Nooit zou ik gaan roken. Ik deed het toch en het duurde lang voor ik uiteindelijk van die verslaving afkwam. Gisteravond (oktober 2012) was het Vrijthof op televisie en herinnerde ik mij de belangrijkste weddenschap van mijn leven.
Mijn vader heeft lang gerookt. Hij begon met roken toen tabak nog op de bon was, dus in de oorlog, of misschien ergens tegen het einde daarvan toen tabak nog schaars was. Mijn opa nam blij de extra tabaksbonnen in ontvangst nadat zijn zoon (mijn vader) op een leeftijd was gekomen welke hem recht gaf op tabaksbonnen. Opa dacht er zijn behoefte (tekort) aan pruimtabak mee aan te kunnen vullen maar de interesse van mijn vader voor tabak was gewekt.
April 2013 stond ik gevoelsmatig op de top van de Mount Everest en verklaarde sterk en gelukkig te zijn. Wie "de Goden verzoekt" krijgt gehoor en ik kukelde van de berg met borstkanker 2.0. Ik bleef overeind en vond mijn weg terug naar de top. Ik besloot voortaan uit de wind te blijven. Tijdens Covid-19 blijkt het leven bar saai te worden. Borstkanker 3.0 klopt ongevraagd aan. Maar nu zijn er uitzaaiingen ...
Posts tonen met het label weddenschap. Alle posts tonen
Posts tonen met het label weddenschap. Alle posts tonen
zaterdag 13 oktober 2012
Abonneren op:
Posts
(
Atom
)