Zomaar een berichtje op twitter. De NS gaf vandaag om 17.20
uur een waarschuwing dat er op last van de brandweer geen treinen reden van en
naar Weesp. Wat boeit haar dat nu – zie ik hen denken die weten dat ik in
Zuidoost-Brabant woon.
Inderdaad, ik ben overtuigd niet-OV’er, ik heb al twintig
jaar in geen bus, tram of trein gezeten … Over het algemeen boeit het mij
derhalve weinig of treinen wel of niet rijden. Hooguit tussen Eindhoven en
Boxtel als oudste dochter van of naar school moet en ik voor mamataxi mag
spelen als er een boom over een hoogspanningskabel hangt.
Deze zondagmiddag werd echter door het berichtje van de
spoorwegen mijn aandacht weggetrokken van mijn
deel van de voorbereidingen van onze barbecue. Eigenlijk vergat ik zelfs
onze visite … (ik schaam mij diep).
Feit is dat mijn zus woont in hartje Weesp met de Vecht voor
de deur. Een van onze dochters logeert bij haar. Niet dat ik in paniek was dat ze
gevaar liep hoor … Geen greintje paniek om een eventuele rookvergiftiging
vanwege een grote brand op een industrieterrein. Ik ben en blijf gewoon de
dochter van een brandweerman. Een beetje sensatie zit in ons DNA en stroomt
voor eeuwig door onze aderen. Ofwel, ik beken: ik rook een beetje sensatie
zonder overigens te denken dat hieruit een stukje zou voortvloeien op mijn
blog. Ik had nog geen idee.
Ik belde dus mijn zus dat er brand was in Weesp. Ze bleek
“volledig op de hoogte”. Als bewijs stuurde ze een viertal foto’s via Whatsapp.
Het toeval wil (oké daar geloof ik niet in) dat zij met onze dochter de
rookontwikkeling zag ontstaan toen ze net kwamen aanrijden vanaf de snelweg
nabij Weesp. De brandweer noch de pers was gearriveerd toen mijn zus haar
eerste filmpjes met gsm kon maken vanuit de auto (met wat hulp van dochter als
“cameravrouwtje” naast haar) en later foto’s toen de auto eenmaal veilig langs
de kant stond.
@MargrietSchetse
@MargrietSchetse
·
Uit “betrouwbare” bron werd mij verteld dat het bewuste pand te koop stond. Daarover is geen twijfel mogelijk: op de foto is het “te koop” bord duidelijk leesbaar. Het wilde blijkbaar niet lukken met de verkoop. Anders gezegd “ze raakten het aan de straatstenen niet kwijt”. Toevallig? Geen idee, maar ik heb mij laten vertellen dat de eigenaar is of was … Willem Holleeder.
Hier en daar verleende ik namens mijn zus toestemming voor gebruik van haar foto die ik op Twitter had geplaatst. Er was zelfs een persbureau met serieuze interesse om de foto’s te kopen. Omdat ik moeilijk mijn eigen zusje kan belazeren, was ik maar zo eerlijk om te bekennen dat het niet mijn foto’s waren maar dat ik namens haar wel toestemming mocht geven voor het gebruik ervan.
Vervolgens hielp dochter haar tante (die stiekem een beetje een digibeet is en altijd zal blijven) om de filmpjes die ze met haar telefoon had gemaakt beschikbaar te stellen via internet. Zus/tante weet weliswaar de weg als ze een filmpje zoekt op Youtube maar haar kennis beperkt zich tot eenrichtingsverkeer. Dochter van 16 navigeerde haar tante vervolgens vlekkeloos via Youtube, Google en haar eigen Youtube-kanaal naar wetransfer.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten