Zojuist belde de mammacare verpleegkundige met de uitslag
van het ejectiefractie onderzoek (in gewoon Nederlands: een hartpompfunctie
test). Met deze test wordt gemeten hoeveel bloed er door het hart wordt
gepompt. Vanwege de immuuntherapie (herceptin) wordt deze functie nauwlettend
in de gaten gehouden.
Een van de belangrijkste en meteen gevaarlijkste
bijwerkingen is namelijk een vermindering van de pompfunctie. Dit wordt ook wel
“hartfalen” genoemd. Bij slechts een klein percentage treedt deze bijwerking
(in ernstige mate) op. Ondanks dat het slechts bij een enkele patiënt voorkomt,
is het gevolg zodanig dat controle zonder uitzondering met regelmatig wordt
uitgevoerd.
Met de uitslag van het onderzoek op zak weet ik het zeker ik
ben een alien. Ik zit nog steeds te wachten op de bijwerkingen die ik zou
kunnen krijgen van de chemo. Ik kreeg ze niet en de chemo is allang afgerond.
Ook het chemobrein bleef achterwege. Volgens de MRI is de tumor volledig
verdwenen. Alleen de patholoog moet er nog zijn oordeel over vellen na afloop
van de operatie waarna hij of zij het weefsel onder de loep zal nemen.
De assistente vroeg tijdens het onderzoek wat mijn score bij
het vorige onderzoek was. Ik wist het antwoord niet en vroeg wat een normale of minimale score was. Ze vertelde
dat deze in ieder geval hoger dan 50 procent moest zijn. Daarop vertelde ik dat
ik dacht dat ik de vorige keer op 56 zat. Ik had het volledig mis. Eigenlijk
ben ik niet eens verbaasd.
Met de hartpompfunctie is in ieder geval niets mis. Bij het
onderzoek voorafgaand aan de start van de Herceptin was de functie nog goed
voor 68 procent. Bij het onderzoek in november was het resultaat onveranderd.
Vandaag was het pompfunctie officieel ook onveranderd. Ik ben het niet met de
deskundigen eens. De stand is inmiddels 73 procent.
 |
| Bron: ejectiefractie plaatjes |
Dus ja, ik weet het zeker: ik moet wel een alien zijn. Ik
vraag me af of de plastisch chirurg bij de operatie werkelijk normale
bloedvaten gaat aantreffen.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten