Voor de meesten onder ons is dat denk ik wel zo. Je ontvangt de rekeningen, dient je declaratie in bij de verzekeraar en met een beetje mazzel krijg je wat geld terug of ga je alsnog het schip in als blijkt dat e.e.a. van je eigen risico wordt afgetrokken of helaas-pindakaas naar de categorie “eigen bijdrage” wordt geschoven.
April 2013 stond ik gevoelsmatig op de top van de Mount Everest en verklaarde sterk en gelukkig te zijn. Wie "de Goden verzoekt" krijgt gehoor en ik kukelde van de berg met borstkanker 2.0. Ik bleef overeind en vond mijn weg terug naar de top. Ik besloot voortaan uit de wind te blijven. Tijdens Covid-19 blijkt het leven bar saai te worden. Borstkanker 3.0 klopt ongevraagd aan. Maar nu zijn er uitzaaiingen ...
woensdag 5 augustus 2015
Bonus krijgen van zorgverzekering als zorgkosten drastisch verlagen - leuk idee toch?
Leuk ja, maar mijn bonus zal wel in de (al dan niet [ge-/]herwonnen) gezondheid zitten. Eigenlijk heb ik er nooit zo bij stilgestaan wat het kost om gezond te zijn, te blijven of opnieuw proberen te zijn. Ik ben me vooral bewust van het feit dat ik in deze in ieder geval weinig te kiezen had. De kosten had ik voor "lief" te nemen. We zouden wel zien waar het schip zou stranden. Een behandeling weigeren bij borstkanker of andere levensbedreigende aandoening is geen optie als het om financiën gaat. Gelukkig valt het grootste deel onder de basisverzekering en blijft de schade beperkt tot het eigen risico en eventueel een eigen bijdrage hier en daar.
Abonneren op:
Posts
(
Atom
)