donderdag 18 januari 2024

Zinloze verlengingen

Een wedstrijd die bestaat uit verlengingen. Verlenging op verlenging, maar de winnaar staat allang vast. De vraag is waarom ik die wedstrijd zou uitspelen. Ik ben immers de uiteindelijke verliezer. Dat staat al vast. Verlenging op verlenging gaat er zeer waarschijnlijk voor zorgen dat ik bij de laatste bal nog maar een schim van mezelf ben. Daar heb ik al helemaal geen zin in. Dus, waarom?

Het antwoord? Ik weet het niet.

vrijdag 12 januari 2024

Valkuilen en misverstanden

Een update, dat blijkt nodig want er zijn mensen in mijn omgeving die denken dat ik inmiddels afscheid aan het nemen ben van mijn geliefden. Dat mijn laatste dagen zijn geteld en ik bezig ben met mijn bucketlist. Logische gedachten als je je hebt ziekgemeld met de mededeling dat er uitzaaiingen zijn gevonden door het hele lichaam.

woensdag 27 december 2023

Gezocht: oncoloog met ballen

Van de mannen en vrouwen met uitgezaaide borstkanker is 10 procent na 10 jaar nog in leven. Althans zo valt te lezen op internet. Ik schaar mij bij dat schamele percentage. Nu nog een oncoloog die niet bang is om in de aanval te gaan. De berichten die ik lees over palliatieve behandelingen komen op mij nogal tam over. Ik heb totaal geen interesse in zo comfortabel mogelijk leven en de boel rekken. Ik wil mogelijkheden en de tijd dringt. Ik ben uitzonderlijk. Velen zullen met hun ogen rollen, maar die kennen mij niet.


zaterdag 23 december 2023

Slecht nieuws of een schop onder de kont?

Hoe breng je slecht nieuws naar buiten? Zelf ontdekte ik het toen ik mijn koude handen probeerde te warmen onder mijn oksels. Een knobbeltje! Niet weer … Ja toch. Dat was maandagavond 12 december jl. De 18e had ik toevallig al een halfjaarlijkse controle afspraak staan bij het Borstcentrum. ‘Zou ik wachten’? De volgende ochtend na toch niet zo lekker te hebben geslapen besloot ik toch maar te bellen naar het Borstcentrum met de vraag of ik eerder mocht komen. Na een tweede belletje die ochtend mocht ik direct in de auto springen.

donderdag 3 november 2022

Van competentietest naar passie

Dat was de bedoeling. Maar ergens ging iets fout. En nu? Mijn passies zijn gevonden. Het wordt een heuse carrièreswitch, het roer gaat om en hoe.

De stichting waar ik sinds maart 2006 heb gewerkt, is per 1 mei van dit jaar opgeheven. De stekker werd er uitgetrokken, o.a. vanwege bedrijfseconomische redenen. Met mijn dienstverband van 16 jaar trok ik aan een behoorlijk lang eind. Zo kreeg ik een zak geld mee. Allemaal leuk en aardig, een lening is afgelost en zonnepanelen liggen op het platte dak van de aanbouw. Alles dankzij mijn werkloosheid. Maar ik ben in de tussentijd 57 geworden en met de huidige pensioenleeftijd moet ik nog een jaar of elf. Op basis van mijn leeftijd looft het UWV zelfs al een subsidie van twee maanden salaris uit aan een geïnteresseerde werkgever.

zaterdag 19 december 2020

Kerstcadeau: operatiedatum

Mijn kerstcadeau heb ik onverwacht al gekregen. Gisteren maakten we onze opwachting bij de verpleegkundig specialiste in het ziekenhuis. De chirurge had al verteld dat we met Angelique het een en ander gingen doorspreken. Eigenlijk wist ik niet zo goed wat er besproken zou worden. Ik wilde maar een ding weten, een operatiedatum.

Op 1 december zat ik bij de plastische chirurge. Op 8 december had ik een intake voor de préoperatieve screening (POS). Dat betrof een web-consult via een videoverbinding. Slechts een paar seconden zag ik de jongedame in beeld, ik hoorde haar nog net iets over een hartfilmpje zeggen toen de verbinding wegviel. Vervolgens was het onmogelijk opnieuw in de digitale wachtkamer plaats te nemen. Gelukkig belde ze even via de telefoon. Ook goed, maar wie dat hartfilmpje betrof? Geen idee.

vrijdag 4 december 2020

Check, check en check

Vanochtend werd ik wakker gebeld. Het ziekenhuis. De dame aan de lijn wilde een afspraak maken voor de preoperatieve screening. Ik sta immers op de wachtlijst voor een operatie. Dat klopt. Er is het een en ander gebeurd deze week.

Onbewust of bewust, ik was er toch wel mee bezig de afgelopen dagen. Het begint allemaal een beetje in te dalen. Borstkanker is en blijft heftig, hoe je er ook mee omgaat. Voor mij zit de spanning vooral in het niet weten wat er gaat gebeuren. Als alles is afgevinkt en op een lijstje staat, dan kan ik verder. Dus, check, check en check.