Drie goede redenen om te werken

Morgen ga ik naar mijn werk. Ik heb er goede redenen voor, wel drie. 

Meer dan een lichte vermoeidheid mankeer ik niet. Dat klinkt raar als je een agressieve tumor hebt in een van je borsten. Maar op dit moment kan ik niet zeggen dat ik ziek ben. Ik voel me immers niet ziek. Ik zal me pas ziek voelen op het moment dat de behandeling in volle gang is en de medicatie mij ziek maakt met als doel mij te genezen.

Omdat ik mij niet ziek voel, ga ik dus morgen gewoon werken. Dan moet de narcose toch wel weer voldoende zijn uitgewerkt. Voor de zekerheid haalt een collegaatje mij op. Op het doosje van de pijnstillers zit zo’n mooie gele waarschuwingssticker. Van de pijnstillers zal ik geen direct nadelige gevolgen ondervinden bij het autorijden. Maar ik moet er ook niet aan denken dat ik een plotselinge beweging moet maken en daarbij de operatiewond in mijn oksel irriteer en daardoor een ongeluk krijg of veroorzaak.

Stel dat ze er dan achter komen dat ik verdovende middelen in mijn systeem heb. Zonder mijn best te doen, gebeuren er al meer dan genoeg drama’s in mijn leven. Bij zo’n fictief ongeluk zie ik mijzelf al in huilen uitbarsten tegen meneer of mevrouw agent. Ik zie me daarbij alle registers uit de kast trekken om verzachtende omstandigheden aan te voeren. Nee, ik laat me ophalen en thuisbrengen.

Behalve dat ik mij niet ziek voel en daarom moet kunnen werken, is er nog een reden om te gaan. Ik heb het idee dat ik een beetje in een gat val. De onderzoeken zijn voorbij. Het wachten is op de laatste uitslag van de schildwachtklier. Bovendien moet er nog een verschrikkelijk belangrijk gesprek plaatsvinden. Het gesprek met de plastisch chirurg is alles bepalend. Wel of geen directe reconstructie. Voor mij een beslissing van levensbelang.

Ik kan me niet herinneren wanneer ik voor het laatst zo veel heb gesnoept. Uit alle macht probeer ik wat buikvet te kweken, maar zoals te verwachten, gebeurt dat niet zomaar. Hoe deed Renée Zellweger dat voor de films van Bridget Jones? Zij kwam vele kilo’s aan om haar rol te kunnen en mogen vertolken. Eigenlijk moet ik ‘gewoon’ en paar kilo aankomen in slechts één week tijd. Die zouden gegarandeerd op de gewenste plek gaan zitten. Maar het vet is in strijd met de stress. Nog een reden dus om te gaan werken. Gewoon voor de afleiding.