Lang geleden had ik een vriendje. Het duurde maar kort,
ongeveer een week. Het was al afgelopen voor het echt was begonnen. Ik ging
namelijk een weekje naar een vriendin die in Frankrijk studeerde. Ik zou met de
nachttrein naar Parijs gaan. Hij probeerde mij als leesvoer voor tijdens de
reis een boekje meegeven. In dat boekje stonden de spelregels van cricket
uitgelegd. Ik wimpelde het aanbod van het boekje af en maakte het bij
terugkomst uit. Ik had echt helemaal niets met cricket.
Mijn eerstvolgende relatie was met iemand – jullie raden het
al, ik ontkwam er blijkbaar niet aan – die eveneens aan cricket deed. Het mooie
weer op de zondagmiddagen haalde mij deels over de streep. Hij speelde bij de
veteranen (was ietsje ouder dan ik). Een van die mooie zondagmiddagen zat ik op
het gras bij het cricketveld in Den Haag. Er werd niet veel naar het spel
gekeken. De zon stond namelijk aan de andere kant en ons gezicht (van het
vrouwvolk) was dan ook in de andere richting gekeerd.
Anno 2014 weet ik nog steeds amper iets van de regels van het cricket spel. Maar één term wist ik uit te leggen. De century. Er bestaat zelfs een dubbele! Het is een prestatie die lang niet iedere speler op zijn conto mag schrijven. Het is niet iets "simpels" als een doelpunt bij voetbal, of het winnen van wat games of sets bij tennis. Een homerun komt evenmin in de buurt qua prestatie.
Op een bepaald moment verdween het vrouwelijke gezelschap
van het andere Het andere team bestond team. Dit waren overigens geen
vriendinnen van de spelers, maar moeders. De tegenstanders waren amper veertien. “Onze” veteranen werden niet zomaar van hun sokken gemept. Het
gebeurde met grote overmacht. Een van de jochies had een century geslagen (ofwel honderd rondes in een enkele inning). De moeders gingen
op pad voor de verplichte traktatie: haringen voor iedereen.
bron afbeelding: Double century Kevin Pietersen http://i.guim.co.uk/static/w-620/h--/q-95/sys-images/Sport/Pix/columnists/2010/12/5/1291533848626/Kevin-Pietersen-celebrate-006.jpg |
bron afbeelding: http://www.espncricinfo.com/the-ashes-2010-11/content/image/491162.html |
De zonnige zondag verliep uiterst prettig tot ik vanuit mijn
ooghoeken voelde hoe ik “bekeken en geobserveerd werd” … de ex. Ik hield mij van de domme. Maar, een
week of wat later kwam vriendje met het bericht dat hij door “de ex” was
aangesproken over hun “gezamenlijke belang/overeenkomst”. De overeenkomst was
nogal beperkt, maar ik was opnieuw “klaar met cricket”.
Een paar weken geleden kwam zoon uit school met het bericht
dat hij zo weer moest naar school. Hij kon zich kwalificeren voor het TTO
school cricketteam. Hij zit op tweetalig atheneum. Kennismaking met de Britse
sporten maakt onderdeel uit van het studiepakket. Vorig schooljaar kwalificeerde
hij zich met tennis voor de finaledag van de Mission Olympic in het Olympisch Stadion. Maar behalve tennis en
rugby is er dus ook tijd voor cricket. Geen verrassing dat onze sportfanaat
zich wist te plaatsen voor de selectie. Vandaag waren de voorrondes van
Zuid-Nederland in Nijmegen. Zojuist kwam hij terug. Er werd weliswaar geen century gehaald, maar het team bereikte
de tweede plaats. Daarmee hebben ze zich geplaatst voor de finaledag op 5 juni
a.s. in Utrecht.
Ik ga niet mee. Je weet maar nooit wie daar rondloopt.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten