vrijdag 3 april 2015

Rustig vaarwater en lammertijd



ofwel: "komkommertijd in je leven"

Wat doe je als je leven een kabbelend bestaan doormaakt? De een geniet er misschien van [sommigen weten zelfs niet beter en maken werkelijks niets-om-over-naar-huis-te-schrijven-mee] de ander vindt het dodelijk saai. Ik doe beide … [wie mij kent weet het] het is wel eens anders geweest. Tot zover is de optelsom makkelijk: “mijn leven heeft het oude ritme hervonden”.

Maar wat betekent dit voor mijn blog? Met een “kabbelend leven” ga je bepaald niet viraal en dus … dalen de kijkcijfers … Logisch want mijn leven is niet meer spannend”. Ik schrijf graag - enthousiasme over wat ik schrijf vind ik geweldig - maar met “koetjes en kalfjes” of “schapen en lammetjes” kun je de lezers [vandaag de dag] niet boeien [kort door de bocht: de gemiddelde lezer wil "pieken en dalen en bij voorkeur een beetje ellende en vreugde als sausje [on de side please]. Los daarvan: ik weet weinig te loeien of te blaten over een kabbelend bestaan.

Dus strooi ik voor de variatie en voor al mijn trouwe bezoekers/lezers [die hopen op ... ? ja wat eigenlijk?, maar ik wil hen niet kwijt - hoe kan ik hen boeien?] tussendoor wat onzin:

ooit zaten mijn haren goed ...

... ik had in 1996 een “hairdresser-on-speed-dial” moeten hebben net als Prinses Kate nu: (http://www.people.com/people/package/article/0,,20395222_20912705,00.html). Eind november 1996 kreeg ik de “mooiste dochter van het noordelijk halfrond [en daarbuiten] en moest-beslist-bij-alle-deuren-in-Veldhoven-[minstens]-aanbellen-om-mijn-wereldwonder-te-laten-zien”
(maar ja: mijn haren zaten niet goed genoeg;
... bovendien regende/stormde het dat “het niet normaal meer was” en
... het was belachelijk koud [en dus bleef ik binnen/thuis met mijn wereldwonder [waarop onze verloskundige constateerde “ze is toch niet van suikergoed” … naar buiten met je wereldwonder].

Real-time; vandaag: 

Ik kwetter en blaat wat op Twitter (eigenlijk is het in dit geval geen “blaten” – het is fantastisch wat er door techniek en technologie bereikt wordt) over een meisje van 7 dat een hipper-dan-hippe kunstarm aangemeten krijgt van amper 45 euro (lang leve de uitvinder van de 3D-printer). 


De stralende lach van het meisje en haar gelukkige ouders en hoe het meisje vervolgens met haar roze/paarse/blauwe armpje door de all-American-woonwijk fietst is onbetaalbaar: (http://www.people.com/article/faith-lennox-prosthetic-arm-3d-printed).

Terwijl ik hier een beetje verlegen zit te zijn om serieus schrijfvoer … krijg ik prompt een (gebakken lucht?)-aanbieding/verzoek om “guest blogger” te worden … het moet niet gekker worden. Ik hou het maar op “gebakken lucht”. Desondanks word ik afgeleid door de “alias” die wordt genoemd in het bericht/verzoek tot gast blogger: @People.

En zo … dwaal ik al snel weer af. Mijn gedachten dwalen af naar het geboortekaartje van ons eerste kind, “ons wereldwonder”. Ze is inmiddels ruim 18 jaar. De aankondiging van haar geboorte was door een vriend verwerkt tot een [“veel te dure/buiten budget/maar ongeëvenaard originele”] miniatuur weergave van LIFE Magazine (en ging na het vallen op sommige deurmatten rechtstreeks naar het “oud papier” … [men ging uit van reclame voor de “Jehova’s of iets soortgelijks].



Verder speciale aandacht voor:

... oud minister-president De Jong (vandaag 100 jaar oud) ... tijdens zijn bewind werd "overspel niet langer een reden voor echtscheiding"

"De dag dat een stoere neef te zien is op RTL Nieuws ..."

Patrick Kluivert en Etiënne Stomp

... het voetbalteam van Curaçao (het kan verkeren, want "nee, voetbal doet mij weinig", maar de assistent-bondscoach is mijn volle neef Etiënne Stomp. Samen met Patrick Kluivert doet hij zijn stinkende best om het team naar het WK te helpen. #GoKòrsau ... 

en ...

last but not least ...

... Grote broer Frank, die doet zijn stinkende best [met een enorm team] om het WK Beachvolleybal bovenop de Hofvijver tot een super-evenement te brengen ... en tussendoor de Volvo Ocean Race. Zo ver weg als Curaçao (en Montserrat én Cuba met hun voetbalwedstrijden zijn) zo ver weg is op zijn tijd ook Den Haag "broer heeft het druk".

Inmiddels zijn we beland bij #dwdd met Matthijs van Nieuwkerk … en de gospels op Goede Vrijdag … ik wou dat ik kon zingen (net als papa). Beter nog … ik wil papa nog een keer horen zingen. Omdat dit nooit meer kan ... neem ik genoegen met achtereenvolgens de Matthäus en Johannes Passion [en beeld ik mij in dat papa tussen de tenoren staat].

Matthäus Passion

Johannes Passion


Geen opmerkingen :

Een reactie posten