Miljard aan fraude zorgdeclaraties – de mijne kloppen helaas!

Vorig jaar, of was het nog een jaar eerder – de tijd vliegt – zaten we in het Discovery Center Continium in Kerkrade. Er was een toespraak van de White-Stig uit Top Gear. De mannen vonden het prachtig. De Stig vroeg aan het publiek wat aan het begin van zijn carrière het Amerikaanse budget was voor formule-1 races in de USA. Ik stak mijn vinger op, noemde het juiste bedrag nadat er eerst eindeloos te laag werd geschat (toen veel geld en nu een lachertje, 500 mln USD) en hij zei “You’re right Madam, I can see you’re a High-Maintenance-Woman … ik moest lachen.

Vandaag zag ik op internet dat ik inderdaad een High-Maintenance-Woman ben. Een behandeling voor borstkanker kost nogal wat. De herceptin waar mijn tumor gevoelig voor is, blijkt een lieve duit te kosten. Wel 35 duizend euro voor de gehele behandeling. Dan hebben we het nog niet eens over de vooronderzoeken, de operatie(s), de chemo en de hormoonbehandeling achteraf. Dat ene medicijn is al een bedrag waar ik een fantastische familieauto van zou kunnen kopen. Ik mag blij zijn dat ik geen ingezetene ben van de USA. Dan kon ik mijn huis verkopen om ziekenhuisrekeningen te betalen en wel de rest van mijn leven.

Ik mag x-voudig keer blij zijn. Wat heb ik al niet gekost. In mijn eentje houd ik de economie draaiende wat de zorgkosten betreft. Een hernia toen ik 26 was. Terugkerende fysiotherapie door de jaren heen. Borstkanker 1.0 op 36-jarige leeftijd. Een operatie aan mijn linkervoet (altijd maar kramp en pijn is ook niet alles). De tweede voet zat er aan te komen, maar die vist nu achter het net.

Borstkanker 2.0 komt tussendoor gefietst en wel ‘out-of-the-blue’.

Zonder enige twijfel kunnen we concluderen dat ik (helaas) mijn zorgpremie levenslang heb terugverdiend. Mij zul je nooit meer horen klagen over de hoogte van de zorgpremie.