De 365 dagen van @LEONR0MER

Vandaag kreeg ik een van de mooiste cadeaus ooit. Een bewerking van een foto die gisteren is gemaakt. De bewerking is van de hand van Leon Römer. De oorspronkelijke foto zal ik altijd koesteren. Die is gemaakt nadat ik gisteren terugkwam van de kapper. Na vijf chemokuren had ik voldoende moed verzameld om naar de kapper te gaan. Het ziet er naar uit dat ik dankzij de hoofdhuidkoeling de eindstreep van de chemokuren ga halen met behoud van mijn haar. Nu heb ik ook nog een bewerking van deze foto met compleet andere haren en stralende ogen. Het is een cadeautje via Twitter.

Omdat @LEONR0MER heel 2013 elke dag iemand blij maakt zonder een tegenprestatie te vragen, vind ik een blog van mijn kant op zijn plaats. Hij verdient een scheutje mond-op-mondreclame. Ik schreeuw het van de digitale daken dat hij in mijn ziel keek en deze omtoverde tot een ava van zijn hand. Hoe bijzonder is dat!

Ik ken Leon niet persoonlijk. Ik “ken” hem van Twitter en nu ook via Facebook. Deze zomer kwamen er in mijn tijdlijn op Twitter berichten voorbij die mijn aandacht trokken. Het waren berichten in de trant van:

Dag 246 - Elke dag bewerk ik één profielfoto. RETWEET als je wil dat ik morgen die van jou bewerk pic.twitter.com/XsMibENnCB

Dit bericht dateert van 3 september 2013 maar ik had eerder soortgelijke berichten gezien via vrienden op Twitter en een in het bijzonder, Esther. Zij had al vaker een poging gedaan de aandacht van Leon te trekken. Het was mij duidelijk dat zij graag een bewerking van zijn hand wilde scoren. Ik heb sindsdien ook een paar pogingen gedaan, maar realiseerde mij vrij snel hoe klein de kans zou zijn dat mijn verzoekje zijn aandacht zou trekken. Er zijn zichtbaar veel kapers op de kust. Het lijkt wel of iedereen een ava wil van zijn hand. De profielfoto’s op Twitter die door hem zijn bewerkt, zijn makkelijk te herkennen en stuk voor stuk zijn ze bijzonder te noemen.

Op 4 september nam ik een besluit. Ik zou er wel eventjes eentje scoren, maar … niet voor mijzelf. Ik ging er een vragen voor Esther en ik wist precies wat ik moest doen. Dat werd mij ingefluisterd door mijn onderbuik. Esther  is een groot voorbeeld waar ik mij aan optrek. Ik wilde haar een symbolisch cadeautje geven, zomaar. Een ava van Leon leek mij een prachtcadeau en dus plaatste ik mijn oproep.

Wat zou dat gaaf zijn, een ava bewerkt door @leonr0mer. Maar als iemand het verdient, is het @eek1410. Zij mag bovenaan de lijst.

Vanzelfsprekend volgde er een retweet van Esther zelf want zij stond nog altijd achter haar wens een ava te scoren. Misschien voelde zij na het lezen van mijn bericht net als ik aan, dat mijn idee zou kunnen werken. Ik vroeg iets moois, niet voor mijzelf maar voor iemand die het onbetwistbaar verdient. Diezelfde dag werd mijn wens verhoord. Een dag later drong dat tot mij door toen ik een berichtje las op Twitter over een onderwerp dat met haar te maken had. De ava van de schrijver herkende ik niet direct als persoon, maar wel als van-de hand-van-@LEONR0MER. Het kwartje viel direct. Ik speurde de berichten van die dag af en vond mijn antwoord.

Dag 247 - @EEK1410 Elke dag bewerk ik één profielfoto. RETWEET als je wil dat ik morgen die van jou bewerk pic.twitter.com/xhObYgWYYz

Het was inderdaad de nieuwe ava van Esther van de hand van Leon. Blijkbaar was hij óf nog op zoek geweest naar een onderwerp voor die dag, óf hij had zijn gekozen onderwerp aan de kant geschoven voor de volgende dag. Hoe het ook zij, Esther kreeg haar ava de dag dat ik het vroeg. Natuurlijk is er nog de mogelijkheid dat hij haar al had gekozen en er al mee bezig was toen ik het vroeg. Dat kan, maar ik denk van niet. Dat toeval niet bestaat, weet ik immers allang. 

Ik maakte mijn dankbaarheid en blijheid kenbaar. Ik was zó blij voor Esther, ze had het dubbel en dwars verdiend gewoon door wie ze is.

Na het succes van mijn voordracht bedacht ik dat het te hebberig zou zijn om er nu ook een voor mijzelf te vragen. Bovendien, als je vraagt voor jezelf, zie dan maar eens op te vallen tussen al die smeekbedes. Daarom deed ik het niet. Maar het bleef een beetje knagen. Zeker als ik een berichtje voorbij zag komen van Esther met haar mooie ava.

Gisteren vertelde ik op Twitter opnieuw hoe mooi ik haar ava vind. Ik vertelde dat ik bijna jaloers was. Jaloers is een groot woord want ik gunde haar deze ava vanuit de puntjes van mijn tenen. Bovendien overtrof het resultaat mijn verwachtingen. Als iemand een foto bewerkt vanaf een foto van een persoon die hij helemaal niet kent en het resultaat blijkt volledig te passen bij het onderwerp … dan vind ik dat knap.

@EEK1410 als ik jouw ava zie, word ik helemaal blij :-). Wat heeft @LEONR0MER dat toch mooi gedaan. Bijna jaloers <3

Na 31 december 2013 stopt Leon met zijn actie en die datum begint toch langzamerhand dichterbij te komen. Op 1 januari 2014 is het te laat. Dan zijn “de 365 dagen dat Leon Römer dagelijks een foto bewerkt – voor niets en voor nop” voorbij.  Dan heeft hij een bijzondere aanvulling op zijn portfolio en 365 mensen zijn al dan niet gelukkig gemaakt met een nieuwe ava. In mijn hart leek het geweldig om bij dat selecte gezelschap te horen “de 365 dagen van Leon Römer”. En daarom deed ik een bekentenis over mijn “afgunst”. Stiekem dacht ik “wie niet waagt die niet wint” en bovendien weet ik ik “hoe een koe een haas vangt”.

Vooruit dan @LEONR0MER, ik zal eerlijk zijn. Ik ben niet 'bijna' maar echt wel beetje jaloers op ava @EEK1410 . Maar hij is haar zo gegund!

Er volgden niet helemaal verwachte reacties vanuit ook weer niet helemaal onverwachte hoek. Met nog een trotse bezitster van een ava van Leon’s hand volgden er twee steunbetuigingen op Twitter dat ik toch ook wel deel hoorde uit te maken van dit selecte gezelschap maar dan in andere woorden.

@MargrietSchetse @LEONR0MER @EEK1410 Leon, zo'n bekentenis gun je toch een profielpic van jouw hand?

@Elsbethvdmolen @MargrietSchetse @LEONR0MER zo'n bekentenis gun je toch een profielpic van jouw hand?” met haar-ondanks-chemo!! Go Leon go!

Ik kreeg bijna medelijden met Leon. Hij werd nog net niet in een digitale houdgreep genomen en ik gaf dat dan ook aan.

Arme @LEONR0MER doet hij dagelijks liefdadigheid, wordt hij bijna gechanteerd door @Elsbethvdmolen en @EEK1410

Toen ik vanochtend wakker werd, veel later dan normaal en waarschijnlijk vanwege mijn niet-zo-welkome-griepvirusje, activeerde ik zoals gebruikelijk mijn telefoon. Vrijwel direct sprong een naam naar voren bij nieuwe vermeldingen. @LEONR0MER knalde van mijn beeldscherm af. Ik sloeg mijn hand voor mijn mond en begon te lachen en te huilen tegelijk.  Een kwartiertje eerder had Leon zijn ava van de dag gepubliceerd.

Dag 264 - @MargrietSchetse Elke dag bewerk ik één profielfoto. RETWEET als je wil dat ik morgen die van jou bewerk pic.twitter.com/i8dY9XfHSg

Sommigen zullen denken “wat een emotioneel ding”. Ja, misschien ben ik dat ook wel. Maar ik ben zó blij met het resultaat. Leon heeft middenin de roos geschoten. Ik was natuurlijk een beetje bang dat hij – als hij al mijn afbeelding zou bewerken tot een heuse ava  – een soort powergirl of Mega Mindy zou maken. Daar moest ik niet aan denken.  Maar laat zoiets maar aan Leon over. Hij liet mijn ogen stralen en verving de druivenbladeren op de achtergrond door een zomers strand. Het strand waar ik regelmatig naar verlang. Nu hoef ik alleen maar naar mijn ava te kijken om een droomstrand te zien.

Dus lieve lezers, hierbij een verzoekje: vinden jullie het ook zo mooi wat Leon Römer maakt? Laat het hem weten en “like” zijn Facebookpagina www.facebook.com/LeonRomerFanpage

Natuurlijk zijn er ook nog 101 dagen te gaan in 2013. Dus grijp je kans. Volg hem op Twitter, retweet zijn bericht en ding mee naar een plaatsje in de groep van “de 365 dagen van Leon Römer”. Jullie weten nu hoe het werkt. Er zit geen patent op de aanpak. Doe het vanuit je hart en vraag een ava voor iemand die het verdient. Als ik eerlijk ben, weet ik er nog wel een paar om Leon de rest van het jaar zoet te houden en misschien wel een in het bijzonder maar ik heb al zoveel gevraagd. Ik ben niet meer aan de beurt.