Hulp van boven bestaat

Hoe bizar kan het leven lopen. In februari 2006 zat ik al geruime tijd thuis zonder werk. De baan die ik al anderhalf jaar bij een zorginstelling had, was beëindigd omdat de andere secretaresse plotseling terugkwam uit de ziektewet. Mijn ogen werden daarna gelaserd en ik moest op zoek naar een andere baan. Dat wilde maar niet lukken. Mijn motivatie was ook wel ver te zoeken. Mijn eigendunk eveneens. Ik was alweer veertig jaar geworden. Wie zat er nou op mij te wachten? Veel gaten in mijn loopbaan, een grote letter K op een van die gaten, depressies etc. Moeilijkheden in de opvoeding van Marieke maakten het leven niet veel makkelijker. In die tijd wisten we nog niet wat er met haar aan de hand was. Als je de professionals (of in ieder geval een aantal van hen) moest geloven, lag het allemaal aan moeder … en daar kun je het dan mee doen.

Op een wanhopig moment, het was toen carnavalsvakantie.


De kinderen thuis, Marieke op haar best en ik was net een maand eerder begonnen met een HBO-studie. Ik had even ervoor het licht gezien, een studie dat was de manier om toch weer een carrière op te bouwen. Ik werd vertaler Engels en papa wilde wel financieren – die gaf graag met warme hand en als ik er baad bij zou hebben ... Dus een maand in de studie zat ik met mijn neus in de boeken in onze aanbouw en de kinderen stierlijk vervelend op de bank voor de televisie. In gedachten scheldend naar de foto’s van mijn moeder die boven mijn bureau hangen, vroeg ik haar - nou ja eigenlijk was het een bevel – om hulp. Het ging niet langer, ik moest een baan hebben, direct, want het houden van ging ik ook niet veel langer volhouden … Nog geen vijf minuten later ging de telefoon en had ik een mevrouw aan de lijn die zich voorstelde als medewerkster van EuFlex hetwelk een onderdeel zou zijn van Uitzendbureau Start. Ze had mijn cv gevonden op werk.nl ja echt waar. Daar stond mijn cv al zeker twee jaar en ik had er nog nooit een reactie op gekregen. Ze hadden mijn cv dus gevonden en hadden een baan voor me, ik voldeed volkomen (ook dat nog eens) aan het profiel. Of ik zo snel mogelijk op gesprek kon komen. Ik heb naar de telefoon in mijn hand gestaard en naar de foto van m’n moeder gekeken … De volgende dag op gesprek, dezelfde dag of een later (weet ik niet meer) op gesprek bij Stichting Techniekpromotie. Annemiek de directeur was van mening dat al mijn (in mijn ogen) minpunten juist pluspunten waren. Kwamen neer op levenservaring en zo … Dit jaar werk ik er ruim vijf jaar. Nog nooit heb ik ergens vijf jaar gewerkt. Drieënhalf was het maximum en dat was lang geleden in Den Haag.