Over een week of zes zien er waarschijnlijk wat bastaardjes het levenslicht. Gelukkig niet bij ons en onze Roef zal ook zeker niet de vader zijn.
Met de extreme temperaturen van zaterdag en de nog tropischer voorspellingen voor zondag was er voor ons maar één optie. Het Haagse strand. Zonder file, zonder parkeerproblemen en natuurlijk mét de hond en vooral mét een gerepareerde airco. Vandaag verliep de reis ook weer bijzonder vlot, mede vanwege het ontbrekende vrachtverkeer waren we in no-time bij het strand. Onderweg naar het strand zongen onze pubers mee met hun favoriete nummers op Sky Radio. Kortom we hadden er zin in. De wind op het strand zorgde voor verkoeling en zo nodig was er natuurlijk de zee.
Ons Boxertje is een risicoloos beestje. Hij is sociaal en kan met iedere andere hond overweg, zo niet, dan gaat hij er met een boog om heen. Vandaag bleek er een loops teefje naast ons te zijn neergestreken. Maar daar kwamen we pas later achter.
Roef is géén fan van water. Hij vindt het zand lekker, vooral als we het warme zachte zand opzij halen en hij zich uit kan strekken op het koele harde en natte zand. Daar ligt hij dan een groot deel van de dag. We vragen ons regelmatig af of we onze hond wel een plezier doen met zo’n stranddag. Af en toe leggen we zelfs een natte handdoek over hem heen voor extra verkoeling. Wat we ook proberen, we krijgen hem het water niet in.
Maar ja, we kunnen hem moeilijk de hele dag alleen laten, ook al heeft hij geen tijdsbesef. Vanaf zijn plekje in de schaduw houdt hij zijn omgeving in de gaten. Soms laat hij zich uitdagen om even met een andere viervoeter te spelen maar als het strand zó vol is, moeten ze zich toch ook wel weer inhouden.
Op het hond-vriendelijke-strand liggen natuurlijk zelden mensen die een hekel hebben aan honden maar er zijn grenzen. Als je nietsvermoedend ligt te zonnen, misschien zelfs wel even in slaap valt, dan lig je niet te wachten op rondrennende honden van dertig kilo of meer (soms ruim het dubbele). Vandaag speelde Roef even met een Bullmastiff. Eerlijk is eerlijk. Daar zit je niet op te wachten dat zo’n bakbeest je onder het strand bestrooit of over je heen vliegt, zelfs niet als je gek van honden bent.
Zover kwam het gelukkig niet. Onze achterburen op het strand, twee Duitse gezinnen, hadden een ander probleem, een gevaar dat ze niet hadden zien aankomen. Zelf hadden ze twee honden bij zich. Twee Beagles, een reutje en een teefje. Op een gegeven moment hoorde we gejank achter ons windvangertje. Toen het aanhield, stond ik toch even op om achterom te kijken. Wat bleek. Het teefje had bezoek gekregen van een amoureuze aanbidder. Voordat de baasjes het goed en wel door hadden, was de liefde beklonken en zaten de twee aan elkaar vast. Toen de daad verricht was, hadden ze er beiden genoeg van. Ze probeerden op alle mogelijk manieren van elkaar los te komen. Toen dit niet lukte, gingen ze over tot hulpeloos janken. Ze kwamen niet los van elkaar.
De strandgangers begonnen zich er mee te bemoeien. Een behulpzaam stel snelde zich zelfs naar de brandweerwagen die net voorbij reed om advies te vragen. Het voorstel was de beide honden in het koele zeewater te zetten zodat de boel versneld zou krimpen. Op dat moment waren andere mensen al aan beide honden aan het trekken, hetgeen vanzelfsprekend alleen nog maar meer gejank tot gevolg had.
Ik adviseerde om Romeo en Julia maar met rust te laten. Het duurt even, maar dan komen ze vanzelf en relatief pijnloos weer los van elkaar. Het duurde inderdaad even, wel een half uur, maar uiteindelijk kwamen ze dan toch los van elkaar. Verdwaasd trokken de twee zich terug. Kort daarna kreeg het teefje een oorveeg van haar maatje. Die was er niet van gediend dat ze zich had laten nemen door een zwerver. Haar Romeo bleek vooralsnog geen baas te hebben. Niemand was op zoek naar hem en toen hij zich weer bevrijd zag, ging hij het strand op naar boven naar de strandtent. Het leek er op dat deze Romeo bij de strandtent hoorde of gewoon echt een zwerver was. De twee Beagles werden voor relatietherapie naar het water genomen. In de tussentijd kwam Romeo weer terug, op zoek naar zijn Julia. Op een afstand van een meter of tien bleef hij de plek observeren waar hij even tevoren zijn Julia had gevonden.
Conclusie is natuurlijk wel dat een strandbezoek met een loopse teef vragen is om problemen. Je hond thuislaten is misschien geen optie, maar haar meenemen naar een strand dat vol is met Romeo’s, dat is iets anders. Dan kom je geheid terug met een teef die over zes weken een stelletje bastaardjes op de wereld zet.
Geen opmerkingen :
Een reactie posten