donderdag 13 oktober 2016

Artsen geven geen fouten toe [privacy en medisch beroepsgeheim] @UMCG

In de uitzending van Zembla van gisteravond was te zien hoe het 8-jarige jongetje, Victor genaamd en ernstig meervoudig gehandicapt, met zijn ouders naar Zuid-Afrika vloog voor het plaatsen van een canule. Halsoverkop vlogen ze met een ambulancevliegtuig naar professor Pieter Fourie die bereid was de levensreddende canule te plaatsen. Zuid-Afrika, denk je vast, als je de uitzending niet hebt gezien. Ja, 10.000 kilometer van huis. Want het UMCG weigerde pertinent een canule te plaatsen en manipuleerde de aanvraag voor een second opinion bij het Radboud zodanig dat ook daar werd ingestemd met de geweigerde behandeling.


Zembla-op-leven-en-dood-UMCG

Het UMCG is niet zomaar een ziekenhuis, het is een universitair medisch centrum. Je mag ervan uitgaan dat je kind daar in veilige handen is. Maar wat als dat niet het geval is?

Deze ouders die hun zoontje tot dan toe 24/7 hadden verzorgd, wisten met grote zekerheid te stellen dat hun zoontje die ze zo door en door kennen, hoofdzakelijk last had van ademnood. Daarom vroegen ze om een vrij eenvoudige, niet belastende ingreep. Onder narcose zou dan een canule worden geplaatst zodat Victor weer het “normale” meervoudig gehandicapte maar bovenal goedlachse ventje zou zijn waarmee de ouders op hun manier geweldig konden communiceren.

De medische staf wist het echter beter en trok een eigen plan, zo’n 180 graden de andere kant op. Er werd nog niet eens gekeken op een andere manier dan met een lampje in zijn keeltje, laat staan dat er een scopie werd uitgevoerd. Zij waren ervan overtuigd dat een canule slechts levensverlengend zou zijn en geen toegevoegde waarde voor het welzijn van de patiënt zou bieden. De ouders vroegen om raad bij een hen bekende kinderarts aan de andere kant van deze aardkloot. Deze arts, professor Fourie, was bovendien bekend met dit ventje. De moeder van Victor komt namelijk uit Zuid-Afrika. Deze arts wilde graag helpen, maar adviseerde een eenvoudiger traject en liet de ouders uitwijken naar Nijmegen voor een second opinion. Je zou denken dat ze in het Radboud, net als het UMCG, niet zomaar het eerste de beste medische centrum, de juiste hulp zouden krijgen. Niets bleek minder waar. Het Radboud ondertekende blind de conclusies en aanbevelingen van het UMCG die via een brief om een bevestiging van hun diagnose vroegen. Geen arts die naar het patiëntje keek, geen nieuw zuiver onderzoek. Niets van dat alles …

Ten einde raad, sprokkelden de ouders in anderhalve dag 150.000 euro bij elkaar en bestelden een ambulancevliegtuig. Ze gingen naar Zuid-Afrika waar de kinderarts paraat zou staan om het leven van Victor te redden. De ambulancedienst stelde voor naar Duitsland, net over de grens, te gaan. Een goed ziekenhuis, veel dichter bij, maar ook dat idee liep spaak. Het ziekenhuis aldaar wilde graag de gewenste canule plaatsen op voorwaarde dat het UMCG de benodigde nazorg op zich zou nemen. Maar daar wilde men in Groningen niets van weten. Zo werd de reis naar het verre Zuid-Afrika met spoed verder uitgewerkt. Groningen sputterde nog even tegen, voelde waarschijnlijk nattigheid, en bood aan het plaatsen van de canule nog eens te overwegen (zonder garantie overigens dat het daadwerkelijk ging gebeuren).

Wat hoopten ze? Dat Victor in de tussentijd zou overlijden aan de gevolgen van de aanvallen die hij had? Dat hij zou overlijden door de ondervoeding die al flinke sporen aan het nalaten was? Waren ze werkelijk overtuigd van hun gelijk, of durfden ze niet meer toe te geven dat ze misschien wel een foutje hadden gemaakt?

Inmiddels hebben de ouders van Victor het UMCG aansprakelijk gesteld voor de gemaakte kosten van 150.000 euro. Met Victor gaat het namelijk super. Hij is weer thuis in Nederland, lacht zich een kriek om zijn zusje en houdt zijn ouders weer gezellig uit hun slaap. Het gezin is dolblij, want zij hadden gelijk. Van aanvallen is geen sprake meer geweest sinds het plaatsen van die eenvoudige levensreddende canule. Kortom, het is overduidelijk dat het UMCG volledig fout zat met deze diagnose. De canule bleek wel degelijk een toegevoegde waarde voor het welzijn van de patiënt. Dat had geen 150.000 euro en een reis naar Zuid-Afrika mogen kosten.

De vraag is natuurlijk wat het UMCG gaat doen. Aan de uitzending van Zembla wilden ze niet meewerken. Beroepsgeheim en privacy van de patiënt en dat soort geneuzel … Daar kun je alles achter verstoppen. Bovendien, zo luidde het in hun schriftelijke reactie, was hen niet duidelijk geworden hoe deze uitzending zou bijdragen aan het welzijn van de patiënt … Alsof zij hebben bijgedragen aan het welzijn van de patiënt.

Het UMCG probeert nu de opgelopen imagoschade te repareren. Er staat een reactie online. Iedereen die op Twitter en mogelijk elders heeft gereageerd, krijgt nu een link naar hun reactie waarin ze hun verklaring doen …

Reactie-UMCG-na-Zembla-uitzending

Opnieuw formeel geneuzel over beroepsgeheim en privacy van de patiënt. Wat willen ze nu? Heel Nederland heeft met eigen ogen en oren kunnen waarnemen (of kan dat alsnog) wat het effect is geweest van de bij Victor geplaatste canule. In het UMCG zou hij (onbehandeld) zijn gestorven.

Er zit maar een ding op voor het UMCG. Ze staan goed voor schut. Geef toe als maar in dit geval vooral DAT er fouten zijn gemaakt. Neem de kosten voor uw rekening. Toon klasse. Dat doet wat met imago.

Fouten maken mag, wees er gewoon eerlijk over. Hoeveel makkelijker was het geweest en vooral voordeliger. Het plaatsen van een canule tegenover gemaakte kosten voor de reis naar Zuid-Afrika en de proceskosten met alle bijbehorende manuren die nu in de lucht hangen.

Dit advies is gratis en voor niks. UMCG doe er wat mee. Het alternatief levert niets dan ellende.

Van nabij heb ik meegemaakt hoe onbegonnen je zaak is als je een rechtszaak begint tegen bijvoorbeeld een ziekenhuis. Met een rechtsbijstandsverzekering kom je er niet. De bodem van de geldpot van de tegenpartij is in dat geval oneindig en die van jouw verzekering … Ach, vul het maar in. Jarenlange gevechten tot je het uiteindelijk uit geldgebrek moet opgeven, waarna je met een beetje pech ook nog de rekening voor de gemaakte proceskosten van de tegenpartij krijgt gepresenteerd.

Dat moet je niet willen.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten