zondag 15 januari 2012

Cursus column schrijven – niet meer dan 300 woorden

bron afbeelding
Ofwel, waar begin ik aan, dat is nog erger dan een Twitter-bericht waar je de beperking van 140 karakters krijgt opgelegd. Toch heb ik ja gezegd tegen een cursus column schrijven, wat nu?
Het voelt als de Minutenwals van Frédéric Chopin en onnavolgbaar gezongen door Barbra Streisand, Jasperina de Jong en ongetwijfeld vele anderen, maar zij hadden het makkelijk. Als je maar snel genoeg kunt praten, kun je toch wel kwijt wat je wilt zeggen of zingen. Sneller schrijven levert niets op, hooguit meer woorden en warriger van samenstelling.


Daarom adviseren deskundigen langzaam te schrijven en vooral met een pen en niet zoals ik alles meteen in een computer te rammen. Mijn belangrijkste reden voor de voorkeur van de laptop is vooral de kramp in m’n arm als ik de pen ter hand neem.

Als je, zoals ik, aan elkaar hangt van de chaos dan heb je ruimte nodig en dus veel woorden zodat je zelf ook lekker de draad kunt kwijtraken. Om een voorbeeld te geven, als ik merk dat ik het laatste pilletje uit een potje neem, zoek ik vast een nieuw potje op. In de twijfel of het desbetreffende potje werkelijk het laatste exemplaar is, betrap ik me een half uur later op het feit dat ik alle keukenkastjes aan het uitmesten ben ‘op zoek naar verdwaalde potjes’. Een uur daaraan voorafgaand gebeurde hetzelfde bij de zoektocht naar een nieuwe deo. Zo kom je de dag en je huis wel door en 300 woorden zijn dan ook zo op.

Het resultaat van de opruimwoede mocht er overigens wel zijn, zelfs mijn oudste dochter viel het op en riep uit “Wow, dat kastje is netjes”. Was het tenminste nog ergens goed voor en kijk, alles gezegd met 300 woorden .

1 opmerking :