dinsdag 13 mei 2014

Cricket

Lang geleden had ik een vriendje. Het duurde maar kort, ongeveer een week. Het was al afgelopen voor het echt was begonnen. Ik ging namelijk een weekje naar een vriendin die in Frankrijk studeerde. Ik zou met de nachttrein naar Parijs gaan. Hij probeerde mij als leesvoer voor tijdens de reis een boekje meegeven. In dat boekje stonden de spelregels van cricket uitgelegd. Ik wimpelde het aanbod van het boekje af en maakte het bij terugkomst uit. Ik had echt helemaal niets met cricket.
 
Mijn eerstvolgende relatie was met iemand – jullie raden het al, ik ontkwam er blijkbaar niet aan – die eveneens aan cricket deed. Het mooie weer op de zondagmiddagen haalde mij deels over de streep. Hij speelde bij de veteranen (was ietsje ouder dan ik). Een van die mooie zondagmiddagen zat ik op het gras bij het cricketveld in Den Haag. Er werd niet veel naar het spel gekeken. De zon stond namelijk aan de andere kant en ons gezicht (van het vrouwvolk) was dan ook in de andere richting gekeerd.

Anno 2014 weet ik nog steeds amper iets van de regels van het cricket spel. Maar één term wist ik uit te leggen. De century. Er bestaat zelfs een dubbele! Het is een prestatie die lang niet iedere speler op zijn conto mag schrijven. Het is niet iets "simpels" als een doelpunt bij voetbal, of het winnen van wat games of sets bij tennis. Een homerun komt evenmin in de buurt qua prestatie.

bron afbeelding: Kevin Pietersen double century
bron afbeelding: Double century Kevin Pietersen

http://i.guim.co.uk/static/w-620/h--/q-95/sys-images/Sport/Pix/columnists/2010/12/5/1291533848626/Kevin-Pietersen-celebrate-006.jpg
Op een bepaald moment verdween het vrouwelijke gezelschap van het andere Het andere team bestond team. Dit waren overigens geen vriendinnen van de spelers, maar moeders. De tegenstanders waren amper veertien. “Onze” veteranen werden niet zomaar van hun sokken gemept. Het gebeurde met grote overmacht. Een van de jochies had een century geslagen (ofwel honderd rondes in een enkele inning). De moeders gingen op pad voor de verplichte traktatie: haringen voor iedereen.

bron afbeelding "Michael Hill"
bron afbeelding:
http://www.espncricinfo.com/the-ashes-2010-11/content/image/491162.html
Ter vergelijking: er bestaat een lijst van batsmen die de meeste centuries op hun naam hebben geschreven. Het hoogste niveau cricket onder het internationale niveau telt 25 man die er honderd of meer op hun naam hebben staan. De allereerste internationale century is pas in 2012 bereikt. De desbetreffende batsman, Sachin Tendulkar, is in zijn moederland een halfgod.

De zonnige zondag verliep uiterst prettig tot ik vanuit mijn ooghoeken voelde hoe ik “bekeken en geobserveerd werd”  … de ex. Ik hield mij van de domme. Maar, een week of wat later kwam vriendje met het bericht dat hij door “de ex” was aangesproken over hun “gezamenlijke belang/overeenkomst”. De overeenkomst was nogal beperkt, maar ik was opnieuw “klaar met cricket”.
 
Een paar weken geleden kwam zoon uit school met het bericht dat hij zo weer moest naar school. Hij kon zich kwalificeren voor het TTO school cricketteam. Hij zit op tweetalig atheneum. Kennismaking met de Britse sporten maakt onderdeel uit van het studiepakket. Vorig schooljaar kwalificeerde hij zich met tennis voor de finaledag van de Mission Olympic in het Olympisch Stadion. Maar behalve tennis en rugby is er dus ook tijd voor cricket. Geen verrassing dat onze sportfanaat zich wist te plaatsen voor de selectie. Vandaag waren de voorrondes van Zuid-Nederland in Nijmegen. Zojuist kwam hij terug. Er werd weliswaar geen century gehaald, maar het team bereikte de tweede plaats. Daarmee hebben ze zich geplaatst voor de finaledag op 5 juni a.s. in Utrecht.

Ik ga niet mee. Je weet maar nooit wie daar rondloopt.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten