vrijdag 5 oktober 2012

Tegenwind

Als ik vroeger klaagde over het rotweer waar ik doorheen moest fietsen van huis naar school en weer terug leverde dat zelden of nooit een liefdevolle lift met de auto op. Dan had ik maar gewoon naar de middelbare school in ons eigen dorp moeten gaan, zo was de conclusie.

Van fietsen door weer en wind werd en word je nog steeds hard. Goed voor je conditie, het milieu, de portemonnee etc. Op de een of andere manier ben ik nooit hard genoeg geworden van al dat fietsen tegen de wind in. Tegenwind blijft irritant. Altijd weer blijkt ’s middags de wind gedraaid te zijn zodat je alweer tegenwind hebt. Zeldzaam dat de wind van achteren kwam.Toen het vanochtend dan ook weer van dat typische herfstweer bleek te zijn, bood ik mijn oudste dochter spontaan aan haar met de auto te brengen en vanmiddag weer op te halen. De andere kinderen zitten vlakbij op school.

Ze is geen mietje maar nam het aanbod direct aan. Ik zie het als een verwennerijtje, een cadeautje of zo. Een keertje niet bezweet aankomen op school of waar dan ook, is best lekker.

Ik kan me ongeveer één keer herinneren dat ik in zes jaar middelbare schooltijd naar school ben gebracht. Ik was net hersteld van een griep en het was geen geweldig weer. Mijn vader bracht me en ik zou terugkomen met de bus. Wachtend bij de bushalte kwam de blauwe bestel-Eend van mijn vader voorbij gereden met twee van zijn werknemers. Pa had een loodgietersbedrijf.

De mannen draaiden en stopten om mij een lift naar huis te geven. Ik ‘mocht’ echter achterin tussen de gereedschapskisten zitten. De busverbinding was niet zo regelmatig in die tijd, zeg maar één keer in het uur of zo. Ik ben ingestapt maar of ik nou echt heel erg blij was tussen dat stinkende gereedschap weet ik niet meer.

Ik weet wel dat ik blij was dat ik door niemand werd gezien of herkend daar in dat chique Wassenaar. Daar waar een klasgenootje nog wel eens door een broer met pas-behaald-rijbewijs met ‘de Jag van paps’ bij school werd afgezet, kon ik het doen met de laadruimte van de bestel-Eend. Ik kwam thuis met een bult op mijn hoofd van het heen en weer schudden en stoten. Misschien heb ik alleen daarom al nooit meer gevraagd of ik gebracht kon worden.

Geen opmerkingen :

Een reactie posten