Totaal onverwacht – of waren er wat vage signalen die we niet op hebben gevangen – hebben we onze allerliefste, knotsgekke @roefdeboxer los moeten laten. Zou hij nu sprintjes trekken op de eeuwige jachtvelden? Heeft hij zijn adhd-in-het-kwadraat-fratsen van zijn jeugd weer terug? Het is hem gegund, maar wat is het huis leeg en stil. Zo stil dat het oorverdovend is.</span><br />
<span style="font-weight: normal;"></span><br />
<a name='more'></a><span style="font-weight: normal;"><br /></span>
Neem de zondagochtenden. Doorgaans ben ik de eerste die beneden komt. Soms was het nog donker. Roef lag dan nog te slapen (althans hij gaf geen kik dat hij ergens behoefte aan had en gaf met die diepe rust vooral aan dat het wat hem betrof nog veel te vroeg was voor welke bezigheid dan ook). Dan begon ik de schone was te vouwen, staand voor zijn bench met mijn rug naar hem toe, met Bach-cantates op de achtergrond. Die muziek was meestal aanleiding voor de rest van de gezinsleden om extra lang uit te slapen …<br />
<br />
Op een bepaald moment werd de muziek dan steevast onderbroken. Dan hoorde ik “tokke-tokke-tok” tegen de tralies van zijn bench. Achter mij was Roef dan wakker geworden. Te lui om op te staan maar klaar voor een knuffel en wat aandacht. Na die aandacht was het dan meestal tijd voor een wandeling naar het dan nog rustige park. Dan was het licht geworden en met een beetje mazzel scheen de zon.<br />
<br />
Roef zat overigens niet opgesloten in een getralied hokje. De bench was zijn veilige haven. Het deurtje heeft Gert-Jan er al jaren geleden vanaf gesloopt. De bench was waar Roef kon relaxen, veiligheid zocht als er wat ruzie was in huis en om half 10 ’s avonds als hij het bedtijd vond … Dan sprong hij op van de bank of zijn kussen voor de bank en dan trippelde hij naar de aanbouw waar zijn bench stond. Halverwege stopte hij dan en keek traditiegetrouw nog een keertje naar ons om … Dan zeiden we (of wie er aanwezig was) “ga je lekker slapen jongen, slaap lekker dan maar” … dan vervolgde hij zijn weg en kroop steevast in zijn bench. Als hij daar dan eenmaal lag, weigerde hij er de laatste jaren nog uit te komen voor een laatste wandeling. We pasten gemoedelijk ons ritme aan.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTUj6qS-zecEMfyB6XPVWZ8GLZOM1PaykQseFSQc6vuFZDbW4vjeFrV98HaOIRVrC5gyuUR6N9d46JqUZbjl300kyHccsX2Hjl8xpxo8uSFepp_iKKSXubIQOi8BW1eFOXGKwiS7SLmz0v/s1600/2013-12-10+Roef+wil+niet+wandelen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="957" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTUj6qS-zecEMfyB6XPVWZ8GLZOM1PaykQseFSQc6vuFZDbW4vjeFrV98HaOIRVrC5gyuUR6N9d46JqUZbjl300kyHccsX2Hjl8xpxo8uSFepp_iKKSXubIQOi8BW1eFOXGKwiS7SLmz0v/s320/2013-12-10+Roef+wil+niet+wandelen.jpg" width="191" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
Als het regende maakte hij zich extra klein en zelfs als je hem de halsband omdeed, bleef hij liggen. Hij hield niet van nattigheid of kou. Liever lag hij in de zon. Zonnegod was zijn bijnaam. Als de winterzon de kamer doorkliefde, zocht hij het warmste plek op. In zijn jonge jaren sleepte hij zelf zijn kussen naar de zon, later ging hij er pontificaal zitten en liet hij ons “zijn personeel” het kussen naar de gewenste plek verplaatsen. Nooit piepen of blaffen. Gewoon net zolang mooi zitten op de gewenste plek, net zolang totdat we het doorkregen dat hij iets wilde. De zon schijnt volop en wat zou hij graag op dat plekje in de kamer hebben gelegen, precies waar de zon de tegels raakt.<br />
<br />
Deze zomer werd hij 10 jaar en nog steeds vroegen mensen soms “dat is nog een jonge hond hè!?”. Op vakantie in Zuid-Frankrijk liep hij nog de steilste trappen of en af. Een beetje moeizaam maar toch. De wandelingen werden minder ver en minder vaak, maar hij volgde ons op vrijwel alle uitstapjes.<br />
<br />
Het afgelopen jaar waren er wel kleine veranderingen. Hij viel een keertje om, we dachten “een epileptische aanval”. Hij kwam er snel weer uit en er leek niets meer aan de hand. Af en toe was hij heel erg onrustig en hijgde dan veel en zwaar. Had hij dan misschien net als wij er niet waren een aanval gehad? We zullen het niet weten. Hij was de laatste weken extreem aanhankelijk. Kwam niet meer van de bank en lag veel op schoot alsof hij weer het schoothondje van zijn puppytijd was. We knuffelden hem zoveel hij toeliet. Soms knorde hij een beetje (of kreunde hij?), we mochten een bepaalde plek van zijn hoofd niet te lang aaien. Had hij daar pijn? Zat daar iets? De signalen waren te vaag om de dierenarts te bezoeken. Daar kreeg hij alleen maar stress van. Roef vond de dierenarts maar niks.<br />
<br />
De laatste week van oktober ging het opeens hard. ’s Woensdags was hij onrustig en belden de meiden ons toen we ’s middags even weg waren. Vrijdag schoot hij opeens bij de vijver vandaan en leek het of hij was gestoken door een bij of wesp. Het bleek een soort epileptische aanval te zijn. Toen hij die middag in een paar uur tijd de vijfde van die aanvalletjes achter de rug had (steeds minder dan een minuut) belden we de dierenarts en mochten direct komen.<br />
<br />
De dierenarts tapte bloed af voor onderzoek en gaf valium en bloedverdunners mee. Zo gingen we naar huis. Op zaterdag kwamen de zware aanvallen, dit keer om de vijf uur. De aanvallen begonnen zoals de lichte varianten van de dagen ervoor. Maar waar die stopten en hij weer tot zijn positieven kwam, gingen ze nu over in een fase waarin zijn hele lijf lag te schokken. Verder ga ik niet in details.<br />
’s Nachts wilden we hem niet alleen laten, Gert-Jan, die meer gewend is aan nachtdiensten, bleef bij hem (ik trok het niet) maar in de loop van de nacht riep hij mij erbij. Roef kwam niet meer uit zijn aanvallen en we besloten de plaatselijke dierenarts uit haar bed te bellen. Tegelijk met haar arriveerden we bij de praktijk.<br />
<br />
Roef was zichzelf niet meer. Hij draaide rondjes, liep van ons weg en reageerde niet meer op zijn naam. Ook daar kreeg hij een zware aanval waarna hij op de grond op mijn schoot bleef liggen. Daar werd infuus aangebracht en kreeg hij een narcose toegediend. Hij viel half op mijn schoot en op de grond in een zalige slaap. Op mijn arm met zijn pootjes over mijn been en arm lag hij onwaarschijnlijk heerlijk te snurken. Even leek hij weer zichzelf. Wat moet hij moe zijn geweest want toen hij de dodelijke injectie kreeg, was het direct afgelopen. Geen zuchtje niets. De bloedtesten gaven achteraf niets aan. Zeer waarschijnlijk zat een tumor in zijn hoofd gruwelijk in de weg.<br />
<br />
We namen hem mee naar huis om de kinderen afscheid te kunnen laten nemen. De meiden konden we pas in de loop van de ochtend informeren. Wat een verdriet, wat een leegte, nooit meer … van alles.<br />
<br />
Lieve Flupke, we missen je en dat plekje in de zon is voor altijd voor jou.<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrT8cHBwkCvkbeK3agWrwWFarx0AW_FiUxrEXrTYMiqX22O2yHTh082_9m-V34mQ-I3psnksO6BlLna-zkE3-dxQe2qIQVeC0sn8YtIzvWyXFG9z07xOkMV5uWKW4hlIJpbfBdlcuHYRmT/s1600/2007-11-08+%255Bpup%255D+Roef+het+kleine+flupke+in+rode+stoel+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="467" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrT8cHBwkCvkbeK3agWrwWFarx0AW_FiUxrEXrTYMiqX22O2yHTh082_9m-V34mQ-I3psnksO6BlLna-zkE3-dxQe2qIQVeC0sn8YtIzvWyXFG9z07xOkMV5uWKW4hlIJpbfBdlcuHYRmT/s320/2007-11-08+%255Bpup%255D+Roef+het+kleine+flupke+in+rode+stoel+1.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkBjXCR-Zyw1Fi1odhsX-b8xb3_uviIgtZoVhnpDfGVvlCGL7FCVq1FCJZuKNmuZqv3376CUFiWqeGX6wIgA66hyphenhyphenNogn5w-ymZ5Fcln0iZuOE3lBHNs-feZYP41iMrYrx-IaOEfUBTLW-F/s1600/2007-12+%255Bpup%255D+%255Bdromenland%255D+Roef+slaapt+bij+GJ.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkBjXCR-Zyw1Fi1odhsX-b8xb3_uviIgtZoVhnpDfGVvlCGL7FCVq1FCJZuKNmuZqv3376CUFiWqeGX6wIgA66hyphenhyphenNogn5w-ymZ5Fcln0iZuOE3lBHNs-feZYP41iMrYrx-IaOEfUBTLW-F/s320/2007-12+%255Bpup%255D+%255Bdromenland%255D+Roef+slaapt+bij+GJ.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU77uxcLJracJeEgFQiFjEToVqEqWf_waGcAGUY-FBjKDMammBVeTSGetwZCphNx9wDH9DG8_vv8J_npLs-10uS6QFPnvDKhaUAjsoaAZh9s0utymHVK9bTQUvSLdvnbN6c2_ESaDVrFnO/s1600/2007-12+%255Bpup%255D+%255Bdromenland%255D+Roef+slaapt.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhU77uxcLJracJeEgFQiFjEToVqEqWf_waGcAGUY-FBjKDMammBVeTSGetwZCphNx9wDH9DG8_vv8J_npLs-10uS6QFPnvDKhaUAjsoaAZh9s0utymHVK9bTQUvSLdvnbN6c2_ESaDVrFnO/s320/2007-12+%255Bpup%255D+%255Bdromenland%255D+Roef+slaapt.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6aFL3b8UCTqT1B08f-Jrsd0AS9PKuHh-W4Qg5LJ8cd1wEtIPETsCPfHq0gZsnKGnTdQtqCa3stOGYnltDeQoY9OSPk1P_VPfQrm9kAs7J1TFHBzA9f6ZwxfcwMoU61_k3IYttRqRk3di8/s1600/2007-12+%255Bpup%255D+Roef+en+Boris+in+mand.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg6aFL3b8UCTqT1B08f-Jrsd0AS9PKuHh-W4Qg5LJ8cd1wEtIPETsCPfHq0gZsnKGnTdQtqCa3stOGYnltDeQoY9OSPk1P_VPfQrm9kAs7J1TFHBzA9f6ZwxfcwMoU61_k3IYttRqRk3di8/s320/2007-12+%255Bpup%255D+Roef+en+Boris+in+mand.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBdymjHVIbiPudS-o4RSDFT4ewwt9yNL8uf7HuIXprhGK6CctbBsJdZLO1AZd5YmM0XrIPri5JY-z_5W8ejWo3gpaE4rO-p-YN6dFNjOIZ-3G1_rUTxkFC0eehSPhUm90GUVZhfm1CS0z1/s1600/2007-12+%255Bpup%255D+Roef+met+GJ+1..JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBdymjHVIbiPudS-o4RSDFT4ewwt9yNL8uf7HuIXprhGK6CctbBsJdZLO1AZd5YmM0XrIPri5JY-z_5W8ejWo3gpaE4rO-p-YN6dFNjOIZ-3G1_rUTxkFC0eehSPhUm90GUVZhfm1CS0z1/s320/2007-12+%255Bpup%255D+Roef+met+GJ+1..JPG" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD8oD1S4ycmTh31tgtGxBSt4t1n7ybkBOBxed6fKeORDdd7HOqIUPrEU1omAGT6sSVHmTbbBARqQgJL5V_Zzr1GR84omBF1yJy8UnBGEv3-v48EWE8qnwJUby0F6aOQUoqZcT9CNVxKbj7/s1600/2008-05+%255Bgrote+pup%255D+Roef+op+schoot+bij+Margriet.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="700" data-original-width="467" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgD8oD1S4ycmTh31tgtGxBSt4t1n7ybkBOBxed6fKeORDdd7HOqIUPrEU1omAGT6sSVHmTbbBARqQgJL5V_Zzr1GR84omBF1yJy8UnBGEv3-v48EWE8qnwJUby0F6aOQUoqZcT9CNVxKbj7/s320/2008-05+%255Bgrote+pup%255D+Roef+op+schoot+bij+Margriet.jpg" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdxn28Z5xDNPAsiLl6-RCPKdepy412Cc6tG86gVJlUisRAhrP_8BCqFEb6-cje4Ijxlr97PABSNSw1knRrDAMv9ndlbu-l7vzaJO9FWMkwcBHcXkfArXSvcLlwbKZQwaVKHgfmU2pFXtCe/s1600/2008-05+%255Bgrote+pup%255D+Roef+wordt+groter+dan+Boris.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="700" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjdxn28Z5xDNPAsiLl6-RCPKdepy412Cc6tG86gVJlUisRAhrP_8BCqFEb6-cje4Ijxlr97PABSNSw1knRrDAMv9ndlbu-l7vzaJO9FWMkwcBHcXkfArXSvcLlwbKZQwaVKHgfmU2pFXtCe/s320/2008-05+%255Bgrote+pup%255D+Roef+wordt+groter+dan+Boris.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgutdc8s_5Jot9qg5v2ZXHktXnt81O_qOW7SrIuuH0dqcIJRVSVgKFmwWxb6xEO-Li4yBSYKJ8j04UPByR7ArvNyuh8VomiXSfHOhS1FavQzOqQwes7-p8IEsgYNR6O8M-sMubFl1ULnY1L/s1600/2008-07-29+Roef+onder+de+poort.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgutdc8s_5Jot9qg5v2ZXHktXnt81O_qOW7SrIuuH0dqcIJRVSVgKFmwWxb6xEO-Li4yBSYKJ8j04UPByR7ArvNyuh8VomiXSfHOhS1FavQzOqQwes7-p8IEsgYNR6O8M-sMubFl1ULnY1L/s320/2008-07-29+Roef+onder+de+poort.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm6zBSRg29dkh-fHoaCVeYzhi8SLFEcDLpiAZPBH71LlbilX4rnzSQL-IwFCECBDMyTZpW7E5PGEY71VnlrucpHc-BqoukKzUpdoZpYEntjSy0pgJ1_EdEPN_edQlHOvMvN8mKjpGeyAR-/s1600/2008-08-02+%255Bvakantie+Eerbeek%255D+Roef+met+3xM+IMG_2095.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgm6zBSRg29dkh-fHoaCVeYzhi8SLFEcDLpiAZPBH71LlbilX4rnzSQL-IwFCECBDMyTZpW7E5PGEY71VnlrucpHc-BqoukKzUpdoZpYEntjSy0pgJ1_EdEPN_edQlHOvMvN8mKjpGeyAR-/s320/2008-08-02+%255Bvakantie+Eerbeek%255D+Roef+met+3xM+IMG_2095.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5T2ytHzAap6ZYYZ3yVGv-XY86V8owlu3WJC_3GsMDSwdsPLuQQyhH-Yw9UofMybz2YWMzg6IP7EicrMBTAs0TxxdK_Ov3J0NiFi7py8J4EwxB30RKqxI5rCLQG_hqUquYLZfNwDbL7YqD/s1600/2009+%255Bschoothond%255D+GJ+met+Roef+op+schoot.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj5T2ytHzAap6ZYYZ3yVGv-XY86V8owlu3WJC_3GsMDSwdsPLuQQyhH-Yw9UofMybz2YWMzg6IP7EicrMBTAs0TxxdK_Ov3J0NiFi7py8J4EwxB30RKqxI5rCLQG_hqUquYLZfNwDbL7YqD/s320/2009+%255Bschoothond%255D+GJ+met+Roef+op+schoot.JPG" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv5DePeAZKxF3NVNpyagl5CrucHMlHCgARn5qwqWpr_h-Bv63xfHWPLeMMkkOTCsgJbHjVk17I79NNHjLaLv-ObtQJlq6tS8YDXiqV-9nDM33FcnnILvxSsRiLAp9171irPoZ_MDJe_Gi2/s1600/2010-06+Roef+en+Merel+en+WK+voetbalfinale.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="467" data-original-width="700" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiv5DePeAZKxF3NVNpyagl5CrucHMlHCgARn5qwqWpr_h-Bv63xfHWPLeMMkkOTCsgJbHjVk17I79NNHjLaLv-ObtQJlq6tS8YDXiqV-9nDM33FcnnILvxSsRiLAp9171irPoZ_MDJe_Gi2/s320/2010-06+Roef+en+Merel+en+WK+voetbalfinale.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjATCTNuKA15iSZ26adMaQH8B4YZ14ebhPLhw736LyUWZx_BhuyzqCSL-X5zEnA8tC7NeYe1fB5fBmi4Sd5vCrBk0IauvLRiFT5ntA6_oKiT2td69Ka31gwuWQQfRwpdV6ALrI_-YVMLnzn/s1600/2011-08-02+%255BFrankrijk%255D+%25C3%2589tretat+-+Roef+drinkt+uit+de+fles+IMG_5731.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjATCTNuKA15iSZ26adMaQH8B4YZ14ebhPLhw736LyUWZx_BhuyzqCSL-X5zEnA8tC7NeYe1fB5fBmi4Sd5vCrBk0IauvLRiFT5ntA6_oKiT2td69Ka31gwuWQQfRwpdV6ALrI_-YVMLnzn/s320/2011-08-02+%255BFrankrijk%255D+%25C3%2589tretat+-+Roef+drinkt+uit+de+fles+IMG_5731.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhon0s5r01idV6-7cz1xOUWgzW8xLyh6c602jR_M6k2XGUdDBZDtRwX6OvXEf3Z3UVM-PdEY_mz6p70eMQCgEPnmfhlfQ1GHPUCjaVNuntycvaPM9REdo8xWE65_lgrFRmDaHHej8bWXeKj/s1600/2011-08-06+%255BFrankrijk%255D+strand+-+Marieke+met+Roef+20.57.29-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhon0s5r01idV6-7cz1xOUWgzW8xLyh6c602jR_M6k2XGUdDBZDtRwX6OvXEf3Z3UVM-PdEY_mz6p70eMQCgEPnmfhlfQ1GHPUCjaVNuntycvaPM9REdo8xWE65_lgrFRmDaHHej8bWXeKj/s320/2011-08-06+%255BFrankrijk%255D+strand+-+Marieke+met+Roef+20.57.29-2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd7fYZE4Zv4r5-TAW8_RYhEjRlqBX6vUB3OrHuau51wIxGiezocOMhUSwmeNz1RqtM-MZtJpbv63ITn3uHsen238eqfUmFwIRtE_cx_1jvFU9ydgy4PFJKyw1B5udJhHqrOMQAXV_aixsG/s1600/2011-08-06+%255BFrankrijk%255D+strand+-+Roef+20.57.18.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjd7fYZE4Zv4r5-TAW8_RYhEjRlqBX6vUB3OrHuau51wIxGiezocOMhUSwmeNz1RqtM-MZtJpbv63ITn3uHsen238eqfUmFwIRtE_cx_1jvFU9ydgy4PFJKyw1B5udJhHqrOMQAXV_aixsG/s320/2011-08-06+%255BFrankrijk%255D+strand+-+Roef+20.57.18.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEbbsDVAhyphenhyphen96CrZQMl6MXCjhsHxCHBFPzq3BKQNHiGeYmSSFyICRIXtiA5eNoCPrm6gJPks7SHrah0axJcLF_pghj_VMHWQNw603toCTHgmZfP8G_N4lOK2Lr53E0LXmWhuSWliPGzplDg/s1600/2011-08-06+%255BFrankrijk%255D+strand+-+Roef+-+voetafdrukjes+21.00.36.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="640" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEbbsDVAhyphenhyphen96CrZQMl6MXCjhsHxCHBFPzq3BKQNHiGeYmSSFyICRIXtiA5eNoCPrm6gJPks7SHrah0axJcLF_pghj_VMHWQNw603toCTHgmZfP8G_N4lOK2Lr53E0LXmWhuSWliPGzplDg/s320/2011-08-06+%255BFrankrijk%255D+strand+-+Roef+-+voetafdrukjes+21.00.36.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkhAltZz5yk2LKTDlCQwUBXVQFAPOkOFh_b9iojIWCWkvN_KduGL41-ITr_IgXRZwlvo0qTf10zjnDa0btlwJJ3dUcyJmCCbBCb1O9pg617oRwCc5el9eT-fOZh07QDUCc_o4BazQj4Xif/s1600/2011-08-10+%255BFrankrijk%255D+Roef+-+Margriet+en+GJ+IMG_6442.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkhAltZz5yk2LKTDlCQwUBXVQFAPOkOFh_b9iojIWCWkvN_KduGL41-ITr_IgXRZwlvo0qTf10zjnDa0btlwJJ3dUcyJmCCbBCb1O9pg617oRwCc5el9eT-fOZh07QDUCc_o4BazQj4Xif/s320/2011-08-10+%255BFrankrijk%255D+Roef+-+Margriet+en+GJ+IMG_6442.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFHQcCJdziLlG_MpNgjzPUfggizQOzZzAWG9140Pa26OqorS76WWpvZ9Xkl0O6jxZIg3d794O0fTTAOB7shMPQZ9CdnX2XW8AMNa4rCyc14lb-boLKtnNJPUFNyauJrdns5nBcARIiow92/s1600/2013-07-17+%255B%2527t+Reutje%255D+autopech+met+RoefIMAG1553.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="957" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFHQcCJdziLlG_MpNgjzPUfggizQOzZzAWG9140Pa26OqorS76WWpvZ9Xkl0O6jxZIg3d794O0fTTAOB7shMPQZ9CdnX2XW8AMNa4rCyc14lb-boLKtnNJPUFNyauJrdns5nBcARIiow92/s320/2013-07-17+%255B%2527t+Reutje%255D+autopech+met+RoefIMAG1553.jpg" width="191" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhOmP1x2CICS7kNbW3sN1I9aIA6Bn9VS2t94l1p-hpTOaBdWc_Fnkr5-LnSfdlLU9sBgolSzqswiuMwMQzMn2DqFtFYm5zJSLfr9w1tSjZkInaZZ0RKOcTwd6ad6CYEDaNdr5wOAZhby3S/s1600/2013-07-23+%255Bstrand%255D+Roef+en+Raku+DSCN0971.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhOmP1x2CICS7kNbW3sN1I9aIA6Bn9VS2t94l1p-hpTOaBdWc_Fnkr5-LnSfdlLU9sBgolSzqswiuMwMQzMn2DqFtFYm5zJSLfr9w1tSjZkInaZZ0RKOcTwd6ad6CYEDaNdr5wOAZhby3S/s320/2013-07-23+%255Bstrand%255D+Roef+en+Raku+DSCN0971.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkxiA4yt12d5-XruhPkMFQprjDRl5BacD5UboZ1MiBtEbySI_d8lQwgPzbEBMo3GGFHUKD50Hn4n5KU_zsP6PytQ36RTt5mX4s5_UIQR3qn0e8uCc2Us8-tOeGCEEK01MfKnQYsTSKgJve/s1600/2013-07-23+%255Bstrand%255D+Roef+en+Raku+DSCN0925.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkxiA4yt12d5-XruhPkMFQprjDRl5BacD5UboZ1MiBtEbySI_d8lQwgPzbEBMo3GGFHUKD50Hn4n5KU_zsP6PytQ36RTt5mX4s5_UIQR3qn0e8uCc2Us8-tOeGCEEK01MfKnQYsTSKgJve/s320/2013-07-23+%255Bstrand%255D+Roef+en+Raku+DSCN0925.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFIv7mUFIm4d2T_cjwz36J1seqFTzSw0vKXuzPB86CM6Nbd-nqpEWpmWS72e5ah2dYrccZRURpSu2yYm0o4QH3oaI6OIXljqhW3I7jkc_XdFdnP_oRtue4PmGAhGXmI4r3mt-_Q4f5cxNu/s1600/2013-09-05+%255Bbench%255D+Roef+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="957" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFIv7mUFIm4d2T_cjwz36J1seqFTzSw0vKXuzPB86CM6Nbd-nqpEWpmWS72e5ah2dYrccZRURpSu2yYm0o4QH3oaI6OIXljqhW3I7jkc_XdFdnP_oRtue4PmGAhGXmI4r3mt-_Q4f5cxNu/s320/2013-09-05+%255Bbench%255D+Roef+.jpg" width="191" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCHiP1iEDa4Y85mz0Vgpan3STKiJ0g-vUrwLpdInPIZu0nHNb_0t13BbCqbbvt_byC1ju9pBe8Xgl1LPQFNuXEPQ51KjGgWfoZMXvr9tW5BQJ99ScVkIiCBCpxtm12SsdDfLgZkAd_U1Im/s1600/2014-07-16+%255Bpark%255D+Roef+-+dolle+bui.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhCHiP1iEDa4Y85mz0Vgpan3STKiJ0g-vUrwLpdInPIZu0nHNb_0t13BbCqbbvt_byC1ju9pBe8Xgl1LPQFNuXEPQ51KjGgWfoZMXvr9tW5BQJ99ScVkIiCBCpxtm12SsdDfLgZkAd_U1Im/s320/2014-07-16+%255Bpark%255D+Roef+-+dolle+bui.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6nyhkihUhVNIL2pF0fXhOqVWzgxGilUcFLd3SpwSRUN0XqXKczlpFWl4oe0lbxCjEHQzG3-ojm7cfBurXS38f2_y7li-lmpumhYQPWTxBwem1S-QWxdBA3Wm7U9wnd-DLwfldO5knjGz-/s1600/2014-07-14+Roef+opgerold+in+kleed.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="901" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6nyhkihUhVNIL2pF0fXhOqVWzgxGilUcFLd3SpwSRUN0XqXKczlpFWl4oe0lbxCjEHQzG3-ojm7cfBurXS38f2_y7li-lmpumhYQPWTxBwem1S-QWxdBA3Wm7U9wnd-DLwfldO5knjGz-/s320/2014-07-14+Roef+opgerold+in+kleed.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzJ1hLy4uXHA_5_89tGEUtZt-B3HQ-vqMxSoVZCDvS4aPRlVm8Mzj9zDsXWpi-3uSda4FRyu9gD8UbV9TaKOOABYdL_O-Wt32H-rdrYNePt2Eb6wBRalXU-Gm-GX1206rRqUlgxa_JXMar/s1600/2014-09-14+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+het+parkeervak+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzJ1hLy4uXHA_5_89tGEUtZt-B3HQ-vqMxSoVZCDvS4aPRlVm8Mzj9zDsXWpi-3uSda4FRyu9gD8UbV9TaKOOABYdL_O-Wt32H-rdrYNePt2Eb6wBRalXU-Gm-GX1206rRqUlgxa_JXMar/s320/2014-09-14+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+het+parkeervak+2.jpg" width="240" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLfkM8UMIHNBEHBEfVhr0-wdbO4HoNo-LZMknRugDbLDq2LFJp5L_gO5v0VKbui7adM8JBMhcRjNxyNbEQN5NXLsq8BWSbpR16In4b1Cra4GkTrUEnrTnJrfgzqBMO5N0l1vgiyemr9nWf/s1600/2015-03-29+%255Bbank%255D+Roef+geeuwt.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLfkM8UMIHNBEHBEfVhr0-wdbO4HoNo-LZMknRugDbLDq2LFJp5L_gO5v0VKbui7adM8JBMhcRjNxyNbEQN5NXLsq8BWSbpR16In4b1Cra4GkTrUEnrTnJrfgzqBMO5N0l1vgiyemr9nWf/s320/2015-03-29+%255Bbank%255D+Roef+geeuwt.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-TJDcEYcr9_6cc98pJdZCZOw-GIz85PXJvTsE2dbUn4j4kjJuA-KSE4BaSnlUu7yS3ZlGOsZj62246AAJImkPCmBVvOSNa4Wb8R6a5rNuzAY5A2RWkKkh2dQQMfEq9GkDtKt_aBKuSltP/s1600/2015-07-14+Roef+opgerold+in+kleed+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-TJDcEYcr9_6cc98pJdZCZOw-GIz85PXJvTsE2dbUn4j4kjJuA-KSE4BaSnlUu7yS3ZlGOsZj62246AAJImkPCmBVvOSNa4Wb8R6a5rNuzAY5A2RWkKkh2dQQMfEq9GkDtKt_aBKuSltP/s320/2015-07-14+Roef+opgerold+in+kleed+2.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RobnCe67f29cu6GCVfiQ_0LVa6tcHOA9KzaQNxAgMjDIj-XPC7sLLv2sYP9fRAZC1B2M7jaED0ocRV0rv1tnhCjb7kjg2GcjQRqaS2kMyfVbPk0g9hRSrrIRiEoUzfqquQhJAHPH66Wa/s1600/2015-07-23+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_3132.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh7RobnCe67f29cu6GCVfiQ_0LVa6tcHOA9KzaQNxAgMjDIj-XPC7sLLv2sYP9fRAZC1B2M7jaED0ocRV0rv1tnhCjb7kjg2GcjQRqaS2kMyfVbPk0g9hRSrrIRiEoUzfqquQhJAHPH66Wa/s320/2015-07-23+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_3132.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpY8OM7DFPI-yyer9Z0MOmPi61u4t0Um-nkXwif9ikE0RCepPGlfF20t22YKRveMUJ0Fv3v6swP0_PI0j_aocdLrF2sZXT-9Xszs4iG03eKfzr_SwhOBud8NG4SYFSP0KTXGaZduNMebO2/s1600/2015-07-27+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_3757.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhpY8OM7DFPI-yyer9Z0MOmPi61u4t0Um-nkXwif9ikE0RCepPGlfF20t22YKRveMUJ0Fv3v6swP0_PI0j_aocdLrF2sZXT-9Xszs4iG03eKfzr_SwhOBud8NG4SYFSP0KTXGaZduNMebO2/s320/2015-07-27+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_3757.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXzzsHAe6_LtK6ByW8ZoiCvZLqNgCTO7tbvs7JlRruvMHDiOoU-5cMWZjqc6TkPaNWpkKRHYUP6DtnJJPBoAX7vDxzJWZ7ORhJOQ0atdkqnGP8a_Fu7zTX5jEGKYH4ofg6YA0YHLIxmaQs/s1600/2015-07-27+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_3966.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXzzsHAe6_LtK6ByW8ZoiCvZLqNgCTO7tbvs7JlRruvMHDiOoU-5cMWZjqc6TkPaNWpkKRHYUP6DtnJJPBoAX7vDxzJWZ7ORhJOQ0atdkqnGP8a_Fu7zTX5jEGKYH4ofg6YA0YHLIxmaQs/s320/2015-07-27+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_3966.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHcIyrr1e_nkbxegwNeuE85OFbaBuopxUlgrD0i6FRfrv04BU7-_g2GCbXdEtCDbVtKeLxltg4SbcjtvEgEfAaIZj4N9mrqg7QQEBuKJ4ceT1HIYuGoMqyKqrogp2cBv7SqSHqzmR2vXLq/s1600/2015-07-28+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_4183.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjHcIyrr1e_nkbxegwNeuE85OFbaBuopxUlgrD0i6FRfrv04BU7-_g2GCbXdEtCDbVtKeLxltg4SbcjtvEgEfAaIZj4N9mrqg7QQEBuKJ4ceT1HIYuGoMqyKqrogp2cBv7SqSHqzmR2vXLq/s320/2015-07-28+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_4183.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUHAxfehslVYYOb6Ot31I7KdLSk1zcVNfZqzT6Km7thCEK7tNbNLLVrcwojISEmeoXU2b11rGXah8qmXBJsYWT-HrFWnhkxRaDlYRDLUHGS3i_trODzPcXMQhwZiaLNooAPZGBUjhZY5B8/s1600/2015-07-28+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_4190.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUHAxfehslVYYOb6Ot31I7KdLSk1zcVNfZqzT6Km7thCEK7tNbNLLVrcwojISEmeoXU2b11rGXah8qmXBJsYWT-HrFWnhkxRaDlYRDLUHGS3i_trODzPcXMQhwZiaLNooAPZGBUjhZY5B8/s320/2015-07-28+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_4190.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGBtF-rSwKa279inj7xakZ27l7ErPmmdY14yiyZbax0BBKz_rUiiv5HXNKkavJePwrUGry0MaD0U0JoJ4GmhRma_jhynp6LMUj_wc0mTWEEXgs0MQJ1jLotN1MPMf1BbcsWPx5VkyIRBH8/s1600/2015-07-30+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_4831.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGBtF-rSwKa279inj7xakZ27l7ErPmmdY14yiyZbax0BBKz_rUiiv5HXNKkavJePwrUGry0MaD0U0JoJ4GmhRma_jhynp6LMUj_wc0mTWEEXgs0MQJ1jLotN1MPMf1BbcsWPx5VkyIRBH8/s320/2015-07-30+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_4831.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn6drhrLcTL70kIQN4zTdCsN7PlRjxvzSlwHzhLu5DRNDeJzbTDjMJ2JbRZtHpSO2HRUJBIkZ0ue7j9Ae0rhDJdCpYVKu0_zA8jdqymigmXhw49rxwG1hlxkIKOqzTWMb7NqjO_AcD3eqp/s1600/2015-07-30+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_5053.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhn6drhrLcTL70kIQN4zTdCsN7PlRjxvzSlwHzhLu5DRNDeJzbTDjMJ2JbRZtHpSO2HRUJBIkZ0ue7j9Ae0rhDJdCpYVKu0_zA8jdqymigmXhw49rxwG1hlxkIKOqzTWMb7NqjO_AcD3eqp/s320/2015-07-30+%255BFrankrijk%255D+Roef+IMG_5053.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLFLmXvcyUklIHY7DnRdgn8G9rsFXZ_wvPPkx260wPkLpJAnD42DTt6lxqPhV7TAHaulezFVChp1N14oaRvJMZ2Nw2kJqDu64ddZEapBsscXd4NSOkk4Gb5pg9CpHvqd9nbtn1ld-Jn5VK/s1600/2015-10-12+Roef+eet+met+kleed+over+zijn+rug+5.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLFLmXvcyUklIHY7DnRdgn8G9rsFXZ_wvPPkx260wPkLpJAnD42DTt6lxqPhV7TAHaulezFVChp1N14oaRvJMZ2Nw2kJqDu64ddZEapBsscXd4NSOkk4Gb5pg9CpHvqd9nbtn1ld-Jn5VK/s320/2015-10-12+Roef+eet+met+kleed+over+zijn+rug+5.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit4uGRI9L34yVp4TpzYBcnD_2eeUi43i4vF_I971gH84x9wWKE0g9ifq4ZyXN3NM7DlA4npQOYxcsetdYoBvXUZVSlyaQRAyZ0pEBum9lT0f9Z9R1wK4hHBfw42o00p-hjGjCyXBF4d6wt/s1600/2015-12-04+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+de+zon.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEit4uGRI9L34yVp4TpzYBcnD_2eeUi43i4vF_I971gH84x9wWKE0g9ifq4ZyXN3NM7DlA4npQOYxcsetdYoBvXUZVSlyaQRAyZ0pEBum9lT0f9Z9R1wK4hHBfw42o00p-hjGjCyXBF4d6wt/s320/2015-12-04+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+de+zon.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8cHGuRKvZxlhvPoltKCI2rDgo6QfgwaOE0OMf3u2JgNaJ7Z6SNAHlSAuxVB2SRhx0hSP3Eit28UtdkZIsH8TYtSqJ4qsr5NvTJK4zWjjw4oGHVRMrxsrsDowxgfa56pzo-XfbtkPBEr59/s1600/2015-12-29+%255Bbank%255D+Roef+kijkt+tv+IMAG1532.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8cHGuRKvZxlhvPoltKCI2rDgo6QfgwaOE0OMf3u2JgNaJ7Z6SNAHlSAuxVB2SRhx0hSP3Eit28UtdkZIsH8TYtSqJ4qsr5NvTJK4zWjjw4oGHVRMrxsrsDowxgfa56pzo-XfbtkPBEr59/s320/2015-12-29+%255Bbank%255D+Roef+kijkt+tv+IMAG1532.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyHIkCDs_HceeCBW007cAQON_4JDlCs-Cc3q5WJUvC9qisXOm_XUUniZM5Gc-rZzIXD5QgC9R2z2IwPiFPMhLMOCcY9lgaKnh2I8sWcTS7vsr9DnWKQ0B0UyLeZYhLMG74P1YqwE4eXXrS/s1600/2016-01-08+%255Bbank%255D+%255Bdromenland%255D+Roef+met+knuffel+WA0001.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1599" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyHIkCDs_HceeCBW007cAQON_4JDlCs-Cc3q5WJUvC9qisXOm_XUUniZM5Gc-rZzIXD5QgC9R2z2IwPiFPMhLMOCcY9lgaKnh2I8sWcTS7vsr9DnWKQ0B0UyLeZYhLMG74P1YqwE4eXXrS/s320/2016-01-08+%255Bbank%255D+%255Bdromenland%255D+Roef+met+knuffel+WA0001.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFcGocdT6IqpufubCuMdFffySCKWLeAksRpwEwt08YFegEIGLjRplfTN8SMB0fijKg80K-fmxttsFguNvLXMV1HBKh5VStYWOWT6SBYxjhjWYoqlkDhf8Lcs6DP54y5gc0mvnXoEG0WdHu/s1600/2016-01-23+%255Bbench%255D+Roef+met+knuffel+IMAG1576.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFcGocdT6IqpufubCuMdFffySCKWLeAksRpwEwt08YFegEIGLjRplfTN8SMB0fijKg80K-fmxttsFguNvLXMV1HBKh5VStYWOWT6SBYxjhjWYoqlkDhf8Lcs6DP54y5gc0mvnXoEG0WdHu/s320/2016-01-23+%255Bbench%255D+Roef+met+knuffel+IMAG1576.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoyktAFgn1JwiX8AyLDRDB-4aQpDZko72NTbyCFwVWx82nY-Lgb5SJe_oqDdFRoSGsQDnHvmpyy9J9ycfcWfUD8LMDly2oxKBiPCxbIilga4qfj_M28qbi-PjjMlJdFW0Dlg3FeglhO0yU/s1600/2016-02-27+%255Bbank%255D+Roef+met+GJ+IMAG1709.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="901" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhoyktAFgn1JwiX8AyLDRDB-4aQpDZko72NTbyCFwVWx82nY-Lgb5SJe_oqDdFRoSGsQDnHvmpyy9J9ycfcWfUD8LMDly2oxKBiPCxbIilga4qfj_M28qbi-PjjMlJdFW0Dlg3FeglhO0yU/s320/2016-02-27+%255Bbank%255D+Roef+met+GJ+IMAG1709.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdmWhxBaVm3RIerRaLLtVIDJca3GzWZ0mjp9Wc_zYoJheccLZoneyUpMD_lRI3fwMjdGl6VXFicpIJMXj_VhUZNiYpBuQpuZTxe91kav96SO4BhqYW-dOY3ByWT0ezrPC6lSRty4b_FC4/s1600/2016-03-06+%255Bzonnegod%255D+Roef+zoekt+het+zonnetje+IMAG1745.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="901" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrdmWhxBaVm3RIerRaLLtVIDJca3GzWZ0mjp9Wc_zYoJheccLZoneyUpMD_lRI3fwMjdGl6VXFicpIJMXj_VhUZNiYpBuQpuZTxe91kav96SO4BhqYW-dOY3ByWT0ezrPC6lSRty4b_FC4/s320/2016-03-06+%255Bzonnegod%255D+Roef+zoekt+het+zonnetje+IMAG1745.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29mIOSH1PqtSdHIXMWOpEBVHjvwAQWNOCyqhQa5NipqisIJ4vOfOSV2BXZUPyhPq9igdenoeEw-i7fIenY5ZGfz7auoMaOiuG0MCWHKDumxWgbaOiMZEhXVOO4IcPM0tufqcf8JfWsDH-/s1600/2016-03-11+%255Bzonnegod%255D+GJ+met+Roef+in+het+zonnetje+IMG_7054.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi29mIOSH1PqtSdHIXMWOpEBVHjvwAQWNOCyqhQa5NipqisIJ4vOfOSV2BXZUPyhPq9igdenoeEw-i7fIenY5ZGfz7auoMaOiuG0MCWHKDumxWgbaOiMZEhXVOO4IcPM0tufqcf8JfWsDH-/s320/2016-03-11+%255Bzonnegod%255D+GJ+met+Roef+in+het+zonnetje+IMG_7054.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyDTr6BMVMmUzFOj0qNKxlWd6gn-s56JM1zGBYLY7cTtadZrVWR7F6pubetCtbGJb2co9sSCx-cOuObYKJJ4k38ApaMlNk-zNRralj1aPoCUH6gXEzUKhLZ26XA0YsH0tsLC4WnLoX2MhY/s1600/2016-03-11+Roef+mee+in+de+auto+IMAG1760.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyDTr6BMVMmUzFOj0qNKxlWd6gn-s56JM1zGBYLY7cTtadZrVWR7F6pubetCtbGJb2co9sSCx-cOuObYKJJ4k38ApaMlNk-zNRralj1aPoCUH6gXEzUKhLZ26XA0YsH0tsLC4WnLoX2MhY/s320/2016-03-11+Roef+mee+in+de+auto+IMAG1760.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUIicb3JC6YAGwcmfO8sFQYwteRJNH4ot49AtQ5NInNoNP4ZbRvosZi0yrJbLT19QogkpljSEcHiXgPlZDfrGLSBnwyxXO4dicuz6BYjtCRT4rWWdeMNrgucz6eEVas0a9YBGvyLdiGQ4N/s1600/2016-08-01+%255Bdromenland%255D+Roef+met+afstandbediening+IMAG2169.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgUIicb3JC6YAGwcmfO8sFQYwteRJNH4ot49AtQ5NInNoNP4ZbRvosZi0yrJbLT19QogkpljSEcHiXgPlZDfrGLSBnwyxXO4dicuz6BYjtCRT4rWWdeMNrgucz6eEVas0a9YBGvyLdiGQ4N/s320/2016-08-01+%255Bdromenland%255D+Roef+met+afstandbediening+IMAG2169.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzpR6jjo5PF-KqAYyzBTdL4hyphenhyphenEMdP5TSTFphM3hm4wKT9IV2KNyzfrh_aFAEZodd6MX0xhlh8my-JNTipMFfpd6dlizJGQXcPthXr6l-F3sZzvQDiR7S4oX97H4Bt2q3k8duUti_sV8QX2/s1600/2016-08-25+%255Bstrand%255D+Roef+160403.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzpR6jjo5PF-KqAYyzBTdL4hyphenhyphenEMdP5TSTFphM3hm4wKT9IV2KNyzfrh_aFAEZodd6MX0xhlh8my-JNTipMFfpd6dlizJGQXcPthXr6l-F3sZzvQDiR7S4oX97H4Bt2q3k8duUti_sV8QX2/s320/2016-08-25+%255Bstrand%255D+Roef+160403.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-ypmA1XrI52Qx_czVNzeLu_INYfQjIVEH6fSFP3A0Ur2urNIKbd4JFpX4eXFWTwX4gTDqi-Dh_NxdNuEnGxeUI-FSVIvL67Ty7bkl3Li5TmOqP4SL2YBGq6E_iXLtbcApKfuvMEhSHfrQ/s1600/2016-09-26+%255BGroot+Meer%252C+Wintelre%255D+Roef+IMG_9052.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg-ypmA1XrI52Qx_czVNzeLu_INYfQjIVEH6fSFP3A0Ur2urNIKbd4JFpX4eXFWTwX4gTDqi-Dh_NxdNuEnGxeUI-FSVIvL67Ty7bkl3Li5TmOqP4SL2YBGq6E_iXLtbcApKfuvMEhSHfrQ/s320/2016-09-26+%255BGroot+Meer%252C+Wintelre%255D+Roef+IMG_9052.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2b_uogFAnENxL6KM59FMgqbQj4ECSYkI3q23ml7FnP-O6fJhAMQHsVgIKiqdUGhOojUNbqv7o-qaj6aU9It4YbFaH44fEiYNe8mnlb21phFz0ITjJqIw6xDjoP39pJo8VvIPWoryJ_T2w/s1600/2016-10-13+%255Bzonnegod%255D+Roef+zoekt+de+zon+op+IMG-20161013-WA0002.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="901" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2b_uogFAnENxL6KM59FMgqbQj4ECSYkI3q23ml7FnP-O6fJhAMQHsVgIKiqdUGhOojUNbqv7o-qaj6aU9It4YbFaH44fEiYNe8mnlb21phFz0ITjJqIw6xDjoP39pJo8VvIPWoryJ_T2w/s320/2016-10-13+%255Bzonnegod%255D+Roef+zoekt+de+zon+op+IMG-20161013-WA0002.jpeg" width="180" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9rxtK2XRzLnzgjMeeDEWfvhDJLmcNwthYxatmcFx-MAP3WABg-HqjPQFMuT-fBAJtGRoA_OYLmlj9ueGT_JkRYc38h4V5sWXB8CDx3KOVVugKTEeb3s4gUUGyFcHAmptC5H10xhVLsM_N/s1600/2017-01-18+%255Bbench%255D+Roef+veilig+met+knuffels+IMAG2468.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="901" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9rxtK2XRzLnzgjMeeDEWfvhDJLmcNwthYxatmcFx-MAP3WABg-HqjPQFMuT-fBAJtGRoA_OYLmlj9ueGT_JkRYc38h4V5sWXB8CDx3KOVVugKTEeb3s4gUUGyFcHAmptC5H10xhVLsM_N/s320/2017-01-18+%255Bbench%255D+Roef+veilig+met+knuffels+IMAG2468.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibvr16zbpI5PTOGaemWOvQLLCdIQHzpVrN9l8i1r-419hDh-1TOXXfYEC1t4lwuDpGOdosfMOUWXuLCPfW3dYz0aHPcYsqFsGzc1XA4bfOa3xTUuPs_smh_4GcApF0K59jxbQP6wmqgzbF/s1600/2017-01-19+%255Bbank%255D+Roef+met+Martijn+IMG-20160802-WA0000.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1600" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEibvr16zbpI5PTOGaemWOvQLLCdIQHzpVrN9l8i1r-419hDh-1TOXXfYEC1t4lwuDpGOdosfMOUWXuLCPfW3dYz0aHPcYsqFsGzc1XA4bfOa3xTUuPs_smh_4GcApF0K59jxbQP6wmqgzbF/s320/2017-01-19+%255Bbank%255D+Roef+met+Martijn+IMG-20160802-WA0000.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwaBUez_ORkIQ_SP3fn9QjiaagcFZf8fOg8S8qjUxenq1GOKTvg6Wa-BWZTVLS4E7wQtfnOkjixGqXQ0h8tIbTv6jfOugduOMw8N8nVNKAX6cgD3chudfPuzb8YenHq8lYJKBdJGwqQcL6/s1600/2017-02-14+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+het+voorjaarszonnetje+onder+dekentje+IMAG0028.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwaBUez_ORkIQ_SP3fn9QjiaagcFZf8fOg8S8qjUxenq1GOKTvg6Wa-BWZTVLS4E7wQtfnOkjixGqXQ0h8tIbTv6jfOugduOMw8N8nVNKAX6cgD3chudfPuzb8YenHq8lYJKBdJGwqQcL6/s320/2017-02-14+%255Bzonnegod%255D+Roef+in+het+voorjaarszonnetje+onder+dekentje+IMAG0028.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZUGzsMVAQE-KydXwHCSG5PjVX6XpisMfv8uNy-P5vrYJkCbZTMR8h4cWO0aIPR0dNMUw8fyXGn_dWIelFMJ9mdkAGxz3KlOXeXv14-RH0DQXjhv5_lIf2viTeZ8G45XYCw2I24U_XMNBc/s1600/2017-03-14+%255Bbank%255D+Roef+in+een+warm+dekentje+IMAG0114.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjZUGzsMVAQE-KydXwHCSG5PjVX6XpisMfv8uNy-P5vrYJkCbZTMR8h4cWO0aIPR0dNMUw8fyXGn_dWIelFMJ9mdkAGxz3KlOXeXv14-RH0DQXjhv5_lIf2viTeZ8G45XYCw2I24U_XMNBc/s320/2017-03-14+%255Bbank%255D+Roef+in+een+warm+dekentje+IMAG0114.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC3AAFhebBWopfXm4Vjt-J7aCgmYKMudIHmms_WCyk93X1Qut6UEdS78b2kdjhq0OK8Sknqw-NM6-KfNZc26WqQ2zugVaVexaNAfVQYW6Wt08cQSY1Hc8Vq_8qoWpYxSkzh2dbaWYEQ-XI/s1600/2017-03-23+%255Bbench%255D+Roef+met+knuffel+IMAG0135.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC3AAFhebBWopfXm4Vjt-J7aCgmYKMudIHmms_WCyk93X1Qut6UEdS78b2kdjhq0OK8Sknqw-NM6-KfNZc26WqQ2zugVaVexaNAfVQYW6Wt08cQSY1Hc8Vq_8qoWpYxSkzh2dbaWYEQ-XI/s320/2017-03-23+%255Bbench%255D+Roef+met+knuffel+IMAG0135.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgicsVDdPoe1HkmXabdpWD70YkFotU8A4QjipJSHt-ll8yM3WEbqSJm6BBltFl41-PFdZoe8V3-ZRs2Fu1MgtYXZFah_Utx1GFr8_d0MqiI1tVGmqgm9mpJDzuZEPZk3Q0JMEbXf19C2-mV/s1600/2017-03-26+Roef+bij+Jaques+en+Elly+IMAG0141.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgicsVDdPoe1HkmXabdpWD70YkFotU8A4QjipJSHt-ll8yM3WEbqSJm6BBltFl41-PFdZoe8V3-ZRs2Fu1MgtYXZFah_Utx1GFr8_d0MqiI1tVGmqgm9mpJDzuZEPZk3Q0JMEbXf19C2-mV/s320/2017-03-26+Roef+bij+Jaques+en+Elly+IMAG0141.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaT_R_RJ5pSGuBur51fQTbDgV_wVEkN-oCzxcRLN8wdCOGMKNru9BpUETSxAWEf6Z2lLZDxWf8P3ednycfUtHS9Oi4rm07rSr-8Z64Z7YYvytSMe1ub3KgM977vwmXd6-XMWu8jPrPGR9V/s1600/2017-06-20+%255Bpoort%255D+Roef+kijkt+nog+eens+onder+de+schutting+door+IMAG0572.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhaT_R_RJ5pSGuBur51fQTbDgV_wVEkN-oCzxcRLN8wdCOGMKNru9BpUETSxAWEf6Z2lLZDxWf8P3ednycfUtHS9Oi4rm07rSr-8Z64Z7YYvytSMe1ub3KgM977vwmXd6-XMWu8jPrPGR9V/s320/2017-06-20+%255Bpoort%255D+Roef+kijkt+nog+eens+onder+de+schutting+door+IMAG0572.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI7uRG615hXeCt5NZsKcDqx5wICLE33b0lM_BCOonbuWN-NxUbmbAk5xbc-usf3HM_0AKIZtujRaVq_o5n_gZe1a4usBL16mPgfL9dxVTC0-m2S32mjPqV2cSxCHjWQKryUB9w33brF2Pw/s1600/2017-07-08+%255Bpark%255D+Roef+onder+het+speelhuisje+IMAG0696.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiI7uRG615hXeCt5NZsKcDqx5wICLE33b0lM_BCOonbuWN-NxUbmbAk5xbc-usf3HM_0AKIZtujRaVq_o5n_gZe1a4usBL16mPgfL9dxVTC0-m2S32mjPqV2cSxCHjWQKryUB9w33brF2Pw/s320/2017-07-08+%255Bpark%255D+Roef+onder+het+speelhuisje+IMAG0696.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvsAOcqAytL3AFuxhUxgrFABekYQi9h7jHTor-pBCPbgzE56ToWplbeza7zBWekSOKDh79aQOV0_DwgBPcB-ipxCZrGFqU06yUB0tgstJBZ5-4XAgbX8cYznUPqGDbrhyphenhyphenLtAvGVyqaLg2A/s1600/2017-07-09+%255Bbank%255D+Roef+kijkt+tv+vanaf+het+hoekje+van+de+bank+IMAG0706.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvsAOcqAytL3AFuxhUxgrFABekYQi9h7jHTor-pBCPbgzE56ToWplbeza7zBWekSOKDh79aQOV0_DwgBPcB-ipxCZrGFqU06yUB0tgstJBZ5-4XAgbX8cYznUPqGDbrhyphenhyphenLtAvGVyqaLg2A/s320/2017-07-09+%255Bbank%255D+Roef+kijkt+tv+vanaf+het+hoekje+van+de+bank+IMAG0706.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj73XRZl0zfQafC8Skagr8-zBDRkqfUR-UClnpa8bi-m9JiWSXaofAbnvRHR4bNE4YqXnycVseyM7Jq5ucX4RCJLD372mEfhckQCeYaoWmymu-bVleyD3wHqosq3iSpdWeV-aWDYoKbu-tz/s1600/2017-07-24+%255BMontpellier+-+Frontignan%252C+strand%255D+20170724_125222.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="900" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj73XRZl0zfQafC8Skagr8-zBDRkqfUR-UClnpa8bi-m9JiWSXaofAbnvRHR4bNE4YqXnycVseyM7Jq5ucX4RCJLD372mEfhckQCeYaoWmymu-bVleyD3wHqosq3iSpdWeV-aWDYoKbu-tz/s320/2017-07-24+%255BMontpellier+-+Frontignan%252C+strand%255D+20170724_125222.jpg" width="180" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirRor69S3XPUdhxMv5JhfCmSE7GyUOiXE4UirxxPxKJkyOCb5Qx5Z7jkTb7KTMycaHJBMU3zXrw6XYi_sdfG71uhMTkQr5UKwXHe5ayAQk5jhcCrGDsG5_FlEZcTRCYZMwyI6L3n37wvcD/s1600/2017-07-27+%255BMontclar+-+tuin+en+uitzicht%255D+IMAG0851.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1200" data-original-width="1600" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirRor69S3XPUdhxMv5JhfCmSE7GyUOiXE4UirxxPxKJkyOCb5Qx5Z7jkTb7KTMycaHJBMU3zXrw6XYi_sdfG71uhMTkQr5UKwXHe5ayAQk5jhcCrGDsG5_FlEZcTRCYZMwyI6L3n37wvcD/s320/2017-07-27+%255BMontclar+-+tuin+en+uitzicht%255D+IMAG0851.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp3XuYNAavlReeCrX3GK4d8P_mxzzapHC0kcvo4qHPMSsl_IRrpDgVAuVZiPOcEouRoScH82JddcpR5ae8dfrVLylHBtuNHHExWItNw0S-3Bk5HWdu0lC3kvz7by6j0tSkW_3MHndIFoeY/s1600/2017-08-01+%255Bdagje+naar+Millau%255D+IMAG1086.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjp3XuYNAavlReeCrX3GK4d8P_mxzzapHC0kcvo4qHPMSsl_IRrpDgVAuVZiPOcEouRoScH82JddcpR5ae8dfrVLylHBtuNHHExWItNw0S-3Bk5HWdu0lC3kvz7by6j0tSkW_3MHndIFoeY/s320/2017-08-01+%255Bdagje+naar+Millau%255D+IMAG1086.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXHS04_oKJQtH36U-YxrOUK7a1u4k92TXx3yt7qSk0F4Bh9t_jtIVPN6Gw0feHGL54aoKvnCxcs34DkSFiucWnou3fOGOmGki57XY37PfWzzI9YCR1GsAzhR0FL8Tklv8oGtS-5bxLfEcx/s1600/2017-08-01+%255Bdagje+naar+Millau%255D+IMG_2907.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgXHS04_oKJQtH36U-YxrOUK7a1u4k92TXx3yt7qSk0F4Bh9t_jtIVPN6Gw0feHGL54aoKvnCxcs34DkSFiucWnou3fOGOmGki57XY37PfWzzI9YCR1GsAzhR0FL8Tklv8oGtS-5bxLfEcx/s320/2017-08-01+%255Bdagje+naar+Millau%255D+IMG_2907.JPG" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJh5FK0DN1zaJDCdx5Ymg5_3nzJfqQXY4QfxscGG_YIBzA4xj1LPP1_mTTf3FC8N18Oqr9qxqhf5cIhnsJNE1CVVmDiHUQ-W9SsaSCFAQN0-aQ2QjyjuzHPH0Uztpn0PQGjfXMKeQT-Sb1/s1600/2017-08-01+%255BMontclar+-+trap+en+Roef%255D+IMG_3036.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJh5FK0DN1zaJDCdx5Ymg5_3nzJfqQXY4QfxscGG_YIBzA4xj1LPP1_mTTf3FC8N18Oqr9qxqhf5cIhnsJNE1CVVmDiHUQ-W9SsaSCFAQN0-aQ2QjyjuzHPH0Uztpn0PQGjfXMKeQT-Sb1/s320/2017-08-01+%255BMontclar+-+trap+en+Roef%255D+IMG_3036.JPG" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjATMDDWkzUHMpHY3K0OgzCI2p8GkkOkUO6-04Qz5Xqd7WHbH8BsfwzbhnwWQCXTIDo6n1QaYBOYzaWuLewhBz-SLIMZu7f89wmJ3FiP0nW29cHiASgIfVo-wA1fg6HaEHL9nXQ8Cjv56co/s1600/2017-08-02+%255BMontclar+-+trap+en+Roef%255D+IMG_3050.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1067" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjATMDDWkzUHMpHY3K0OgzCI2p8GkkOkUO6-04Qz5Xqd7WHbH8BsfwzbhnwWQCXTIDo6n1QaYBOYzaWuLewhBz-SLIMZu7f89wmJ3FiP0nW29cHiASgIfVo-wA1fg6HaEHL9nXQ8Cjv56co/s320/2017-08-02+%255BMontclar+-+trap+en+Roef%255D+IMG_3050.JPG" width="213" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbDOcYMp8z4oTOjKoOZDrClxtSUsLGoVtH1mz5XeFtRxmEhNca35iNwTAnevp4vZTyPUKipO5thwALlGY2FMD66IcjdQVldjS7m8vgVSxtcHTztRmk6B1la0gevJCDzFzNH65GPFbZrL-B/s1600/2017-08-03+%255BToulouse+Blagnac%255D+IMAG1151.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbDOcYMp8z4oTOjKoOZDrClxtSUsLGoVtH1mz5XeFtRxmEhNca35iNwTAnevp4vZTyPUKipO5thwALlGY2FMD66IcjdQVldjS7m8vgVSxtcHTztRmk6B1la0gevJCDzFzNH65GPFbZrL-B/s320/2017-08-03+%255BToulouse+Blagnac%255D+IMAG1151.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge206hUjV9wGOYpia4iDv9JqFhkQdvceQuCU7BPwenYY87ayI7NE-zAzlIYGwHeDjmvynQumyw_EtMrGhV9rFOXHRyVWV-5Iug1-HmbKY11sd0Kt88N8JhaNb3CYbYdCGZwvALZJvi1Ay9/s1600/2017-08-05+%255BMontclar+-+trap+en+Roef%255D+IMAG1393.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge206hUjV9wGOYpia4iDv9JqFhkQdvceQuCU7BPwenYY87ayI7NE-zAzlIYGwHeDjmvynQumyw_EtMrGhV9rFOXHRyVWV-5Iug1-HmbKY11sd0Kt88N8JhaNb3CYbYdCGZwvALZJvi1Ay9/s320/2017-08-05+%255BMontclar+-+trap+en+Roef%255D+IMAG1393.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizk8rOU7rcvdAjO9XITGARPKJBamgQwWiAIn2WsddZre6cdSgHBiR24dpw-JBRrlZJmtYu1wJAqwHpTvAOSDtwbdNsx7Uh_uzMh7cP6mOiqe6Ck-p8NFIlgd6sXrVDbLN1LS5usE_vYsOA/s1600/2017-08-06+%255Bterugreis+-+tussenstop%255D+IMAG1528.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEizk8rOU7rcvdAjO9XITGARPKJBamgQwWiAIn2WsddZre6cdSgHBiR24dpw-JBRrlZJmtYu1wJAqwHpTvAOSDtwbdNsx7Uh_uzMh7cP6mOiqe6Ck-p8NFIlgd6sXrVDbLN1LS5usE_vYsOA/s320/2017-08-06+%255Bterugreis+-+tussenstop%255D+IMAG1528.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvflx8xhPFhFvU6Nf3imrPU-IDKzyjGcuWRzvLj3NN0fG6UDmHIL4vJewU-BUunrVdnAOLU3tccyqwuL58UvMXqLOk6cFnjhisrUPw6tYgnw0828b17bmDFU1qoiYjgUcLkd5MhbO3u9gh/s1600/2017-08-27+Roef+eet+een+ijsje+IMAG1614.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvflx8xhPFhFvU6Nf3imrPU-IDKzyjGcuWRzvLj3NN0fG6UDmHIL4vJewU-BUunrVdnAOLU3tccyqwuL58UvMXqLOk6cFnjhisrUPw6tYgnw0828b17bmDFU1qoiYjgUcLkd5MhbO3u9gh/s320/2017-08-27+Roef+eet+een+ijsje+IMAG1614.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixtN-D7Ue5yea5lYe2cmj-UrLxEJy3TDd70arnRtCfd0_CE3DUDY0uyWIwCmuXEKnRlulsPXw8xCD8JKronWlPoJirUUx9GZGpznUz_-6JtvV3ftwC4ndr6-vhXsOE2zxPRjBtujakgeEY/s1600/2017-09-26+Roef+doet+%2527toothless%2527+na+IMAG1690.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixtN-D7Ue5yea5lYe2cmj-UrLxEJy3TDd70arnRtCfd0_CE3DUDY0uyWIwCmuXEKnRlulsPXw8xCD8JKronWlPoJirUUx9GZGpznUz_-6JtvV3ftwC4ndr6-vhXsOE2zxPRjBtujakgeEY/s320/2017-09-26+Roef+doet+%2527toothless%2527+na+IMAG1690.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiA4rjtea-83fK0n51CYPaouJkXiv2VTne0mt5P9ioVDRiLLbP9zr13-cc_I9Dx1uRV7Fd3hyphenhyphendvPSRGQK3_rESBot6dYJFZjiJ9SK0OtNr7DznHmhyphenhyphenkJeTZ5hXwi1JfhP6MYU37GqWrI5j/s1600/2017-09-27+%255Bbank%255D+Roef+knuffelen+met+Margriet+IMAG1692.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiiA4rjtea-83fK0n51CYPaouJkXiv2VTne0mt5P9ioVDRiLLbP9zr13-cc_I9Dx1uRV7Fd3hyphenhyphendvPSRGQK3_rESBot6dYJFZjiJ9SK0OtNr7DznHmhyphenhyphenkJeTZ5hXwi1JfhP6MYU37GqWrI5j/s320/2017-09-27+%255Bbank%255D+Roef+knuffelen+met+Margriet+IMAG1692.jpg" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjto0RQJW6p_VHzX_0ycMBAFsCgbKCnDyhxkO_5KFr86Yxz04D9KtHy26Of5d08pirpOuTiXyyMWwuveQ1vDsNWko6WDCBR9cRsJ37RAZY5s_gjwjRMeuc7lLwNkY_80J-K-N_SYdjdIOyR/s1600/2017-10-28+Roef+poseert+voor+de+allerlaatste+keer+IMAG1766.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1600" data-original-width="1200" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjto0RQJW6p_VHzX_0ycMBAFsCgbKCnDyhxkO_5KFr86Yxz04D9KtHy26Of5d08pirpOuTiXyyMWwuveQ1vDsNWko6WDCBR9cRsJ37RAZY5s_gjwjRMeuc7lLwNkY_80J-K-N_SYdjdIOyR/s320/2017-10-28+Roef+poseert+voor+de+allerlaatste+keer+IMAG1766.jpg" width="240" /></a></div>
<span id="goog_673390449"></span><span id="goog_673390450"></span><br />
<div>
<br /></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-36743023599954456252017-05-23T08:24:00.000+02:002017-05-23T09:16:09.422+02:00Avonturen versus horror<h4>
Gisteren stond er op het labeltje van mijn theezakje “Wat is het avontuurlijkste dat je ooit hebt gedaan?”</h4>
<br />
Toen ik vanochtend de badkamer binnenstapte, speelde mijn gsm dat bekende geluidje “breaking news”. ’s Ochtends kan dat bij mij zomaar “oud nieuws” zijn want ik heb mijn gsm zodanig ingesteld dat ik niet ’s nachts continue rechtop in bed schiet door het zoveelste piepje, belletje of noem maar op. Doorgaans zijn het niet belangrijke signaaltjes dat er iemand nog druk is op Twitter of Facebook, ik laat ze en mijn telefoon zwijgt braaf. Zelfs bij “breaking news” is het vaak van het gehalte “boeien maar niet heus”.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1B64LdccJQUzRT0Y_zmrxBQ8P3z5SEEipDBimTT-RTj-juC2RHfQUWy-9-KGsrogldJzNosHm92kQmHnuRRJ4QLHxExy3cEHdstqkCKgE2Ip5GQnha0gqWVMwCgtLNOmlZQd1pqj-ul_T/s1600/IMAG0363%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1B64LdccJQUzRT0Y_zmrxBQ8P3z5SEEipDBimTT-RTj-juC2RHfQUWy-9-KGsrogldJzNosHm92kQmHnuRRJ4QLHxExy3cEHdstqkCKgE2Ip5GQnha0gqWVMwCgtLNOmlZQd1pqj-ul_T/s320/IMAG0363%25281%2529.jpg" width="308" /></a></div>
<br />
Ik opende de “NOS-app” en las dat er in de Manchester Arena een aanslag is geweest, notabene bij een kinder-/tienerconcert van Ariana Grande. 19 doden en 50 gewonden. (Maar helaas loopt het dodental op en men gaat uit van een zelfmoordaanslag). Op de video’s gillende kinderen die hun grootste avontuur in hun grootste nachtmerrie zagen omslaan en van paniek niet weten waar ze heen moeten rennen.<br />
<br />
<br />
<a name='more'></a>Mijn gedachten gaan terug naar toen ik 1 mei 2013 met mijn meiden naar Antwerpen ging voor hun allereerst concert. One Direction trad daar op in het Sportpaleis. Regelmatig komen de herinneringen voorbij op Facebook “toen en toen was je daar en daar”. Dat eerste concert was voor mij minstens zo’n groot avontuur als voor onze meiden. Dat ons leven daags na dat concert ook een nachtmerrie leek te worden, is een ander verhaal. Het bezoeken van een groots concert was mijn gemiste droom van 4 februari 1977, ik was 12 was en mocht niet naar een ABBA-concert mocht in de Jaap Edenhal … “te jong om alleen te gaan” en “niemand wilde met mij mee”. Ik vond onze meiden ook te jong om samen naar Antwerpen te laten gaan. We scoorden een extra kaartje en ik ging mee. Twee vriendinnetjes nam ik spontaan mee en bracht ze veilig thuis, we reden immers toch die kant op. Onnodig om daar hun ouders ook voor op en neer te laten rijden. Zonder enige moeite vonden we elkaar na afloop van het concert (zij hadden sta-plaatsen vooraan en wij zaten ergens op de tribune).<br />
<br />
Hoe anders ging dat vannacht in Manchester …<br />
Ik denk aan de slachtoffers, zijn het allemaal kinderen? Het publiek van Ariana Grande is doorgaans nogal jong, denk daarbij aan de leeftijd 11-14. In de berichten hoor en lees je hoe er veel (de meeste denk ik wel) kinderen zonder begeleiding waren. Destijds in Antwerpen waren het ook vooral jonge meiden, die van mij waren toen 15 en 16, maar er liepen veel jongere kinderen, al dan niet met ouders of begeleiders. Zijn er onder de slachtoffers moeders en/of vaders die net als ik ooit een concert moesten mislopen? Het maakt niet uit, ze gingen ongetwijfeld om hun kind(eren) een onvergetelijk moment te laten beleven. Heel cru is dat gelukt.<br />
<br />
Hoe lafhartig kan een wezen zijn, dat vraag ik me af als je de dromen van kinderen succesvol kapot weet te maken.<br />
<div>
<br /></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-9392645604340393552016-11-06T11:04:00.002+01:002018-04-16T08:48:35.275+02:00Ik ga op vakantie en neem mee …<h4>
Nee dit is geen idiote actie
voor de bewustwording van welke ziekte dan ook, hooguit bewustwording van het
feit dat je niet je dochters moet betrekken bij het inpakken voor een vakantie dochters
…</h4>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Waar mijn
peettante het hele jaar door oude en versleten kleren bewaarde om ze mee te
nemen op vakantie ging dat er bij ons anders aan toe. Tante pakte oud spul in, van
sokken en onderbroeken tot de bovenkleding. Aan het einde van de vakantie gooide
tante alles pardoes in de afvalemmer. Behalve de versleten kleding gooide ze ook
het versleten beddengoed en dito handdoeken in dezelfde afvalbak. Zo kwam ze
thuis zonder een enkel stuk vuile was.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM4VEFCoR5iThqInTVE0fg_ZiVR22TA8jJFx6W1dOSnuPUVsVQifdE37HWs4XBWIg_w_6ah1qZP1K-luKXXlpYYyjN517PkadJtfaPjoQKRTJNfS3iS4Gpk5O60Gs-HyuUzmg1cC0cxxuf/s1600/IMAG2365.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgM4VEFCoR5iThqInTVE0fg_ZiVR22TA8jJFx6W1dOSnuPUVsVQifdE37HWs4XBWIg_w_6ah1qZP1K-luKXXlpYYyjN517PkadJtfaPjoQKRTJNfS3iS4Gpk5O60Gs-HyuUzmg1cC0cxxuf/s320/IMAG2365.jpg" width="180" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"></span></div>
<a name='more'></a><br />
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Ik denk dat mama
best wel jaloers was. Dat kreeg ze er bij haar dochters niet door. Zusje en ik
waren van een ander slag. Wij gilden moord en brand als we niet in onze mooiste
en meest favoriete jurken op vakantie mochten. Zelfs onze (barbie)poppen
moesten mee “in stijl”. In die jurken gingen we vervolgens ongegeneerd op de
glijbaan en de familieschommel. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Als wij thuiskwamen
van vakantie, je begrijpt het al, mama had bergen vuile was. Wij verdwenen als
sneeuw voor de zon om opnieuw te gaan spelen en mama begon aan de was.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">De meest
favoriete jurken verdwenen nooit uit ons bezit. Het waren niet alleen jurken
die mama zelf had genaaid. Er zaten ook geweldige afdankertjes (als nieuw) van
nichtjes bij. De nichtjes waren er dan uitgegroeid en de tantes hadden geen bewaarsentiment.
Die werden doorgeschoven naar mij. Als ik er uitgroeide, zeurde ik mama aan
haar hoofd om de jurk “uit te leggen” … ofwel “zoompjes eruit in de breedte en
de lengte”. In die tijd werd kleding op de groei gemaakt en kon zo’n jurk zomers
achter elkaar mee. Toen het echt niet meer ging, werden ze opgeborgen op de
vliering boven de zolder. Jaren later kwamen ze tevoorschijn en vroeg ik mama
ze weer terug te brengen naar de originele maat. “Leuk voor later” … Ze verhuisden
mee naar Veldhoven en warempel ik kreeg twee dochters. De jurken werden “verkleedpartijtjes”-materiaal.
De dochters en vriendinnetjes speelden in onze oude communiejurkjes.<o:p></o:p></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5oFjP_HOE9y2cE8hNZUe2MPwNG6su-Daf6KUimnVWeMaDBGBrv3QWEtOysbYiJnPLNti7zuafzdIDWkFO9U684TX9A0N5EB0uYnkNzdM_YKfSJ7donQtxjItOVW2YdLq5MQ9UTz7URq5v/s1600/1973-07+%255Ba14%255D+%255B672%255D+zomervakantie+Limburg+-+Han%252C+Margriet%252C+ma%252C+Hettie%252C+Frank+2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="317" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi5oFjP_HOE9y2cE8hNZUe2MPwNG6su-Daf6KUimnVWeMaDBGBrv3QWEtOysbYiJnPLNti7zuafzdIDWkFO9U684TX9A0N5EB0uYnkNzdM_YKfSJ7donQtxjItOVW2YdLq5MQ9UTz7URq5v/s320/1973-07+%255Ba14%255D+%255B672%255D+zomervakantie+Limburg+-+Han%252C+Margriet%252C+ma%252C+Hettie%252C+Frank+2.jpg" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Ik heb foto’s van
vroeger waar we op de schommel zitten ergens in een speeltuin in Limburg. Het
is 1972 of 1973 en ik zit daar in de lichtblauwe communiejurk van mijn nichtje
en zusje heeft die van mij aan. Papa maakte destijds nog lang geen kleurenfoto’s,
maar ik herken de jurkjes met gemak.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1gYYJHtivsB8ozO-xbFElM1wv5zAiQPH-eFwX1RhcUYvMlpd2bn9CaStmPf-CO_2VUP3tyOXUv_o-Rkv2Z9rqWyMs4v3VpNywbDWQWqx0SPUtY4u33sIP5NcyLQs7nMIL6V-XE7qFTHiI/s1600/1974-07+%255BDrenthe%255D+Margriet%252C+Petra+de+Geus+en+Hettie.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1gYYJHtivsB8ozO-xbFElM1wv5zAiQPH-eFwX1RhcUYvMlpd2bn9CaStmPf-CO_2VUP3tyOXUv_o-Rkv2Z9rqWyMs4v3VpNywbDWQWqx0SPUtY4u33sIP5NcyLQs7nMIL6V-XE7qFTHiI/s320/1974-07+%255BDrenthe%255D+Margriet%252C+Petra+de+Geus+en+Hettie.jpg" width="302" /></a> </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
Onlangs vond ik
een vakantievriendinnetje terug op Facebook en stuurde wat foto’s van een dagje
uit waar zij bij was. Zwart-wit natuurlijk en wazig. Ik kreeg een wazige foto
terug, maar die was in kleur. Zo’n typisch jaren 70 foto met zo’n oranje gloed
er overheen … In een flits herken ik het jurkje dat ik op de foto draag. Een
favoriet afdankertje van mijn nichtje … Je ging zeggen en denken wat je wilt,
maar een ding is zeker, de afdankertjes van toen gaan wel lang mee. Deze is al
bijna retro met misschien wel 45 jaren op de teller.</div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-24784300590909438242016-10-13T11:27:00.002+02:002016-10-13T11:28:38.241+02:00Artsen geven geen fouten toe [privacy en medisch beroepsgeheim] @UMCG<h4>
In de uitzending van Zembla van gisteravond was te zien hoe het 8-jarige jongetje, Victor genaamd en ernstig meervoudig gehandicapt, met zijn ouders naar Zuid-Afrika vloog voor het plaatsen van een canule. Halsoverkop vlogen ze met een ambulancevliegtuig naar professor Pieter Fourie die bereid was de levensreddende canule te plaatsen. Zuid-Afrika, denk je vast, als je de uitzending niet hebt gezien. Ja, 10.000 kilometer van huis. Want het UMCG weigerde pertinent een canule te plaatsen en manipuleerde de aanvraag voor een second opinion bij het Radboud zodanig dat ook daar werd ingestemd met de geweigerde behandeling.</h4>
<br />
<a href="http://zembla.vara.nl/dossier/uitzending/op-leven-en-dood">Zembla-op-leven-en-dood-UMCG</a><br />
<br />
Het UMCG is niet zomaar een ziekenhuis, het is een universitair medisch centrum. Je mag ervan uitgaan dat je kind daar in veilige handen is. Maar wat als dat niet het geval is?<br />
<br />
<a name='more'></a>Deze ouders die hun zoontje tot dan toe 24/7 hadden verzorgd, wisten met grote zekerheid te stellen dat hun zoontje die ze zo door en door kennen, hoofdzakelijk last had van ademnood. Daarom vroegen ze om een vrij eenvoudige, niet belastende ingreep. Onder narcose zou dan een canule worden geplaatst zodat Victor weer het “normale” meervoudig gehandicapte maar bovenal goedlachse ventje zou zijn waarmee de ouders op hun manier geweldig konden communiceren.<br />
<br />
De medische staf wist het echter beter en trok een eigen plan, zo’n 180 graden de andere kant op. Er werd nog niet eens gekeken op een andere manier dan met een lampje in zijn keeltje, laat staan dat er een scopie werd uitgevoerd. Zij waren ervan overtuigd dat een canule slechts levensverlengend zou zijn en geen toegevoegde waarde voor het welzijn van de patiënt zou bieden. De ouders vroegen om raad bij een hen bekende kinderarts aan de andere kant van deze aardkloot. Deze arts, professor Fourie, was bovendien bekend met dit ventje. De moeder van Victor komt namelijk uit Zuid-Afrika. Deze arts wilde graag helpen, maar adviseerde een eenvoudiger traject en liet de ouders uitwijken naar Nijmegen voor een second opinion. Je zou denken dat ze in het Radboud, net als het UMCG, niet zomaar het eerste de beste medische centrum, de juiste hulp zouden krijgen. Niets bleek minder waar. Het Radboud ondertekende blind de conclusies en aanbevelingen van het UMCG die via een brief om een bevestiging van hun diagnose vroegen. Geen arts die naar het patiëntje keek, geen nieuw zuiver onderzoek. Niets van dat alles … <br />
<br />
Ten einde raad, sprokkelden de ouders in anderhalve dag 150.000 euro bij elkaar en bestelden een ambulancevliegtuig. Ze gingen naar Zuid-Afrika waar de kinderarts paraat zou staan om het leven van Victor te redden. De ambulancedienst stelde voor naar Duitsland, net over de grens, te gaan. Een goed ziekenhuis, veel dichter bij, maar ook dat idee liep spaak. Het ziekenhuis aldaar wilde graag de gewenste canule plaatsen op voorwaarde dat het UMCG de benodigde nazorg op zich zou nemen. Maar daar wilde men in Groningen niets van weten. Zo werd de reis naar het verre Zuid-Afrika met spoed verder uitgewerkt. Groningen sputterde nog even tegen, voelde waarschijnlijk nattigheid, en bood aan het plaatsen van de canule nog eens te overwegen (zonder garantie overigens dat het daadwerkelijk ging gebeuren).<br />
<br />
Wat hoopten ze? Dat Victor in de tussentijd zou overlijden aan de gevolgen van de aanvallen die hij had? Dat hij zou overlijden door de ondervoeding die al flinke sporen aan het nalaten was? Waren ze werkelijk overtuigd van hun gelijk, of durfden ze niet meer toe te geven dat ze misschien wel een foutje hadden gemaakt?<br />
<br />
Inmiddels hebben de ouders van Victor het UMCG aansprakelijk gesteld voor de gemaakte kosten van 150.000 euro. Met Victor gaat het namelijk super. Hij is weer thuis in Nederland, lacht zich een kriek om zijn zusje en houdt zijn ouders weer gezellig uit hun slaap. Het gezin is dolblij, want zij hadden gelijk. Van aanvallen is geen sprake meer geweest sinds het plaatsen van die eenvoudige levensreddende canule. Kortom, het is overduidelijk dat het UMCG volledig fout zat met deze diagnose. De canule bleek wel degelijk een toegevoegde waarde voor het welzijn van de patiënt. Dat had geen 150.000 euro en een reis naar Zuid-Afrika mogen kosten.<br />
<br />
De vraag is natuurlijk wat het UMCG gaat doen. Aan de uitzending van Zembla wilden ze niet meewerken. Beroepsgeheim en privacy van de patiënt en dat soort geneuzel … Daar kun je alles achter verstoppen. Bovendien, zo luidde het in hun schriftelijke reactie, was hen niet duidelijk geworden hoe deze uitzending zou bijdragen aan het welzijn van de patiënt … Alsof zij hebben bijgedragen aan het welzijn van de patiënt.<br />
<br />
Het UMCG probeert nu de opgelopen imagoschade te repareren. Er staat een reactie online. Iedereen die op Twitter en mogelijk elders heeft gereageerd, krijgt nu een link naar hun reactie waarin ze hun verklaring doen … <br />
<br />
<a href="http://www.umcg.nl/NL/UMCG/Nieuws/Nieuwsberichten/Paginas/Reactie-UMCG-na-Zembla-uitzending-.aspx?8876">Reactie-UMCG-na-Zembla-uitzending</a><br />
<br />
Opnieuw formeel geneuzel over beroepsgeheim en privacy van de patiënt. Wat willen ze nu? Heel Nederland heeft met eigen ogen en oren kunnen waarnemen (of kan dat alsnog) wat het effect is geweest van de bij Victor geplaatste canule. In het UMCG zou hij (onbehandeld) zijn gestorven.<br />
<br />
Er zit maar een ding op voor het UMCG. Ze staan goed voor schut. Geef toe als maar in dit geval vooral DAT er fouten zijn gemaakt. Neem de kosten voor uw rekening. Toon klasse. Dat doet wat met imago.<br />
<br />
Fouten maken mag, wees er gewoon eerlijk over. Hoeveel makkelijker was het geweest en vooral voordeliger. Het plaatsen van een canule tegenover gemaakte kosten voor de reis naar Zuid-Afrika en de proceskosten met alle bijbehorende manuren die nu in de lucht hangen.<br />
<br />
Dit advies is gratis en voor niks. UMCG doe er wat mee. Het alternatief levert niets dan ellende.<br />
<br />
Van nabij heb ik meegemaakt hoe onbegonnen je zaak is als je een rechtszaak begint tegen bijvoorbeeld een ziekenhuis. Met een rechtsbijstandsverzekering kom je er niet. De bodem van de geldpot van de tegenpartij is in dat geval oneindig en die van jouw verzekering … Ach, vul het maar in. Jarenlange gevechten tot je het uiteindelijk uit geldgebrek moet opgeven, waarna je met een beetje pech ook nog de rekening voor de gemaakte proceskosten van de tegenpartij krijgt gepresenteerd.<br />
<br />
Dat moet je niet willen.Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-32915789953193840942016-10-08T08:45:00.001+02:002016-10-08T12:44:52.572+02:00Studentenvereniging en karakter<h4>
Opgegroeid onder
de rook van Leiden heb ik meer corpsballen gezien dan me lief is. Dat terwijl
ik nog niet eens heb gestudeerd aan de Leidse universiteit, laat staan lid ben
geweest van een van hun studentenverenigingen. Voor mij staat een corpsbal
gelijk aan zo’n kereltje met zo’n fondsbrilletje van destijds. Oh ja, en
natuurlijk nog zo’n hete aardappel in het gieltje. Mijn destijds redelijk
alternatieve broers maakten zich al behoorlijk zorgen toen ik het erdoor wist
te drukken dat ik mijn middelbare schooltijd in Wassenaar ging doorbrengen. “Dat
kon niet goedkomen met Margriet”. Dat viel gelukkig wel mee.</h4>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
Na de middelbare
school werd ik een Schoeversmeisje (ook dat kwam uiteindelijk goed). Handig
laveerde ik mij weg van de plooienrokjes, parelkettinkjes en dikke lagen
make-up en vooral wel van de corpsballen, hier en daar kwam ik ze wel tegen. Een
enkeling kwam iets te dichtbij in mijn leven, maar goed. Ik kreeg een vriendje
met Groningse historie en dito “vrindjes en vrindinnetjes” maar gelukkig niet
met die hete Leidse aardappel. Zijn studietijd lag al ruim achter hem en de
feiten heb ik nooit gevraagd of gehoord.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"></span></div>
<a name='more'></a>Nu Vindicat met
te grote regelmaat in het nieuws is, vraag ik mij wel af “was hij destijds ook
een lid van die ballentent waar de “feutjes” nog altijd gewillig hun hersenpan
tot moes laten slaan en andere onderdanige ellende ondergaan. Alles om maar lid
te mogen worden van het “elitaire (netwerk) clubje waar zelfs prinsjes en (toekomstige)
prinsesjes lid van waren of vast nog wel gaan worden.<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Waarom raakt het
me zo? Simpel, zoonlief zit in 5 vwo. Gelukkig wil hij niet naar Groningen,
vooralsnog wil hij naar Tilburg. Voor Vindicat zelf hoef ik dus niet bang te
zijn als moederkloek. Maar daar zitten ongetwijfeld ook clubjes waar kandidaat-leden
tot alles bereid zijn om toegelaten te worden. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Zouden de ouders
van die “feutjes” en gesettelde studenten trots zijn op hun kinderen? Dat ze
zich als kandidaat-lid tot op het bot laten vernederen om die vernederende
handelingen een jaar later als wederdienst op nieuwe lichting te herhalen … Ik
begrijp het echt niet. Waarom doet iemand zoiets? Waarom wil je zo graag ten
koste van alles lid zijn van zo’n vereniging? Zijn ze hun hele leven al gepest
en getreiterd, zijn ze onderdanig en hopen ze er als lid eindelijk bij te horen?
Wordt het dan in het tweede jaar en daarna “genoegdoening” omdat je mag doen
wat jou is aangedaan? <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Moeten we dat
niet gewoon verbieden en die kinderen wat beter begeleiden. Moeten we niet
zorgen dat ze wat meer zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde hebben
opgebouwd voordat ze aan hun universitaire studie beginnen? Stel je voor dat onze
kinderen hun netwerk op een gezonde manier kunnen opbouwen met gelijk denkenden
met een gezond verstand in plaats van onderdanige personages die enig
zelfvertrouwen van nature ontberen en die een geschiedenis van ultieme
vernederingen meezeulen op hun sociale CV.<o:p></o:p></span></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-82357414314473063732016-10-02T16:21:00.000+02:002016-10-02T16:31:45.794+02:00Portemonnee verloren of gerold?<div class="MsoNormal">
Junior kwam
vrijdagavond relatief vroeg thuis. Rond middernacht kwam hij al binnen en
verdween linea recta naar boven. Aan zijn vrolijke, lacherige manier van doen
was duidelijk te merken dat hij een biertje of wat had genuttigd.</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC8FI6RAbbhPNNjt1zeOEi87cGDhwpmAdiX1fufKb1YO9-tNKtHnnNlBji22R9wdrdlGWzsiutGpVRDGM1vuqofdeZy5lESXmWffFqIl21O38dnajRFqj3n41N8_FHYo4aPmHcl4vEWJaY/s1600/IMG_5409.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiC8FI6RAbbhPNNjt1zeOEi87cGDhwpmAdiX1fufKb1YO9-tNKtHnnNlBji22R9wdrdlGWzsiutGpVRDGM1vuqofdeZy5lESXmWffFqIl21O38dnajRFqj3n41N8_FHYo4aPmHcl4vEWJaY/s320/IMG_5409.JPG" width="320" /></a></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"></span></div>
<a name='more'></a>Toen ik zaterdagochtend
zijn kamer binnenging tijdens mijn wekelijkse ronde ‘op zoek naar de vuile was’
bleek hij al wakker en druk in de weer met zijn telefoon. Hij keek op en
voordat ik kon vragen naar zijn bijdrage aan de “wekelijkse was”, vroeg hij of
ik al beneden was geweest en of ik zijn portemonnee had gezien … <o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Hij was ‘m kwijt,
had ‘m nog gebruikt bij het betreden van de plaatselijke “disco” om zijn
ID-kaart te tonen. Hij en zijn vrienden bleven er niet zo lang en waren na
afloop nog bij een vriendin thuis geweest. Daar zou de portemonnee mogelijk
liggen, misschien had hij ‘m wel in het tasje bij zijn colaflesje gestopt (doet
hij nooit, maar wie weet, want hij was een beetje teut, aldus zoon). Het
desbetreffende meisje was die dag echter al vroeg richting Schiphol vertrokken
om haar ouders op te halen … Ze had beloofd bij thuiskomst te zoeken … En zo
begon het wachten op ‘hoop’.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Inhoud: ID-kaart,
schoolpas, bieb-pas, zorgpas, gloednieuwe pinpas ‘met-te-schattige-foto-van-onze-boxer-in-een-dolle-bui’,
cash geld (wie heeft dat nou op zak vandaag de dag), ov-chipkaart met geld erop
en automatisch opladen …. De ID-kaart moet gelukkig eind van dit jaar al worden
vernieuwd, dat zou niet al te erg zijn. Al zijn bezittingen zaten echter in een
gloednieuwe luxe beurs die hij nog maar net in de uitverkoop had weten te
scoren …<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">In de afgelopen
paar jaar heb ik mij al twee keer ‘vergist’ bij het missen van portemonnee van respectievelijk
mijzelf en dochter. In blinde paniek liet ik vervolgens allerlei passen
blokkeren. Prompt werden beide beursjes natuurlijk vervolgens teruggevonden. Zwaar
in dubio, deed ik het dit keer anders (soort driemaal scheepsrecht gevoel of 'ezel die niet nog eens zijn kop stoot'). Ik
plukte het saldo van zijn bankrekening en parkeerde het veilig op mijn rekening.
Zo zou een eventuele onverlaat er in ieder geval niet ‘contactloos mee kunnen betalen’.
Wie weet zou het om het cash-geld gaan en zou de rest ergens worden neergegooid
en volgt er een eerlijke vinder met het restant. <o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Toen de vriendin ’s
avonds eindelijk thuiskwam, liet ze weten geen portemonnee te hebben gevonden …
Ik probeerde zoon vandaag nog over te halen zelf te gaan zoeken. Gisteren was
hij al bij het uitgaanscentrum gaan navragen, maar daar was niets gevonden. Zou
hij dan toch ‘gerold’ zijn?<o:p></o:p></span></div>
<br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Zojuist kwam hij
schaapachtig en zenuwachtig beschaamd naar beneden met de mededeling “goed
nieuws te hebben” … ja, het ding was terecht maar de vindplaats geeft te
denken. Vader van de vriendin had zojuist de kippen gevoerd en eieren geraapt …
de kippen hadden een cadeautje …<o:p></o:p></span></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-71611860201538835882016-09-27T18:04:00.000+02:002016-09-27T18:04:44.762+02:00Valt er nog te bloggen? Magic computer-wizard gezocht!<div class="MsoNormal">
Drie jaar alweer,
drie jaar geleden vierde mijn blog hoogtij. Hoogtijden ten tijde van de diepste
dalen uit mijn leven (tot nu toe). De dalen lijken vooralsnog een ver verleden
en vooral (hoop ik) voltooid verleden tijd. Er gebeurt niet altijd zo vreselijk
veel, laat staan spannend genoeg om over te bloggen.</div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Niet
verwonderlijk dat mijn blog dat drie jaar geleden een piek beleefde van zo’n
30.000 bezoekers op een enkele dag en zo’n 100.000 in drie dagen … nu een
sluimerend bestaan doormaakt. Als ik de statistieken mag geloven, trekt mijn
blog zonder enige input van mijn kant nog altijd een paar duizend bezoekers per
maand. Bizar veel aandacht voor een zwijgend bestaan.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBRlJbqhpBYZvAd2WCI96jpM5gdBYhvKam3hs4KY2YgYFjbdPIENHRL4-cymqpdyW6G3qpAbe1pYgdHbeBJUMJjXWhtaKNk9bIyq3XRccfV8-ShQyz8V4WFmQ0xbj7rJdtcBrd0c761meH/s1600/IMAG2314.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBRlJbqhpBYZvAd2WCI96jpM5gdBYhvKam3hs4KY2YgYFjbdPIENHRL4-cymqpdyW6G3qpAbe1pYgdHbeBJUMJjXWhtaKNk9bIyq3XRccfV8-ShQyz8V4WFmQ0xbj7rJdtcBrd0c761meH/s320/IMAG2314.jpg" width="320" /></a></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"></span></div>
<a name='more'></a>De vorige keer
dat ik hardop durfde te roepen dat ik om “schrijfvoer” verlegen zat, brak zo
ongeveer de hel los … (andere omschrijvingen houd ik netjes voor mij) dat doe
ik dus echt niet meer. “Als je niets aardigs kunt zeggen, zeg dan helegaar
niets” (aldus het zusje van Stampertje uit de Bambi film). Ik vertaal het “aardig”
naar “zinnig” en zo heb ik dus sinds de loop van 2014 niet meer zoveel te
vertellen gehad. 2015 was weliswaar toch nog goed voor een veertiental
berichten. Het enige bericht dat ik dit jaar heb geplaatst, was een
herplaatsing van een bericht uit 2014 dat ik op stupide wijze had verwijderd.
Het was voor mij te belangrijk qua inhoud om te laten voor wat het was …<o:p></o:p><br />
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Dus is dit voor
2016 mijn eerste levensteken via mijn blog. De zon schijnt, we noemen het met
recht een “Indian Summer”. Oké, het leven is niet zo spannend vandaag de dag,
maar hé, ik lig er niet wakker van.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="text-align: center;"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span style="text-align: center;">Wat valt er te
vertellen? Weinig. Geen sensatie, geen spannende dingen. Nou ja, een waanzinnig
gave ballonvaart vorige week donderdag met collega’s maar daarover heb ik al
voor mijn werk geblogd </span><a href="https://techniekpromotieblog.wordpress.com/2016/09/27/ballonvaren-niet-zomaar-een-bedankje/" style="text-align: center;">Ballonvaren-niet-zomaar-een-bedankje</a><span style="text-align: center;">.</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Die belevenis verzacht overigens de wetenschap dat ik de topper op mijn
denkbeeldige bucketlist nooit mee zal maken (vliegen in een Apache is niet voor
burgermeisjes bedoeld).<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Ergens heb ik een
keer geblogd over vakantievriendinnen. Vandaag vond ik een van hen terug via
Facebook. Voor het eerst in zo’n 40 jaar hebben we contact … Toch wel
bijzonder, met Facebook heb je een tv-programma als “Memories” in feite
nauwelijks nog nodig.<o:p></o:p></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Behalve mijn met
regelmaat opspelende heimwee naar het Haagse strand (zeker als de zon schijnt) is er nog wel iets op mijn bucketlist … een
gecrashte externe harde schijf met waardevolle inhoud. Die ligt er al een
aantal jaar, wachtend op een “wonder”. Dat wonder is “iemand die in staat is de
vele duizenden foto’s tevoorschijn te toveren die erop verborgen staan”. Die
externe schijf crashte in dezelfde week als mijn laptop van destijds … Het ding
rook een beetje branderig en in de repair-shop zorgde deze schijf voor
kortsluiting op andere apparaten … Die schijf werd aangeschaft toen een eerdere
laptop crashte en de inhoud spoorloos liet verdwijnen tijdens die crash. Een
scheurende pijn bij het verlies van zoveel foto’s en hoop op een
toekomstig/denkbeeldig wonder deden mij besluiten die schijf te bewaren.
Tegenwoordig maak ik zoveel kopieën van foto’s dat ik opnieuw het spoor bijster
raak, maar het alternatieve risico is geen optie (“ezeltjes en steentjes en zo”).</span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL"><br /></span></div>
<div class="MsoNormal">
<span lang="NL">Maar goed, we
zijn weer jaren verder. Magic computer-wizard gezocht … Wie o wie?</span></div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-50999276873725812502016-02-25T20:44:00.000+01:002016-02-26T11:24:21.636+01:00Operatie assistente-in-opleiding (microchirurgierobot)(2014)<br />
<br />
Vanuit mijn kantoor van Stichting Techniekpromotie heb ik zicht op het gebouw van de faculteit Werktuigbouwkunde van de TU Eindhoven. Dat uitzicht heb ik al jaren. De voorzitter van onze stichting (prof. dr. Maarten Steinbuch) is als (universitair) hoogleraar verbonden aan deze faculteit. Hij was al voorzitter toen ik in 2006 in dienst kwam en dat is hij nog steeds.<br />
<br />
Tot zover is er dus niets nieuws. Zelden ben ik verrast door de vele leuke projecten waar hij bij betrokken is en alles onder de noemer “werk”. Zo was hij bijvoorbeeld te zien op tv, springend van enthousiasme. Het gebeurde in Mexico en “zijn team” werd wereldkampioen met de voetbalrobots. Tussendoor komt hij met regelmaat op tv als het gaat om elektrische auto’s en dan in het bijzonder de Tesla.<br />
<br />
Maar vorige week hoorde ik over zijn betrokkenheid bij iets dat mij het afgelopen jaar veelvuldig heeft bezig gehouden. Iets waarvoor ik alle registers uit de kasten heb moeten trekken, enkel om mijn gevoel te kunnen volgen en “mijn zin te krijgen”. Of het op toeval berust of zo heeft moeten zijn … geen flauw idee. Ik weet nog maar weinig behalve dat ik met stomheid geslagen ben.<br />
<br />
Ik ontdekte hoe dicht ik bij een bijzonder vuur blijk te zitten. Een “vuur” dat gelukkig in mijn geval niet “te laat” gaat komen. Ik had het uiteindelijk niet nodig. Maar het kan allesbepalend zijn of worden voor (toekomstige) lotgenoten.<br />
<br />
In het gebouw waarop ik vanuit mijn kantoor uitzicht heb, blijkt een operatieassistent te zijn ontwikkeld. Het onderzoek is zelfs in een ver gevorderd stadium. Nog even en de assistente krijgt haar diploma (grammaticaal ga ik er van uit dat deze assistente vrouwelijk is [la macchina]. Deze assistent is namelijk niet van vlees en bloed. “Klonen” is immers niet een specialisme dat thuishoort bij werktuigbouwkunde. Het gaat hier om een robot, een microchirurgierobot om precies te zijn.<br />
<br />
Een collega vertelde dat zij deze robot had gezien toen ze toevallig bij de faculteit was en dat onze voorzitter hierbij betrokken zou zijn. De benodigde informatie vond ik op internet. Onze voorzitter blijkt niet zomaar een beetje betrokken te zijn. Hij zit er met zijn neus bovenop.<br />
<br />
Enige tijd geleden werd hij benaderd door een plastisch chirurg van het Academisch Ziekenhuis Maastricht (AZM) met het verzoek een oplossing te zoeken om microchirurgie te vereenvoudigen en daarmee de wachtlijsten aan te kunnen pakken. Als immers meer chirurgen dit soort specialistische ingrepen kunnen verrichten dan kunnen wachtlijsten drastisch worden verkort. Feit blijft natuurlijk dat niet ieder ziekenhuis een soortgelijke ingreep zal kunnen opnemen binnen het pakket. Er blijft altijd de noodzaak van een uitgebreid medisch team van anesthesie tot algemene en plastische chirurgie. De robot zal het (vooralsnog) nooit zonder mensenhanden kunnen stellen. Het specialisme zal nooit worden zo eenvoudig worden dat deze zal worden vergeleken met een gemiddelde blindedarmoperatie. Het blijft een grote, tijdrovende operatie waarbij de patiënt vele uren onder narcose dient te worden gehouden. Maar als meer plastisch deze ingrepen kunnen en mogen uitvoeren doordat de inzet van deze robot de ingreep haalbaar maakt, kan de optie voor deze ingreep op grotere schaal worden aangeboden terwijl de wachttijden tegelijkertijd kunnen worden ingekort.<br />
Maar zo ver is het nog niet. Voor het einde van dit jaar worden de eerste resultaten verwacht en. Niet in de laatste plaats voor het onderzoek om de robot te perfectioneren. Nog dit kalenderjaar worden de eerste klinische resultaten verwacht en zal de robot laten zien wat zij kan.<br />
<br />
Vervolgens moeten de ziekenhuizen en zorgverzekeraars worden overtuigd van de meerwaarde van de operatieassistente.<br />
Er moeten operatiekamers worden ingericht en voorbereid op haar komst en van haar “collega” microchirurgierobots.<br />
<br />
De dag voordat ik via deze methode werd geopereerd (zonder deze assistente maar door een zeer vakkundig team [gelukkig zonder trillende handen], promoveerde Raimondo Cau op dit onderzoek. Hij is de werktuigbouwkundige die dit onderzoek mocht oppakken en uitvoeren onder begeleiding van onze voorzitter.<br />
<br />
Ik bezocht hem in het lab en zag de robot die hij heeft ontwikkeld. <a href="http://www.tue.nl/universiteit/nieuws-en-pers/nieuws/31-01-2014-nieuwe-microchirurgierobot-is-vijf-keer-preciezer-dan-mensenhand/" rel="nofollow">http://www.tue.nl/universiteit/nieuws-en-pers/nieuws/31-01-2014-nieuwe-microchirurgierobot-is-vijf-keer-preciezer-dan-mensenhand/</a>. Deze robot is in staat vijf maal nauwkeuriger en trillingvrij te opereren, zelfs daar waar de hand en van een plastisch chirurg niet kunnen komen met hun instrumentarium.Het werkt simpel uitgelegd een beetje zoals het digitale tekenbord van onze oudste dochter. Met een pennetje tekent ze op een plaat en op het beeldscherm van de aangekoppelde computer verschijnt het resultaat van haar bewegingen. Een beetje vergelijkbaar, maar dan “een beetje” anders. De chirurg heeft de beschikking over joysticks. Diens bewegingen worden door een robotarm met hetzelfde instrument in de greep uitgevoerd. Zo kunnen bloedvaten nog nauwkeuriger aan elkaar worden gehecht. Ook kan de robotarm tussen het borstbeen door daar waar de chirurg zelf niet kan komen zonder een stukje borstbeen te verwijderen. Ik kan precies voelen waar bij mij een stukje is verwijderd. Dat onderdeel van de ingreep zorgde in mijn geval zelfs nog even voor wat commotie in de operatiekamer en drukte op de verpleegafdeling toen ik weer terug was op mijn kamer op de verpleegafdeling. Nadat het stukje borstbeen was verwijderd, werd er in mijn geval namelijk geen longvliesje aangetroffen. Hierdoor was er een groter risico op een klaplong. Niet zo handig, zeker niet als een groot deel van je romp open ligt. Het gevolg was dat er behalve de algemeen chirurg met ondersteunend team, twee plastisch chirurgen ieder met een eigen team en de anesthesist met assistent ook nog een thoraxteam werd toegevoegd aan het gezelschap dat met mij bezig mocht zijn.<br />
<br />
Ook toen ik terug was op mijn kamer, wisselden de teams elkaar af met hun bezoekjes en controles, ieder hun eigen deeltje.<br />
<br />
Gelukkig werd mijn DIEP-flap zonder hun toekomstige “collega” een groot succes en is deze bovendien al achter de rug. Want nu ik weet dat deze robot wordt ontwikkeld en dat met die robot de kans op mislukken van de ingreep verder kan worden beperkt en bovendien als doel heeft de wachtlijsten te verkorten, weet ik wel wat ik zou zeggen (en zeker zou denken). Ik zou mijn operatie willen uitstellen om te wachten op de nieuwe “collega”. Het team dat mij heeft geopereerd, doet deze ingreep met grote regelmaat, op basis van veel ervaring.<br />
<br />
Stel dat de reconstructie door “menselijke” beperkingen zou zijn mislukt. Hoe had ik me dan gevoeld? Maar de volgorde was correct en zoals deze blijkbaar heeft moeten zijn. Nu kan ik met nog meer overtuiging lotgenoten aanbevelen te gaan voor een reconstructie met eigen weefsel. Zij die de diverse mogelijkheden bij borstreconstructie tegen elkaar proberen af te wegen, moedig ik aan om als het even kan te kiezen voor de DIEP-flap of andere geschikte vorm met eigen weefsel”. Het blijft onverminderd een enorme ingreep, maar het resultaat is het waard.<br />
<br />
De robot is – zo vertelde Raimondo Cau – uitgerust met nog een extra vaardigheid die de – al is deze nog zo ervaren – plastisch chirurg niet met eigen handen kan verrichten. De robothand kan namelijk een nieuwe verbinding tot stand brengen tussen het lymfsysteem en een bloedvat nadat de lymfklieren zijn verwijderd. Door deze nieuwe aansluiting wordt het risico op lymfoedeem in feite gereduceerd tot “nul” (?). Het probleem na verwijderen van lymfklieren is voor veel lotgenoten een grote dagelijkse en bovendien levenslange last/beperking. Deze enorme verbetering qua voorzichten voor vele (toekomstige) lotgenoten maakte mij sprakeloos. Ik kon alleen nog maar zeggen “wow, wow en nog eens wow”.<br />
<br />
De stichting waarvoor ik werk heeft als belangrijkste doel kinderen te interesseren voor techniek (waaronder ook werktuigbouwkunde) zodat zij een studie kiezen in binnen de techniek. Lang niet alle kinderen komen uiteindelijk op de universiteit, maar techniek is er op alle niveaus.<br />
<br />
Blijkbaar zijn er meisjes die kiezen voor de zorg omdat ze techniek “eng” vinden of “iets waar je vies van wordt”. Ik moet bekennen dat ik ook ooit dat idee had. Maar mijn vader had een loodgietersbedrijf en mijn jongste (oudere) broer deed werktuigbouwkunde aan de MTS. Zij hadden altijd vieze handen. Ik koos dus niet voor techniek maar de hoofdreden lag bij mij vooral aan het feit dat ik stam uit het “pretpakket tijdperk”. In die jaren kon je je nog heel eenvoudig ontdoen van vakken die je niet lagen. Slechts Nederlands en Engels waren verplicht.<br />
<br />
<br />
Het eerste dat “techniek-ontwijkende-meisjes” in de zorg tegenkomen (bijv. een ziekenhuis) is een patiënt omringd door techniek. <br />
<br />
Toen ik uit mijn acht-uur-durende-narcose kwam, puilde mijn kamer nog net niet uit van de techniek. Er paste nog net medisch personeel bij om de techniek te bedienen. Zo was er een machine die (luidruchtig) mijn longfunctie in de gaten te hield. Voorafgaand aan de operatie hadden de algemeen chirurge en de plastisch chirurge mij in steunkousen gehesen. Dit gebeurde tussen de bedrijven door terwijl een verpleegkundige het infuus aansloot en de assistent-anesthesist zijn voorbereidingen op het werk van de anesthesist verrichtte. Bij het ontwaken uit de narcose bleken de steunkousen te zijn omhuld door mechanische aangedreven soortgenoten. Gezamenlijk doel was trombose te voorkomen tijdens en na de operatie als ik nog niet of nauwelijks mobiel zou zijn. Verder werd er die avond, nacht en volgende dag aanvankelijk ieder uur (geleidelijk werd die regelmaat afgebouwd) met een doppler apparaatje geluisterd naar het bloedvat in mijn “buikborst” welke het verplaatste weefsel voortaan blijvend moest voorzien van doorbloeding. <br />
<br />
Ook het rode alarmknopje bestaat “dankzij werktuigbouwkunde”. Het is de levenslijn van de immobiele patiënt die zijn of haar “behoefte aan gezelschap of andere nood” kenbaar kan maken aan de verpleging op afstand. Wat was het lastig toen dat systeem ’s avonds uit de lucht ging. Op alle verpleegkamers hing een A4-whiteboard en daarop werden de telefoonnummers geschreven welke in geval van nood dienden te worden gebeld.<br />
<br />
<a href="http://margrietvertelt.files.wordpress.com/2014/05/0ce0f-imag2450.jpg"><img border="0" height="200" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJGMLSOGqVNF_hitgWJpl4QOetTYDqnRKex5sCWQFsw5j6VTDwlF29a4s6J-oB_vHhvQ4NvOXzigNSJ_zPSrvGV0CjXGJIEjDNDO1MoaA5qSOjKTBfxQJWpnWJ8gXKm6foqLmWxTLv1vpd/s1600/IMAG2450.jpg" width="150" /></a><br />
<br />
Waar we vandaag de dag ook kijken, waar we ook zijn, bijna alles heeft zijn oorsprong of herkomst te danken aan werktuigbouwkunde. Je zou met gemak vergeten of niet eens beseffen dat ook onze (voor velen) inmiddels onmisbare mobiele telefoons (iedere patiënt bleek er wel een te bezitten) hun ontstaan danken aan werktuigbouwkunde.<br />
<br />
In een show die voorheen door Stichting Techniekpromotie (daar werk ik dus) werd verzorgd (tegenwoordig hoort de activiteit bij TU/e junior) wordt kinderen op basisscholen uitgelegd dat vrijwel alles om ons heen bestaat (mede) door en/of dankzij werktuigbouwkunde. Het begint met Jantje “de holbewoner” die het wiel uitvindt en daarna een kar die zich ontwikkelt tot mega-voertuig. Maar van gsm tot spelcomputer en van Spaceshuttle tot Marsrover en ook de stoel waarop we zitten heeft er mee te maken.<br />
<br />
Sinds een paar jaar heb ik zelfs “werktuigbouwkunde” in mijn lichaam. Ik heb metalen plaatjes in mijn voet. Sinds juni 2013 heb ik nog een knap staaltje (tijdelijke) techniek in mijn lijf. Aan een van mijn bloedvaten is een port-a-cath gekoppeld. Dit onderhuidse prikkastje maakt(e) de afgelopen chemo- en herceptin infusen en nog komende herceptin kuren zoveel makkelijker. Het is bovendien een “power” variant waarbij ook contrastvloeistof kan worden toegediend onder hoge druk en ook kan er via deze poort bloed worden afgenomen (als dat nodig zou zijn). Bij ieder onderzoek dat ik het afgelopen jaar heb ondergaan, heb ik steeds gedacht en gevoeld “wow, wat een techniek”.<br />
<br />
Als ik nog voor een studiekeuze zou staan dan was het geen angst voor techniek om een andere richting op te gaan. Dan zou ik waarschijnlijk zelfs hebben geploeterd om iets van wiskunde te begrijpen.<br />
<br />
Binnenkort wisselt onze stichting van locatie. We verhuizen naar een ander deel van het gebouw. Maar als het goed is, blijft mijn uitzicht gehandhaafd en krijg ik een kamer aan dezelfde zijde. Zo hou ik mijn uitzicht op Gemini-Noord.
<!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2F1.bp.blogspot.com%2F-bZsl3sBqZis%2FU4ZFCj3BUAI%2FAAAAAAAAMs0%2FpeuEPidzSa8%2Fs1600%2FIMAG2450.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJGMLSOGqVNF_hitgWJpl4QOetTYDqnRKex5sCWQFsw5j6VTDwlF29a4s6J-oB_vHhvQ4NvOXzigNSJ_zPSrvGV0CjXGJIEjDNDO1MoaA5qSOjKTBfxQJWpnWJ8gXKm6foqLmWxTLv1vpd/s1600/IMAG2450.jpg" -->Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-55508986978452340362015-09-27T16:44:00.003+02:002015-09-27T17:05:08.815+02:00George was in townTerwijl de teller van mijn blog stilletjes de 200.000 passeert laat ik manlief naar de supermarkt vertrekken. Boodschappen doen is niet mijn hobby. Normaal gesproken gaat hij met oudste dochter, maar die wilde met zus naar de stad. Eigenlijk gaan ze altijd op zaterdag maar gisteren was hij zo lief een kennis te helpen bij het leggen van een laminaatvloer. Bij thuiskomst weigerde zijn lijf het wekelijkse uitstapje voor de weekboodschappen. Gelukkig bestaat er zoiets als de zondag. Bij gebrek aan vrijwilligers vertrok hij vroeg in de middag in zijn eentje naar de Lidl en zo liep ik de kans mis een van de helden van mijn jeugd tegen te komen. <br />
<br />
<iframe allowfullscreen="" class="YOUTUBE-iframe-video" data-thumbnail-src="https://i.ytimg.com/vi/g1RdofzHets/0.jpg" frameborder="0" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/g1RdofzHets?feature=player_embedded" width="320"></iframe><br />
<br />
<br />
<a name='more'></a>Dit weekend wordt het jaarlijkse Cult & Tumult gehouden in Veldhoven. Daar worden doorgaans wel wat oude rotten uit het stof gehaald voor de oudere jongeren onder ons. Misschien ook omdat zij beter betaalbaar zijn dan de toppers van nu. Hoe dan ook, ook Ali B staat op het programma, maar daar heb ik het niet over.<br />
<br />
Het was 1975 en onze jaarlijkse “zomervakantie wereldreis” naar Drenthe werd traditiegetrouw onderbroken met een tussenstop in Nunspeet. Daar was een cafetaria waar een van mijn broers steevast koos voor een half, gebraden kippetje met friet. Maar het cafetaria had behalve halve, gebraden kippetjes ook een jukebox. Op die jukebox ontdekte ik in 1975 mijn favoriete liedje van toen “Una Paloma Blanca” van de George Baker Selection. Jaren achter elkaar bietste ik een kwartje van pa om het liedje te kunnen horen.<br />
<br />
Anno 2015, manlief wil met de boodschappen achterin de auto de parkeerplaats bij de Lidl verlaten. Het is druk en er staan nog wat auto’s voor (en achter) hem die ook weg willen. Er wordt op zijn raampje getikt … manlief draait zijn raampje open en begroet een man van in de 70, gekleed in spijkerbroek met blouse en een Havannaatje tussen de lippen, met “hé gozer”. De man vraagt of manlief een stukje achteruit kan omdat hij anders de draai naar achteren niet meer kan maken. Waarop manlief zegt “dus dan moeten wij achteruit voor de proletenbak van jou?”. Manlief had namelijk allang gezien om wat voor voertuig het ging en wie er bij die Hummer H2 hoorde … <br />
<br />
Hans Bouwens aka George Baker. Mr Baker moest vervolgens lachen en vertelde dat hij zich een beetje klem had gereden. Niet bekend in het Veldhovens gehucht wist hij natuurlijk niet dat zelfs hier een “artiesteningang” bestaat.<br />
<br />
Aldus kwam manlief thuis met de boodschappen en vertelde dat we niet meer naar Cult hoefden om George te horen. Hij had hem al ontmoet. Wij reden nog even naar de bouwmarkt voor wat noodzakelijke spulletjes. Bij thuiskomst zat manlief nog even in de auto terwijl ik de was opvouwde (huiselijk toch?) en manlief roept “ja, daar heb je hem”. In de verte met de wind in onze richting kon ik met gemak niet alleen de tonen herkennen maar hoorde ik mijn held uit 1975 zingen “Una Paloma Blanca” ….<br />
<div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
In de kast staat nog een lp te staan voor het sentiment.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGKz2kqZcuZUsMh2dFf8OuRyAj0KXtHBX6QxCV9tgpJ_ShKmazMrRjSUBpEnH9IHTJEbMFWVNfNg6trUoxWBU7MYa20oplkNqWMuzIudk5i_oqswI1iWdoRzD5ZR-O7ySYrM7rwOfZgoLt/s1600/George+Baker+Selection+-+River+Song+lp.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="315" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjGKz2kqZcuZUsMh2dFf8OuRyAj0KXtHBX6QxCV9tgpJ_ShKmazMrRjSUBpEnH9IHTJEbMFWVNfNg6trUoxWBU7MYa20oplkNqWMuzIudk5i_oqswI1iWdoRzD5ZR-O7ySYrM7rwOfZgoLt/s320/George+Baker+Selection+-+River+Song+lp.JPG" width="320" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><a href="https://www.google.nl/url?sa=i&rct=j&q=&esrc=s&source=images&cd=&cad=rja&uact=8&ved=0CAcQjRxqFQoTCK6E36a5l8gCFcSpcgod9ZsLTw&url=%2Furl%3Fsa%3Di%26rct%3Dj%26q%3D%26esrc%3Ds%26source%3Dimages%26cd%3D%26cad%3Drja%26uact%3D8%26ved%3D0CAcQjRxqFQoTCK6E36a5l8gCFcSpcgod9ZsLTw%26url%3Dhttp%253A%252F%252Fwww.musicstack.com%252Falbum%252Fgeorge%252Bbaker%252Bselection%252Friver%252Bsong%26psig%3DAFQjCNFqbW9vHEZ0F50oBCLY19puHusiZw%26ust%3D1443451308759468&psig=AFQjCNFqbW9vHEZ0F50oBCLY19puHusiZw&ust=1443451308759468">bron afbeelding</a></td></tr>
</tbody></table>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div>
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
</div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-18525919698323723622015-09-16T16:43:00.004+02:002015-09-17T14:14:10.281+02:00Borstkanker: onbekende derde categorie<div class="MsoNormal">
Volgens de gemiddelde opinie van met name lotgenoten kun je borstkankerpatiënten onderbrengen in twee categorieën. Meer niet. De ene
groep bestaat exclusief uit BN’ers en de andere groep is de grote moot “de niet
BN’ers”. </div>
<div class="MsoNormal">
Laten we als voorbeeld en uitgangspunt het artikel nemen uit de Telegraaf: (<a href="http://www.telegraaf.nl/gezondheid/levenmet/Sabine_Vancraeynest/24494200/__Blog___Het_fenomeen_borstkanker__.html">Sabine_Vancraeynest_Het_fenomeen_borstkanker</a>). Je bent BN’er óf niet. De categorie bepaalt het “verloop”
(het BN’er verloopt wordt hierbij in twijfel getrokken).</div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Voor zover ik weet, heb ik nooit de status “BN’er” bereikt
waar ik in de loop van 2013 eventjes bang voor werd toen mijn blog plotseling
viraal ging. Van dat virale karakter is mijn blog genezen. Er is allang geen
file meer om mijn berichten te lezen. Kortom, ik ben géén BN’er en ga dat zeer
waarschijnlijk ook nooit en te nimmer worden. Die groep valt dus af. Behalve
dat dit dus ook geen uitnodiging voor het boekenbal gaat opleveren, val ik daarmee
tussen wal en schip (of buiten de boot). Bij de andere categorie behoor ik namelijk
evenmin.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
<br />
<a name='more'></a>De tweede categorie heeft namelijk (aldus het artikel van
een lotgenoot) twee mogelijke subcategorieën … En daar wordt ik een beetje
flauw van. Ik ben er ook nog!<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
Voor zover ik weet, ben ik kankervrij sinds de afronding van
mijn behandelingen. Overigens ben ik sinds de eerste helft van 2014 niet meer
op controle geweest (ja ja, eigenwijs en ik geloof het wel even). Er is geen
sprake van bekende uitzaaiingen. De patholoog heeft in ieder geval geen fout
celletje kunnen ontdekken toen hij mijn borst onder zijn microscoop kreeg (of
op zijn petrischaaltjes). Uitzaaiingen kunnen er zijn of kunnen altijd nog
komen. Dat zal de tijd moeten leren.<o:p></o:p></div>
<div class="MsoNormal">
<br /></div>
<div class="MsoNormal">
De belangrijkste reden om bij de BN’ers groep te worden
geplaatst is het verloop van mijn behandeling en herstel. Nee, ik had geen
glamourvariant van borstkanker. Ik kreeg 2.0 juist toen ik ervan overtuigd was
geraakt dat ik voor de rest van mijn leven klaar was na in 2002 mijn 1.0 te
hebben doorlopen. Bij 1.0 hoorde ik langdurig tot de categorie “sterveling”. Alhoewel
ik zelden angsten beleefde, was ik langdurig “moe”. Die vermoeidheid heb ik
echter altijd verbonden aan de depressie die ik had voordat 1.0 mijn leven overhoop
gooide. Maar 2.0 bleek een nieuwe primaire tumor (gelukkig zonder
uitzaaiingen), maar bovenal een “topcrimineel”. Deze was namelijk:</div>
<ol>
<li>graad 3 (agressief, snel groeiend en snel delend)</li>
<li>multifocaal (althans, er waren nog wat vlekjes geconstateerd, maar die zijn na de chemo en operatie niet teruggevonden. Echt bewijs was er dus niet, behalve van de tumor die met het blote oog te zien en vast te pakken was). Op basis van deze vlekjes was er nogal wat variatie en verschil van mening over de vast te stellen afmeting van tumor of tumorgebied</li>
<li>Her2Neu+</li>
<li>behoorlijk hormoongevoelig 80 en 90 % voor Oestrogeen en Progesteron (of andersom)</li>
</ol>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l2 level1 lfo2; text-indent: -35.25pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpMiddle" style="margin-left: 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l2 level1 lfo2; text-indent: -35.25pt;">
<o:p></o:p></div>
<div class="MsoListParagraphCxSpLast" style="margin-left: 53.25pt; mso-add-space: auto; mso-list: l2 level1 lfo2; text-indent: -35.25pt;">
<o:p></o:p></div>
Voorstel behandeling luidde: amputatie, dan chemo en herceptin en vervolgens 5 jaar hormoontherapie<br />
<br />
Eigenwijs als ik ben, kreeg ik het voor elkaar dat de behandeling werd omgegooid. <br />
<ol>
<li>eerst chemo (bleek uiteindelijk nog beter ook zodat kon worden gemonitord of de chemo überhaupt wel iets uithaalde)</li>
<li>alles behalve kaal</li>
<li>de herceptin werd onderbroken door een all-in-one DIEP-flap (met een fantastisch decolleté als eindresultaat</li>
<li>vervolgens heb ik vriendelijk doch overtuigd bedankt voor de hormoontherapie.</li>
</ol>
De argumenten op een rij, hoe de BN’ers borstkanker “glansrijk overwinnen”:<br />
<ol>
<li>doorwerken #check (ik heb niet gesport, maar ja, dat deed ik voorafgaand aan 2.0 evenmin)</li>
<li>niet ziek #check</li>
<li>net moe #check</li>
<li>geen blijvende beperkingen #check</li>
<li>geen bijwerkingen gehad #check (nou ja … een paar gemene aften op mijn tong)</li>
<li>haarbehoud #check (hoera voor de hoofdhuidkoeling die niet zou werken bij mijn chemovariant, aldus de oncoloog en ook de haarwerkspecialist. Uiteindelijk bleef het voor mij bij een leuk haarstukje dat ik bovenop kon bevestigen toen ik een landingsplaatsje kreeg op mijn kruin)</li>
<li>geen gevoel van “moeten vechten en afzien” (dat heb ik totaal niet hoeven doen).</li>
</ol>
Hoe ik het allemaal deed? Geen idee, ik blijf erbij dat de combinatie adhd/doorwerken en dus structuur ijzersterk is. Thuis op de bank werkt gewoon niet (althans, niet voor mij). Ik ben dus klaar met de behandeling. Er resten mij vooralsnog:<br />
<ol>
<li>geen angsten voor de toekomst #check</li>
<li>geen gevoel van onzekerheid #check (que sera sera). Na twee rondes ben ik mij heel goed bewust van het feit dat je nooit “klaar” bent met borstkanker. Maar ik ondervind daar geen last van of door.</li>
</ol>
De opmerking in het verhaal dat (voor zover ik weet) patiënten voorheen herceptin zelf dienden te betalen, is volgens mij niet juist. Voordat deze in de basisverzekering kwam, hebben de desbetreffende ziekenhuizen deze kosten voor eigen rekening genomen.<br />
<br />
De niet BN’ers, de gewone stervelingen dus, doen het volgens menigeen anders. Óf ze blijven zitten met angst en onzekerheid inclusief blijvende beperkingen nadat ze langdurig hebben gevochten en afgezien. Óf er is sprake van uitzaaiingen … <br />
<br />
Dat dit de enige opties zouden zijn, stoort mij af en toe, ook nu de borstkankermaand weer in aantocht is. Ik zit niet op een roze wolk, maar in vergelijking met de voorgaande mogelijkheden ben ik er fluitend en met alle vingers in mijn neus (gatver) doorheen gefietst. <br />
<br />
Geen van die feiten zijn op mij van toepassing. Eerlijk gezegd, weet ik zeker dat ik niet de enige ben. Ik vermoed dat zij die goed door de behandelingen heen komen, dit niet aan de grote klok (durven te) hangen. Misschien heerst er wel een gevoel van schaamte of ongemak. Het valt immers niet te verkopen of uit te leggen hoe het de een zo makkelijk kan vergaan terwijl het merendeel inderdaad (dat zal ik niet ontkennen) een loodzwaar traject doorloopt.<br />
<div>
De kans bestaat ook nog dat patiënten die er relatief makkelijk doorheen komen, helemaal geen publiciteit of lotgenotencontact zoeken. Dat hebben ze misschien helemaal niet nodig. Maar dat betekent dus niet dat “wij bestaan”. Het kan echt anders. Wij zijn de derde categorie.</div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8827114858602574236.post-60878166898668862642015-09-09T13:44:00.001+02:002015-09-09T13:45:47.698+02:00De bazin is boos – déjà-vuSommige mensen moet je te vriend houden, die wil je gewoon niet boos maken, althans niet op jouzelf. Mijn bazin is boos, pislink zelfs … maar gelukkig niet op mij. Eigenlijk kan ik er wel om lachen; ik heb geen medelijden. Dat zit zo.<br />
<br />
Mijn collega loopt net mijn kamer binnen en vertelt dat onze bazin heeft gebeld en dat ze pislink is … op een buschauffeur van Veolia in Venlo. Die heeft haar bij de bushalte laten staan omdat hij (of zij) toevallig net de andere kant opkeek naar een collega-buschauffeur die hij passeerde. Zo miste hij de bushalte en mijn zwaaiende bazin. Mijn collega zei “we laten Margriet wel even twitteren”. Dus … daar gaat mijn reputatie.<br />
<br />
<div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIJiH-orEWb3gRpIG_rr8U-uZBdqPlk1Hw7N-pCgkwANrLk7lX3f7zwxLYytolNqoZKzWkO9LrKPYOIz0MO1uybRc-iU_ei4Fyk637-_dZOPMHCuTMYTFBGzWUCOe0ElDynVmT9HQPNstE/s1600/Memory+Lane.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiIJiH-orEWb3gRpIG_rr8U-uZBdqPlk1Hw7N-pCgkwANrLk7lX3f7zwxLYytolNqoZKzWkO9LrKPYOIz0MO1uybRc-iU_ei4Fyk637-_dZOPMHCuTMYTFBGzWUCOe0ElDynVmT9HQPNstE/s1600/Memory+Lane.jpg" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="font-size: 12.8px;"><a href="http://www.google.nl/imgres?imgurl=http://padrespublic.com/wordpress/wp-content/uploads/2014/03/memory_lane_closed.jpg&imgrefurl=http://padrespublic.com/ghost-of-ray-kroc/the-house-flight-week-of-317-to-3232014/&h=1064&w=1600&tbnid=EYljJztkYBEo2M:&docid=9J_lpVlmXOcVuM&ei=7BrwVdWWNfOV7Aan46jYCQ&tbm=isch&ved=0CDEQMygFMAVqFQoTCNW847bv6ccCFfMK2wodpzEKmw">bron afbeelding</a></td></tr>
</tbody></table>
</div>
<div>
<br /></div>
<div>
Voor mij is dit een reisje langs “Memory Lane”, eigenlijk een déjà-vu. Zo’n dertig jaar geleden hadden wij thuis vrienden te logeren uit Griekenland. Die logeerden her en der bij de verschillende vriendinnen. Op een avond zaten we bij een van de meiden thuis in Voorburg. De groep besloot nog op stap te willen en ik was moe en ging naar huis. Bij de bushalte reed net de bus weg. Terwijl ik aan kwam rennen, moest de bus stoppen, slechts een paar meter voorbij de halte, voor een rood verkeerslicht. Opgelucht klopte ik op het raampje ….</div>
<div>
<br />
De buschauffeur keek mij aan vanachter zijn stuur vanuit zijn warme bus (… had ik nog niet verteld: “het was min-10”). Hij knikte afwijzend en gebaarde dat hij voorbij de halte was. Ik was verbijsterd. De bus kwam eenmaal per half uur en het was bijna middernacht. Zo zag ik de bus vervolgens uit mijn zicht verdwijnen richting Voorschoten.<br />
<br />
De wanhoop nabij zonder een kwartje voor de telefooncel op zak, besloot ik te gaan lopen naar huis. Ik liep van halte naar halte, keek vervolgens op mijn horloge en vergeleek die met de verwachte aankomsttijd van de eerstvolgende bus. Het mocht natuurlijk niet zo zijn dat ik er nog een langs zou zien rijden ergens halverwege twee haltes. Zo liep ik uiteindelijk van Voorburg naar Leidschendam. In de buurt van Voorschoten kwam eindelijk de volgende bus. Verkleumd reed ik nog een paar haltes mee om vervolgens naar huis de lopen. Mijn ouders warmden mij liefdevol op en schonken zelfs een glas Cognac in … Daar hou ik nog altijd niet van.<br />
<br />
Maar goed … “sorry bazin, ik ben nu nog steeds bozer op mijn buschauffeur van toen. De zon schijnt in Eindhoven, vast ook in Venlo ;-)”. Dat was nou een van mijn redenen om het openbaar vervoer voor altijd de rug toe te keren.</div>
<div>
<br />
<div>
<br />
<div>
<br /></div>
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
Margriet Schetselaarhttp://www.blogger.com/profile/11256943001039009618noreply@blogger.com1