Boekenwurm

Er zijn mensen die nooit een boek lezen, laat staan er een kopen. Daar kan ik mij niets bij voorstellen. Een leven zonder boeken, dat bestaat niet voor mij. Met regelmaat staat er een leuke postbode bij ons aan de deur met een doosje van Amazon.uk.co. Dat levert wel eens onbegrip op binnen het gezin, want heb ik nou nog niet genoeg boeken in de kast!? Steeds weer rijden we naar Ikea voor een uitbreiding van de boekenkast, dan past het niet meer. Dit keer besloot ik eerst maar eens alles uit te lezen wat ik nog niet gelezen had. Ik schiet aardig op en vorige week besefte ik dat het al een tijdje was dat ik niets besteld had. Ongelooflijk, het was echt waar. Al bijna acht maanden geleden had ik voor het laatst boeken besteld. Kort nadat we terugkwamen van vakantie. Ik had een boodschappenkrat vol met boeken meegenomen. Gelukkig gaan we met de auto want hoe moet je 15 boeken in een koffer stoppen tussen je andere benodigdheden?

Op de terugweg uit Frankrijk, ik beken, begon ik aan nummer 15 van mijn stapel Engelse boeken die ik had meegenomen. En dan heb ik ook nog een paar boeken gelezen op mijn telefoon. Tussendoor was er ook nog tijd om foto’s te maken hoor, veel te veel zelfs. Maar als ik aan het lezen ben, vergeet ik gewoon alles om mij heen. Ze kunnen een bom laten afgaan, als het boek goed is, hoor ik er niets van. Mijn grootste drama was toen we jaren geleden bij het waterparadijs van een vakantiepark ons gereed maakten voor het zwembad. Omgekleed, wilde ik nog even naar het toilet en gaf dochterlief opdracht op de tas met handdoeken te letten en onderin mijn dikke pil van zo’n 900 pagina’s. Toen ik terugkwam, was dochterlief verdwenen en de tas stond halfvol met water onder een kraan die spontaan aangegaan was simpel omdat er een sensor in zat. Bij beweging loopt het water uit de kraan en dus in onze tas.

Je kon me opvegen, mijn boek, doorweekt! Ik ben omgedraaid en ben met het boek naar onze bungalow gegaan en heb eindeloos staan föhnen en mopperen (en erger). Ik heb ‘m uitgelezen maar vervolgens een nieuw exemplaar gekocht en het vernielde ding weggegooid. Ik kon het niet aanzien.

Nu zou je denken dat ik altijd een boekenwurm was maar jarenlang heb ik geen boek aangeraakt. Waar ik op mijn 15e nog in staat was de hele nacht door te lezen in bijvoorbeeld ‘Gejaagd door de Wind’ (een prachtexemplaar van mijn moeder met filmfoto’s erin) met een handdoek om mijn lichtspotje om het licht niet te verraden (met als gevolg dat de handdoek natuurlijk zwart verschroeid was door de hitte) was ik tegen de tijd dat ik van de middelbare school kwam het lezen spuugzat. Al die boekenlijsten, verplichte nummers van Jan Wolkers en andere literatuur die mij koud lieten en dan nog eens al die verplichte literatuur voor Engels en Duits. Ik had in vier jaar tijd drie keer examen gedaan (3-jarige Mavo, 4-jarige Mavo en toen nog de Havo er achteraan). Nee, ik was klaar met lezen. Tot ik in Den Haag werkte op het Plein waar toen ‘s winters op donderdagmiddag/avond in de wintermaanden in op het Lange Voorhout in de zomermaanden met regelmaat een tweedehands boekenmarkt was. Mijn vriendje struinde die markten af. Ik ontdekte de Engelse boeken en bemerkte hoeveel beter een boek leest in de oorspronkelijke taal waar geen vertaler de essentie eruit heeft gehaald. Er ging een wereld voor mij open en die deur is nooit meer dichtgegaan.

Gisteren kwam bericht van Amazon. Dinsdag wordt er weer een doosje met vergetelheid afgeleverd. Als een kind zo blij kan ik niet wachten tot de deurbel gaat. En als we op vakantie gaan, dan neem ik gewoon weer een krat vol mee.