Portemonnee verloren of gerold?

Junior kwam vrijdagavond relatief vroeg thuis. Rond middernacht kwam hij al binnen en verdween linea recta naar boven. Aan zijn vrolijke, lacherige manier van doen was duidelijk te merken dat hij een biertje of wat had genuttigd.

Toen ik zaterdagochtend zijn kamer binnenging tijdens mijn wekelijkse ronde ‘op zoek naar de vuile was’ bleek hij al wakker en druk in de weer met zijn telefoon. Hij keek op en voordat ik kon vragen naar zijn bijdrage aan de “wekelijkse was”, vroeg hij of ik al beneden was geweest en of ik zijn portemonnee had gezien …

Hij was ‘m kwijt, had ‘m nog gebruikt bij het betreden van de plaatselijke “disco” om zijn ID-kaart te tonen. Hij en zijn vrienden bleven er niet zo lang en waren na afloop nog bij een vriendin thuis geweest. Daar zou de portemonnee mogelijk liggen, misschien had hij ‘m wel in het tasje bij zijn colaflesje gestopt (doet hij nooit, maar wie weet, want hij was een beetje teut, aldus zoon). Het desbetreffende meisje was die dag echter al vroeg richting Schiphol vertrokken om haar ouders op te halen … Ze had beloofd bij thuiskomst te zoeken … En zo begon het wachten op ‘hoop’.

Inhoud: ID-kaart, schoolpas, bieb-pas, zorgpas, gloednieuwe pinpas ‘met-te-schattige-foto-van-onze-boxer-in-een-dolle-bui’, cash geld (wie heeft dat nou op zak vandaag de dag), ov-chipkaart met geld erop en automatisch opladen …. De ID-kaart moet gelukkig eind van dit jaar al worden vernieuwd, dat zou niet al te erg zijn. Al zijn bezittingen zaten echter in een gloednieuwe luxe beurs die hij nog maar net in de uitverkoop had weten te scoren …

In de afgelopen paar jaar heb ik mij al twee keer ‘vergist’ bij het missen van portemonnee van respectievelijk mijzelf en dochter. In blinde paniek liet ik vervolgens allerlei passen blokkeren. Prompt werden beide beursjes natuurlijk vervolgens teruggevonden. Zwaar in dubio, deed ik het dit keer anders (soort driemaal scheepsrecht gevoel of 'ezel die niet nog eens zijn kop stoot'). Ik plukte het saldo van zijn bankrekening en parkeerde het veilig op mijn rekening. Zo zou een eventuele onverlaat er in ieder geval niet ‘contactloos mee kunnen betalen’. Wie weet zou het om het cash-geld gaan en zou de rest ergens worden neergegooid en volgt er een eerlijke vinder met het restant.

Toen de vriendin ’s avonds eindelijk thuiskwam, liet ze weten geen portemonnee te hebben gevonden … Ik probeerde zoon vandaag nog over te halen zelf te gaan zoeken. Gisteren was hij al bij het uitgaanscentrum gaan navragen, maar daar was niets gevonden. Zou hij dan toch ‘gerold’ zijn?

Zojuist kwam hij schaapachtig en zenuwachtig beschaamd naar beneden met de mededeling “goed nieuws te hebben” … ja, het ding was terecht maar de vindplaats geeft te denken. Vader van de vriendin had zojuist de kippen gevoerd en eieren geraapt … de kippen hadden een cadeautje …