Terwijl de teller van mijn blog stilletjes de 200.000 passeert laat ik manlief naar de supermarkt vertrekken. Boodschappen doen is niet mijn hobby. Normaal gesproken gaat hij met oudste dochter, maar die wilde met zus naar de stad. Eigenlijk gaan ze altijd op zaterdag maar gisteren was hij zo lief een kennis te helpen bij het leggen van een laminaatvloer. Bij thuiskomst weigerde zijn lijf het wekelijkse uitstapje voor de weekboodschappen. Gelukkig bestaat er zoiets als de zondag. Bij gebrek aan vrijwilligers vertrok hij vroeg in de middag in zijn eentje naar de Lidl en zo liep ik de kans mis een van de helden van mijn jeugd tegen te komen.
Dit weekend wordt het jaarlijkse Cult & Tumult gehouden in Veldhoven. Daar worden doorgaans wel wat oude rotten uit het stof gehaald voor de oudere jongeren onder ons. Misschien ook omdat zij beter betaalbaar zijn dan de toppers van nu. Hoe dan ook, ook Ali B staat op het programma, maar daar heb ik het niet over.
Het was 1975 en onze jaarlijkse “zomervakantie wereldreis” naar Drenthe werd traditiegetrouw onderbroken met een tussenstop in Nunspeet. Daar was een cafetaria waar een van mijn broers steevast koos voor een half, gebraden kippetje met friet. Maar het cafetaria had behalve halve, gebraden kippetjes ook een jukebox. Op die jukebox ontdekte ik in 1975 mijn favoriete liedje van toen “Una Paloma Blanca” van de George Baker Selection. Jaren achter elkaar bietste ik een kwartje van pa om het liedje te kunnen horen.
Anno 2015, manlief wil met de boodschappen achterin de auto de parkeerplaats bij de Lidl verlaten. Het is druk en er staan nog wat auto’s voor (en achter) hem die ook weg willen. Er wordt op zijn raampje getikt … manlief draait zijn raampje open en begroet een man van in de 70, gekleed in spijkerbroek met blouse en een Havannaatje tussen de lippen, met “hé gozer”. De man vraagt of manlief een stukje achteruit kan omdat hij anders de draai naar achteren niet meer kan maken. Waarop manlief zegt “dus dan moeten wij achteruit voor de proletenbak van jou?”. Manlief had namelijk allang gezien om wat voor voertuig het ging en wie er bij die Hummer H2 hoorde …
Hans Bouwens aka George Baker. Mr Baker moest vervolgens lachen en vertelde dat hij zich een beetje klem had gereden. Niet bekend in het Veldhovens gehucht wist hij natuurlijk niet dat zelfs hier een “artiesteningang” bestaat.
Aldus kwam manlief thuis met de boodschappen en vertelde dat we niet meer naar Cult hoefden om George te horen. Hij had hem al ontmoet. Wij reden nog even naar de bouwmarkt voor wat noodzakelijke spulletjes. Bij thuiskomst zat manlief nog even in de auto terwijl ik de was opvouwde (huiselijk toch?) en manlief roept “ja, daar heb je hem”. In de verte met de wind in onze richting kon ik met gemak niet alleen de tonen herkennen maar hoorde ik mijn held uit 1975 zingen “Una Paloma Blanca” ….
Een leuk verhaaltje om te lezen , vooral omdat ik in Veldhoven geboren ben. Fijne dag fewenst
BeantwoordenVerwijderen