Spruitjes en klassieke muziek

Spruitjes moet je leren eten. Die vind je niet meteen de eerste keer lekker. Hetzelfde geldt voor klassieke muziek. Je moet er naar leren luisteren. Toen ik een jaar of 12 was, ontdekte ik ABBA en later John Travolta. Volgens mijn broer, Frank, kon het nooit goed komen met mij. Van der Graaf Generator en Frank Zappa, dat was hèt volgens hem.

Over klassieke muziek waren we het echter eens. Dat was herrie van papa en wij vonden het niets. Twee weken geleden zaten Frank en ik samen in het Scala van Milaan. We waren er speciaal naar toe gegaan voor een opera van Puccini. We gingen naar Tosca. Het kan verkeren, ook met de muziekkeuze.

Volgens Frank is er veel fout gegaan met mijn opvoeding. Hij gaf zichzelf daar deels de schuld van. Ik was amper 13 toen hij op kamers ging. Ik heb bijvoorbeeld nooit bier leren drinken, de lucht alleen al. Mijn muziekvoorkeur was volgens hem waardeloos.

Toen hij mij ooit trok voor de Sinterklaas surprise kreeg ik een kartonnen singeltje, ik geloof van ‘Van der Graaf Generator’. Het gedichtje luidde als volgt:

Sint zei tegen Piet,
Was is dat voor puinherrie bij Griet,
Draai voortaan deze plaat,
Ik hoop dat het dan beter gaat.

Het cadeau was een platenbon en ik mocht er zeker geen ABBA van kopen. Zoals gezegd ging zijn voorkeur uit naar een totaal ander genre dan dat van mij. Mijn eerste elpee was er een van Arcade. Hij heeft die plaat van vinyl ongetwijfeld gekocht in Voorschoten op de Voorstraat bij "de Ru". Het was een afdankertje van Frank net als de afgedankte platenspelertje waarop ik de plaat afspeelde.

Kant 1:

1. The Three Degrees - Dirty Ol’Man
2. Shocking Blue - Never Marry a Railroad Man
3. Tee Set - She Likes Weeds
4. Chi Coltrane - Go Like Elijah
5.  Rod McKuen - Without A Worry In The World
6. Redbone - We Were All Wounded At Wounded Knee
7. Golden Earring - Back Home
8. Sharif Dean - Do You Love Me?
9. Johnny & Rijk - De Bostella
10. Fleetwood Mac - Albatross

Kant 2:

1. Gerard Cox - ‘T Is Weer Voorbij, Die Mooie Zomer
2. Peret - Borriquito
3. Scott McKenzie - San Francisco (Be Sure To Wear Flowers in Your Hear)
4. Alexander Curly - I’ll Never Drink Again
5. Georgie Fame & Alan Price - Rosetta
6. Waldo de los Rios - Sinfonia No 0 En Sol Menor
7. Dave & Ansil Collins - Double Barrel
8. George Baker Selection - Dear Ann
9. Greyhound - Black And White
10. Anarchic System - Popcorn

Door de jaren heen groeide onze smaak wel wat naar elkaar toe met bijvoorbeeld U2, maar ook Bruce Springsteen waar we allebei de concerten van bezochten. Hij eerder dan ik, maar toch.

Nou werden wij thuis ook niet met popmuziek groot gebracht. De radio stond iedere dag aan. En anders draaide papa zijn platen. Maar het was altijd klassiek van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat. Papa had zijn kantoor aan huis. Eerst nog in de hoek van de woonkamer en later achter in het kantoortje in de achtertuin. Wat was mama blij toen het kantoortje uit de woonkamer verdween en ze af en toe een uurtje geen muziek hoefde aan te horen. Verder kon papa prachtig zingen, hij was een tenor. Maar als klein kind hoorden wij liever de kinderliedjes die mama voor ons zong. Ze zong minstens zo vals als ikzelf, maar papa maakte er een aria van en dat vonden we maar niks. Wat zou ik hem graag nog eens horen zingen.

Aria’s, koren, passies van Bach afhankelijk van het jaargetijde wilden ze elkaar af. Het heeft wat jaren geduurd voordat ik ontdekte dat er andere muziek bestond. Als kinderen op het schoolplein vroegen naar de muziekvoorkeuren van de diverse ouders antwoordde ik altijd met de 3 B’s (Bach, Beethoven, Brahms). Ouders van andere kinderen hielden van BZN e.d. Toen mijn zus en ik naar het Eurovisie Songfestival wilden luisteren (ergens tweede helft jaren 70), toen mocht dat maar dan wel op het draagbare teeveetje dat we verder alleen gebruikten om mee te nemen op vakantie. Die stond boven en het beeldscherm was zwart/wit en een scherm van hooguit 14 inch.

Volgens broer kwam het op meer fronten nooit goed met mij. Ik ging naar de middelbare school in Wassenaar. Hij in Leiden. Wassenaar, dat was fout. Ik werd een kakker, dat kon niet.

Toen ik zelf op kamers ging, was dat niet voordat ik een goede muziekinstallatie had gekocht. Thuiswonend had ik daar het geld nog voor, zo redeneerde ik. Eenmaal uit huis begon ik de muziek van papa te missen en werden de eerste klassieke cd’s aangeschaft. Eerst nog voorzichtig met bijvoorbeeld Young Amadeus. Hier hoefde ik natuurlijk niet mee thuis te komen. Papa griezelde ervan. Veel te populair. Maar al snel ging de knop verder om.

Volgens mijn gezin terroriseer ik de boel net als papa dat vroeger met ons deed. Maar ik word er zo blij van. Nergens word ik zo rustig van als van een cd met Bach Cantates.